Jesaja 21

Het onheil komt uit de steppe,

uit een huiveringwekkend land;

het komt als een stormwind,

aanjagend over de woestijn.

₂De Heer liet mij iets vreselijks zien:

‘Elam, val aan!

Medië, sla het beleg!

Overweldigers moeten overweldigen,

verwoesters horen te verwoesten.

Men zal niet langer onder Babel zuchten.’

₃Daarom gaat er een siddering door mij heen,

pijnen grijpen mij aan,

pijnen als van een barende vrouw.

Ik ben verbijsterd door wat ik hoor,

geschokt door wat ik zie.

₄Mijn hart bonst,

angst overvalt mij.

Ik verlangde naar de avond,

maar de avond werd een verschrikking.

₅Babel richt een feestmaal aan,

het dekt de tafels,

het eet en drinkt.

Bevelhebbers van Babel,

vet toch de schilden in!

₆Want de Heer heeft tegen mij gezegd:

‘Zet een wachtpost uit,

laat hij melden wat hij ziet.

₇Ontdekt hij ruiters, twee aan twee,

een stoet kamelen en ezels,

dan moet hij scherp, zeer scherp toezien

₈en brullen als een leeuw.’

Heel de dag sta ik op de uitkijk, Heer,

elke nacht blijf ik trouw op mijn post.

₉Ja, daar komen mannen aan,

ruiters, twee aan twee!

Iemand deelt met luide stem mee:

‘Babel is gevallen, Babel is gevallen;

al zijn afgodsbeelden zijn verbrijzeld!’

₁₀Mijn volk,

vertreden als koren dat gedorst wordt,

ik heb u meegedeeld

wat ik gehoord heb

van de almachtige Heer,

de God van Israël.

₁₁Onheil over Duma.

Uit Seïr hoor ik roepen:

‘Wachter, hoelang nog duurt de nacht?

Wachter, hoelang nog duurt de nacht?’

₁₂En de wachter antwoordt:

‘Een nieuwe dag breekt aan,

maar daarna een nieuwe nacht.

Vraag als u wilt vragen,

kom maar terug!’

₁₃Onheil over Arabië.

Dedanieten,

overnacht met uw karavanen

in de steppe,

in het struikgewas.

₁₄Inwoners van Tema,

breng de dorstige Dedanieten water,

geef deze vluchtelingen te eten.

₁₅Want zij zijn op de vlucht

voor het geweld van de oorlog,

voor de getrokken zwaarden,

voor de gespannen bogen.