Openbaring 10

₁En ik zag een andere machtige engel neerdalen uit de hemel. Hij was gehuld in een wolk en een regenboog was om zijn hoofd; zijn gezicht straalde als de zon en zijn voeten waren als zuilen van vuur. ₂In zijn hand hield hij een kleine boekrol die open was. Hij zette zijn rechtervoet op de zee, zijn linkervoet op het land ₃en gaf een schreeuw, het was als het brullen van een leeuw. Op zijn schreeuw lieten de zeven donderslagen zich horen. ₄Toen de zeven donderslagen gesproken hadden, wilde ik het gaan opschrijven, maar ik hoorde een stem uit de hemel: ‘Houd geheim wat de zeven donderslagen gezegd hebben; schrijf het niet op!’

₅De engel die ik op de zee en het land zag staan, hief zijn rechterhand op naar de hemel ₆en zwoer bij hem die voor altijd, voor eeuwig leeft en die hemel, aarde en zee met alles wat erop en erin is, gemaakt heeft. Hij zei: ‘Er wordt geen uitstel meer gegeven! ₇Maar als het moment gekomen is dat de zevende engel op zijn bazuin blaast, dan is ook Gods geheime raadsbesluit volvoerd; zijn raadsbesluit zoals hij zijn dienaars, de profeten, heeft aangekondigd.’

₈En de stem die ik uit de hemel gehoord had, begon weer tegen me te spreken en zei: ‘Pak het boek dat openligt in de hand van de engel die op de zee en het land staat.’ ₉Ik ging op de engel toe en vroeg hem mij de boekrol te geven. ‘Neem haar en eet haar op,’ zei hij. ‘Ze zal bitter zijn in uw buik, maar in uw mond zoet als honing.’ ₁₀Ik pakte de kleine boekrol uit zijn hand en at die op. In mijn mond smaakte ze zoet als honing, maar toen ik haar had doorgeslikt, werd ze in mijn buik bitter.

₁₁Toen werd mij gezegd: ‘Je zult nogmaals moeten profeteren over talrijke volken, over vele rassen en talen, en over vele koningen.’