Job 42

₇Nadat de Heer tot Job gesproken had, richtte hij zich tot Elifaz: ‘Ik ben woedend op jou en je twee vrienden; jullie hebben mij geen recht gedaan zoals Job. ₈Haal daarom zeven jonge stieren en zeven rammen en breng ze naar mijn dienaar Job; draag ze op als offer voor jullie zelf, terwijl Job voor jullie zal bidden. Dan zal ik hem ter wille zijn en jullie niet voor je dwaasheid straffen, hoewel jullie mij geen recht hebben gedaan.’ ₉Elifaz uit Teman, Bildad uit Suach en Sofar uit Naäma deden wat de Heer had gezegd en de Heer was Job ter wille. ₁₀Nadat Job voor zijn vrienden had gebeden, gaf de Heer aan Job heel zijn bezit terug; hij verdubbelde het zelfs.

₁₁Toen kwamen zijn broers en zusters en al zijn vroegere kennissen naar hem toe en zij aten bij hem thuis. Ze troostten hem en leefden met hem mee, omdat de Heer zo’n ramp op hem had afgestuurd. Ze gaven hem allemaal geld en een gouden ring. ₁₂En de Heer zegende Job nu nog meer dan vroeger: Job kreeg veertienduizend schapen en geiten, zesduizend kamelen, tweeduizend runderen en duizend ezelinnen. ₁₃Hij kreeg zeven zonen en drie dochters. ₁₄Zijn oudste dochter noemde hij Duifje, de tweede Kaneelbloesem en de jongste Oogschaduw. ₁₅Jobs dochters waren de mooiste vrouwen die er te vinden waren; hun vader liet hen met hun broers meedelen in de erfenis. Daarna leefde ₁₆Job nog honderdveertig jaar; hij kreeg zijn kleinkinderen en zelfs zijn achterkleinkinderen nog te zien. ₁₇Job stierf op zeer hoge leeftijd.