Psalmen 94

₁Heer, God die zich wreekt,

het kwaad niet ongestraft laat,

₂verschijn om recht te spreken.

Rechter van heel de wereld, treed op,

geef de hoogmoedigen hun verdiende straf.

₃Hoelang nog, Heer,

hoelang nog moet het duren?

Mensen die van u niet willen weten,

roepen victorie.

₄Altijd hebben ze het hoogste woord

en schaamte kennen ze niet,

al begaan ze de ergste misdaden.

₅Heer, zij verdrukken uw volk,

uw eigen volk,

zij vertrappen het.

₆Ze vermoorden weduwen en wezen,

iedere vreemdeling in het land.

₇‘De Heer ziet toch niets,’ zeggen ze.

‘Die God van Jakob merkt niets.’

₈Kom tot inzicht, domme mensen!

Dwazen, worden jullie ooit verstandig?

₉God heeft onze oren gemaakt,

zou hij niet kunnen horen?

Hij heeft onze ogen geschapen,

zou hij niet kunnen zien?

₁₀Hij geeft leiding aan alle volken,

zou hij ze niet kunnen straffen?

Hij geeft de mensen kennis,

₁₁zou hij niet weten wat ze denken?

Maar hun gedachten stellen niets voor.

₁₂Heer, gelukkig de man

aan wie u leiding geeft,

aan wie u leert wat u wilt.

₁₃In tijden van ellende kan hij gerust zijn;

maar wie van u niet willen weten,

graven hun eigen graf.

₁₄Heer, u verwerpt uw eigen volk niet,

u laat het niet in de steek.

₁₅Er wordt weer eerlijk rechtgesproken,

alle oprechte mensen stemmen ermee in.

₁₆Wie streed voor mij tegen die misdadigers,

wie plaatste zich tussen mij en hen?

₁₇Heer, als u me niet te hulp gekomen was,

ik had mijzelf tot de doden moeten rekenen.

₁₈Steeds als ik dacht te bezwijken,

hield uw liefde me staande.

₁₉Als ik ten einde raad was,

beurden uw troostende woorden me op.

₂₀En zou u iets te maken hebben

met die onrechtvaardige rechters,

die onrecht verdedigen

met de wet in de hand?

₂₁Die samenspannen tegen rechtvaardige mensen,

onschuldigen ter dood veroordelen?

₂₂Heer, u bent een burcht voor mij,

mijn God, u bent een rots, een schuilplaats.

₂₃Heer, onze God,

u laat hen boeten voor hun misdaden,

u brengt hen tot zwijgen,

voorgoed tot zwijgen.