Matteüs 15

₁Farizeeën en schriftgeleerden uit Jeruzalem kwamen naar Jezus toe en vroegen: ₂‘Waarom overtreden uw leerlingen de tradities van onze voorouders? Want ze wassen hun handen niet als ze gaan eten.’ ₃Hij antwoordde: ‘En waarom overtreedt zelfs u het gebod van God met uw traditie? ₄Want God zegt: Eer uw vader en uw moeder, en: Ieder die zijn vader of moeder vervloekt, moet ter dood gebracht worden. ₅Maar u beweert: wie tegen zijn vader of moeder zegt: Het geld waarmee ik u kan ondersteunen, heb ik bestemd voor God, ₆hoeft zijn vader of moeder niet te eren. Zo holt u het gebod van God uit met uw traditie. ₇Huichelaars! Hoe treffend heeft de profeet Jesaja over u gezegd:

₁₀Jezus riep de mensen bij zich. ‘Luister en begrijp mij goed!’ zei hij. ₁₁‘Niet wat de mond binnengaat, maakt iemand onrein, maar wat de mond uitkomt, maakt iemand onrein.’ ₁₂Zijn leerlingen kwamen naar hem toe en zeiden: ‘Weet u dat de Farizeeën zich geërgerd hebben toen ze u dat hoorden zeggen?’ Hij antwoordde: ₁₃‘Elke plant die mijn hemelse Vader niet geplant heeft, wordt uitgetrokken. ₁₄Laat ze maar. Het zijn blinden die blinden leiden. En als de ene blinde de andere leidt, vallen ze allebei in een kuil.’ ₁₅Petrus vroeg: ‘Wilt u ons die gelijkenis uitleggen?’ ₁₆‘Missen ook jullie nog altijd elk inzicht?’ vroeg hij. ₁₇‘Begrijp je niet dat alles wat de mond binnengaat, in de buik terechtkomt en op zekere plaats weer wordt afgescheiden? ₁₈Maar wat de mond uitkomt, komt uit het hart; dat is het wat de mens onrein maakt. ₁₉Want uit het hart komen slechte gedachten, moord, overspel, ontucht, diefstal, valse verklaringen en lasterpraat. ₂₀Dat is het wat iemand onrein maakt. Maar het eten met ongewassen handen maakt iemand niet onrein.’

₂₁Jezus ging daarvandaan naar het gebied van Tyrus en Sidon. ₂₂Een Kananese vrouw uit die streek kwam naar hem toe. Ze riep: ‘Heer, Zoon van David, heb medelijden met mij. Mijn dochter is bezeten; ze is er vreselijk aan toe.’ ₂₃Maar hij gaf haar helemaal geen antwoord. ‘Stuur haar weg,’ vroegen zijn leerlingen hem. ‘Ze blijft ons naroepen.’ ₂₄Hij antwoordde: ‘Ik ben alleen naar de verloren schapen van het volk Israël gestuurd.’ ₂₅Maar de vrouw kwam dichterbij en viel voor hem op de knieën. ‘Heer, help mij,’ zei ze. ₂₆Hij antwoordde: ‘Het is niet juist het brood dat voor de kinderen bestemd is, de honden voor te gooien.’ ₂₇Maar zij zei: ‘Dat is zo, Heer, maar de honden eten wel de kruimels die van de tafel van hun baas vallen.’ ₂₈Toen zei Jezus tegen haar: ‘Vrouw, wat is uw geloof groot! Moge gebeuren wat u vraagt.’ En vanaf dat ogenblik was haar dochter genezen.

₂₉Jezus verliet dat gebied weer, trok langs het meer van Galilea en ging de berg op. Toen hij daar zat, ₃₀stroomden de mensen in groten getale naar hem toe. Ze brachten verlamden, blinden, kreupelen en doofstommen mee en nog veel andere zieken en legden die aan zijn voeten neer. En hij genas hen. ₃₁De mensen zagen tot hun verbazing dat stommen spraken, kreupelen gezond werden, verlamden liepen en blinden zagen. En ze brachten eer aan de God van Israël.

₃₂Jezus riep zijn leerlingen bij zich en zei: ‘Ik heb medelijden met die mensen; ze zijn al drie dagen bij me en ze hebben niets te eten. En ik wil ze niet met een lege maag naar huis sturen, want dan raken ze onderweg uitgeput.’ ₃₃‘Waar halen we in deze verlaten streek genoeg brood vandaan om zoveel mensen te eten te geven?’ vroegen de leerlingen. ₃₄‘Hoeveel broden hebben jullie?’ vroeg hij. Ze zeiden: ‘Zeven, en een paar visjes.’ ₃₅Daarop zei hij tegen de mensen dat ze op de grond moesten gaan zitten. ₃₆Toen nam hij de zeven broden en de vissen, sprak het dankgebed uit, brak ze in stukken en gaf ze aan de leerlingen, en de leerlingen gaven ze weer door aan de mensen. ₃₇En ze aten allemaal tot ze genoeg hadden. De leerlingen haalden de brokken op die over waren: zeven manden vol. ₃₈Het aantal mannen dat gegeten had, was vierduizend, vrouwen en kinderen dus niet meegerekend. ₃₉Toen stuurde Jezus de mensen weg; hij stapte in de boot en ging naar het gebied van Magadan.