Rechters 17

₁Er woonde in het bergland van Efraïm een man die Micha heette. ₂Hij zei tegen zijn moeder: ‘Toen er elfhonderd zilverstukken van u waren gestolen, heeft u over het geld een vloek uitgesproken. Ik heb het zelf gehoord. Dat geld heb ik, ik heb het gestolen.’ ‘Mijn zoon,’ zei ze, ‘ik wens je de zegen van de Heer toe!’ ₃En Micha gaf haar de elfhonderd zilverstukken terug.

Toen zei zijn moeder: ‘Ten behoeve van jou bestem ik de zilverstukken voor de Heer. Laat een godenbeeld maken en dat met het zilver overtrekken. Hier heb je het geld terug.’ ₄Maar hij gaf het weer aan zijn moeder. Toen nam zij tweehonderd zilverstukken en gaf ze aan een zilversmid. Hij maakte een beeld en overtrok het met het zilver. Het kwam te staan in het huis van Micha. ₅Hij had namelijk voor zichzelf een heiligdom ingericht. Hij had verschillende godenbeelden laten maken en een orakeltas; een van zijn zonen had hij als priester aangesteld. ₆In die tijd was er geen koning in Israël, iedereen kon doen wat hij wilde.

₇Nu was er in Betlehem in Juda een jongeman die behoorde tot de Judese levieten. ₈Op zekere dag verliet hij de stad om elders een onderkomen te zoeken. Onderweg, in het bergland van Efraïm, kwam hij bij het huis van Micha. ₉‘Waar komt u vandaan?’ vroeg Micha. ‘Ik ben een leviet,’ antwoordde hij, ‘uit Betlehem in Juda. Ik ben op zoek naar een andere verblijfplaats.’ ₁₀‘Kom toch hier wonen,’ zei Micha. ‘U kunt mijn raadsman en priester worden. Behalve kleding en voeding geef ik u tien zilverstukken per jaar.’ ₁₁De leviet besloot bij hem te blijven en Micha ging hem als een eigen zoon beschouwen. ₁₂Hij stelde hem aan als priester en de jongeman woonde bij hem in huis. ₁₃‘Nu weet ik zeker,’ zei Micha, ‘dat ik van de Heer niets dan goeds te verwachten heb. Ik heb immers een leviet als priester in dienst.’