Psalmen 9

₂Heer, ik dank u met heel mijn hart,

overal maak ik uw machtige daden bekend.

₃Van vreugde juich ik u toe,

van u zal ik zingen, allerhoogste God.

₄Toen u verscheen,

sloegen mijn vijanden op de vlucht,

zij vielen neer, zij kwamen om.

₅Toen u plaatsnam op uw troon,

hebt u in mijn voordeel beslist,

want u bent een rechtvaardig rechter.

₆U hebt de vijandige volken bedreigd,

hen vernietigd, zelfs hun namen geschrapt.

₇Nu is het met de vijanden gedaan:

u hebt hun steden verwoest,

ze liggen voor altijd in puin,

niemand weet meer van hun bestaan.

₈Maar de Heer is voor altijd koning,

onwankelbaar is zijn troon,

alleen hij is rechter.

₉Hij bestuurt de wereld rechtvaardig,

hij velt over de volken een eerlijk vonnis.

₁₀Voor onderdrukten is hij een burcht,

een burcht in tijden van nood.

₁₁Heer, wie u zijn toegedaan,

kunnen op u rekenen;

wie bij u hun toevlucht zoeken,

laat u niet in de steek.

₁₂Zing een lied voor de Heer,

voor de Heer op de berg Sion,

maak de volken zijn daden bekend.

₁₃Want hij laat het kwaad niet ongestraft;

klagen de armen, hij vergeet hen niet.

₁₄Heb medelijden met me, Heer,

let op mijn ellende:

mijn vijanden bedreigen mij.

Haal mij weg van de poorten van het dodenrijk,

₁₅dan ga ik staan in de poorten van Sion

om luid te verkondigen

hoe machtig u bent,

hoe u bevrijding brengt.

₁₆Volken zijn gevallen in hun eigen kuil,

zij zijn gevangen in hun eigen netten.

₁₇De Heer heeft laten zien wie hij is,

hij heeft recht gedaan.

In eigen netten raakten zij verstrikt,

die volken zonder God.

₁₈Omdat zij hem vergeten hebben,

staat hun de dood te wachten.

₁₉Maar de armen en berooiden blijven niet vergeten,

hun verwachtingen worden ooit vervuld.

₂₀Treed op, Heer,

sta niet toe dat mensen ons overheersen,

laat de volken vóórkomen en veroordeel hen.

₂₁Jaag hen angst aan, Heer,

laat hen zien

dat ze maar mensen zijn!