Psalmen 31

₂Heer, bij u schuil ik,

stel mij niet teleur,

doe mij recht,

dan zal ik ontkomen.

₃Schenk mij aandacht,

bevrijd me, aarzel niet.

Wees mijn toevlucht,

bied mij een veilig onderdak,

₄want u bent mijn rots, mijn vesting.

Ga voor mij uit, leid mij,

dat bent u aan uw naam verplicht.

₅Haal mij uit het net

dat ze heimelijk spanden,

u bent toch mijn toevlucht.

₆In uw handen leg ik mijn leven,

red mij, Heer,

u bent toch een God van wie men op aan kan.

₇Ik verafschuw wie afgoden vereren,

ik vertrouw op u, Heer.

₈U bent goed voor mij geweest,

daarom juich ik van vreugde.

Want u hebt gelet op mijn ellende,

u had aandacht voor mijn nood.

₉U hebt mij niet uitgeleverd aan de vijand,

dankzij u kan ik weer gaan waar ik wil.

₁₀Heer, heb medelijden met mij,

want ik zit in nood.

Mijn ogen staan dof van verdriet,

mijn ziel lijdt pijn,

mijn lichaam lijdt pijn.

₁₁Zorgen putten mij uit,

ik ben moe van het zuchten.

Mijn krachten begeven het,

mijn gestel is ondermijnd.

Het is mijn eigen schuld.

₁₂Mijn vijanden drijven de spot met mij,

mijn buren nog het meest.

Mijn vrienden schrikken van mij,

op straat gaat iedereen mij uit de weg.

₁₃Ze zijn mij al vergeten,

voor hen ben ik reeds dood,

afgedankt als een gebroken pot.

₁₄Ik hoor de mensen over mij fluisteren,

overal dreigt gevaar;

ze spannen tegen mij samen,

maken plannen om mij te doden.

₁₅Maar ik vertrouw op u, Heer,

ik erken: u bent mijn God!

₁₆Heel mijn leven ligt in uw handen,

bevrijd mij van mijn vijanden,

ze zitten mij op de hielen.

₁₇Zie mij welwillend aan,

wees goed voor mij, red mij.

₁₈Ik roep uw hulp in, Heer,

stel mij niet teleur.

Laat bedrogen uitkomen

wie van u niet willen weten,

leg hun voor eeuwig het zwijgen op.

₁₉Verstommen moeten die leugenaars;

trots zijn ze, hooghartig,

ze klagen onschuldigen op valse gronden aan.

₂₀Wat een geluk is weggelegd

voor wie ontzag heeft voor u!

Wat een grootse dingen doet u

voor wie bij u schuilt!

Iedereen is er getuige van.

₂₁Als de mensen tegen hem samenspannen,

biedt u hem een veilige schuilplaats.

U neemt hem op in uw huis

en beschermt hem tegen lasterpraat.

₂₂Ik dank u, Heer,

u bent goed voor mij geweest,

onbegrijpelijk goed.

Ik zat in het nauw

als in een belegerde stad.

₂₃In mijn wanhoop zei ik al:

‘Het is uit, u bent mij vergeten.’

Maar toen ik om hulp schreeuwde,

hebt u mij gehoord.

₂₄Trouwe dienaren van de Heer, heb hem lief!

Hij beschermt wie vast in hem geloven.

Maar wie trots zijn,

krijgen hun volle straf.

₂₅Ieder die uitziet naar de Heer:

wees moedig en vastberaden.