2 Koningen 14

₁Joas’ zoon Amasja werd koning van Juda in het tweede regeringsjaar van koning Joas van Israël, de zoon van Joachaz. ₂Hij was vijfentwintig jaar toen hij aan de macht kwam en hij regeerde negenentwintig jaar in Jeruzalem. Zijn moeder heette Jehoaddan en kwam uit Jeruzalem. ₃Amasja deed wat de Heer van hem vroeg, zij het niet zoals zijn voorvader David. In alles volgde hij het voorbeeld van zijn vader Joas. ₄Alleen de offerhoogten verdwenen niet; het volk bleef doorgaan met het slachten en verbranden van dieren op de offerhoogten.

₅Toen hij het koningschap vast in handen had, liet hij de hofdienaren terechtstellen die betrokken waren geweest bij de moord op zijn vader Joas. ₆Maar de kinderen van de moordenaars liet hij in leven overeenkomstig het gebod van de Heer, zoals dat staat beschreven in de wet van Mozes: ‘Ouders mogen niet ter dood worden gebracht voor misdaden die door hun kinderen begaan zijn, en kinderen niet voor misdaden door hun ouders begaan; nee, men wordt alleen ter dood gebracht voor zijn eigen misdaden.’ ₇Joas was het ook die de Edomieten versloeg in het Zoutdal, tienduizend man. Hij wist de stad Sela gewapenderhand in te nemen en noemde haar Jokteël, zoals ze nu nog heet.

₈Na dit succes stuurde Amasja een gezantschap naar koning Joas van Israël, de zoon van Joachaz en de kleinzoon van Jehu, met het voorstel: ‘Laten we in een gevecht uitmaken wie van ons de sterkste is.’ ₉Maar koning Joas van Israël liet koning Amasja van Juda weten: ‘Op een keer, het was in het Libanongebergte, deed de doornstruik aan de ceder het verzoek: Huwelijk uw dochter uit aan mijn zoon. Maar er kwamen wilde dieren voorbij en die vertrapten de doornstruik. ₁₀U hebt Edom dapper verslagen, Amasja, maar de overwinning is u naar het hoofd gestegen. Wees tevreden met deze roem en blijf thuis. Waarom zou u zich in het ongeluk storten en in uw val Juda meeslepen?’ ₁₁Maar Amasja luisterde niet. Toen rukte koning Joas van Israël op en zo kwam het bij Bet-Semes in Juda tot een krachtmeting tussen hem en koning Amasja van Juda. ₁₂De Judeeërs werden door de Israëlieten verslagen en gingen op de vlucht. ₁₃Koning Amasja van Juda, de zoon van Joas en de kleinzoon van Achazja, werd bij Bet-Semes door koning Joas van Israël krijgsgevangen gemaakt. Joas trok Jeruzalem binnen en liet de stadsmuur over een lengte van tweehonderd meter afbreken, van de Efraïmpoort tot de Hoekpoort. ₁₄Verder legde hij beslag op al het goud en het zilver en op alle voorwerpen die hij kon vinden in de tempel van de Heer en in de schatkamers van het paleis. Ook nam hij een aantal gijzelaars naar Samaria mee terug.

₁₅Verdere bijzonderheden over Joas, zijn daden en zijn krachtig bestuur en zijn strijd tegen koning Amasja van Juda staan opgetekend in de jaarboeken van de koningen van Israël. ₁₆Joas stierf en werd in Samaria begraven bij de koningen van Israël. Zijn zoon Jerobeam volgde hem op.

₁₇Na de dood van koning Joas van Israël, de zoon van Joachaz, leefde koning Amasja, de zoon van Joas, nog vijftien jaar. ₁₈Verdere bijzonderheden over Amasja staan opgetekend in de jaarboeken van de koningen van Juda. ₁₉In Jeruzalem zette men tegen Amasja een samenzwering op touw. Toen hij uitweek naar Lakis, stuurde men mannen achter hem aan die hem daar om het leven brachten. ₂₀Op een met paarden bespannen wagen bracht men hem over naar Jeruzalem waar hij bij zijn voorouders werd begraven in de Davidsburcht.

₂₁De hele Judese bevolking had Azarja op zestienjarige leeftijd tot opvolger van zijn vader Amasja uitgeroepen. ₂₂Na de dood van koning Amasja was het Azarja die Elat versterkte en weer onder het bestuur van Juda bracht.

₂₃Joas’ zoon Jerobeam werd koning van Israël in het vijftiende regeringsjaar van koning Amasja van Juda, de zoon van Joas. Samaria was zijn residentie en hij regeerde eenenveertig jaar. ₂₄Hij deed wat in strijd is met de wil van de Heer; hij brak niet met de zondige praktijken waartoe Jerobeam, de zoon van Nebat, de Israëlieten had gebracht. ₂₅Hij was het die al het grondgebied heroverde dat Israël had toebehoord, van de Hamatpas in het noorden tot de Dode Zee in het zuiden. Want zo had de Heer, de God van Israël, het beloofd door zijn dienaar de profeet Jona, de zoon van Amittai uit Gat-Hachefer. ₂₆Want de Heer had gezien dat alle Israëlieten, van groot tot klein, in een uiterst ellendige toestand verkeerden en dat er niemand was die hen hielp. ₂₇En omdat de Heer nog niet had besloten Israël weg te vagen van de aardbodem, bracht hij hun bevrijding door Jerobeam, de zoon van Joas.

₂₈Verdere bijzonderheden over Jerobeam, zijn daden, zijn krachtig bestuur en zijn krijgsverrichtingen, en hoe hij op Damascus en Hamat gebied veroverde dat eens aan Juda had behoord, en hoe hij het bij Israël inlijfde, dat alles staat opgetekend in de jaarboeken van de koningen van Israël. ₂₉Jerobeam stierf en werd bijgezet bij de koningen van Israël. Zijn zoon Zekarja volgde hem op.