Openbaring 6

₁Ik zag dat het Lam het eerste van de zeven zegels verbrak en ik hoorde het eerste van de vier levende wezens zeggen, en het klonk als een donderslag: ‘Kom!’ ₂Er verscheen een wit paard; zijn berijder had een boog. Hij ontving een zegekrans en reed weg, een overwinnaar die overwinnen zal.

₃Toen het Lam het tweede zegel verbrak, hoorde ik het tweede wezen roepen: ‘Kom!’ ₄Er verscheen een ander paard, het was rood. Zijn berijder kreeg de macht de vrede van de aarde weg te nemen, zodat de mensen elkaar zouden doden. Er werd hem een groot zwaard gegeven.

₅Toen het Lam het derde zegel verbrak, hoorde ik het derde wezen roepen: ‘Kom!’ Ik zag een zwart paard verschijnen; zijn berijder had een weegschaal in zijn hand. ₆Ik hoorde een stem uit het midden van de vier wezens zeggen: ‘Een schep tarwe voor een zilverstuk en drie scheppen gerst voor een zilverstuk, maar laat olijfolie en wijn ongemoeid.’

₇Toen het Lam het vierde zegel verbrak, hoorde ik het vierde wezen roepen: ‘Kom!’ ₈Ik zag een paard verschijnen, dat groen was. Zijn berijder heette de Dood en het dodenrijk kwam achter hem aan. Hij kreeg de macht om een vierde deel van de aarde om te brengen door het zwaard en door hongersnood, pest en wilde dieren.

₉Toen het Lam het vijfde zegel verbrak, zag ik onder het altaar de zielen van hen die gedood waren omdat ze getuigenis hadden afgelegd van de boodschap van God. ₁₀Ze riepen luid: ‘Heilige en waarachtige Heerser! Hoelang zal het nog duren voordat u rechtspreekt over de bewoners van de aarde en ons bloed op hen wreekt?’ ₁₁Aan ieder van hen werd een wit gewaad gegeven, en er werd hun gezegd dat zij nog een korte tijd moesten rusten, totdat hun aantal aangevuld zou zijn met hun broeders, ook dienaren van God, die gedood zouden worden als zij.

₁₂Ik zag het Lam het zesde zegel verbreken. Er volgde een zware aardbeving; de zon werd zwart als een rouwkleed en de maan werd helemaal rood, als bloed. ₁₃De sterren van de hemel vielen op aarde neer als vijgen die door een stormwind van de boom worden geschud. ₁₄Het uitspansel verdween als een stuk papier dat wordt opgerold, en alle bergen en eilanden werden van hun plaats gerukt. ₁₅Koningen der aarde, edelen, legeraanvoerders, rijken en machtigen, en alle andere mensen, slaven en vrije burgers, verborgen zich in de spelonken en tussen de rotsen in de bergen. ₁₆En ze riepen tot de bergen en de rotsen: ‘Val op ons neer en verberg ons voor de blik van hem die op de troon is gezeten en voor de toorn van het Lam! ₁₇Want de grote dag van hun wraak is aangebroken, en wie kan dan staande blijven?’