Ruth 4

₁Intussen was Boaz naar de vergaderplaats in de stadspoort gegaan. Hij zat er nog maar net of de man over wie hij Ruth had verteld, kwam voorbij. ‘Zeg vriend, kom eens hier,’ riep Boaz. De man kwam bij hem zitten. ₂Ook vroeg hij tien leden van het stadsbestuur om erbij te komen zitten. Toen zij hadden plaatsgenomen, ₃zei hij tegen de man die in de eerste plaats verplicht was voor de familie van Elimelek te zorgen: ‘Noömi, die uit Moab is teruggekeerd, wil het stuk land verkopen dat eigendom was van onze verwant Elimelek. ₄Het leek me dat ik u dit moest vertellen. Daarom, koop dat stuk land in tegenwoordigheid van degenen die hier zitten en van de leden van het stadsbestuur. Als u inderdaad uw verplichtingen wilt nakomen, doe het dan nu. Maar als u het niet wilt, zeg het me dan, want na u ben ik de enige die in aanmerking komt.’ De man antwoordde dat hij het land zou kopen. ₅Maar Boaz zei: ‘Wanneer u het land van Noömi koopt, komt ook Ruth in uw bezit, de vrouw uit Moab, die de weduwe van Machlon is; de grond blijft dan op naam staan van haar overleden man.’ ₆‘In dat geval kan ik mijn verplichtingen niet nakomen,’ antwoordde de man, ‘want dat zou ten koste gaan van mijn familiebezit. U moet het land maar kopen, want ik kan het niet doen.’

₇Nu was het vroeger in Israël de gewoonte om bij verkoop of ruil de zaak als wettig geregeld te beschouwen als de ene partij zijn sandaal uittrok en die aan de andere overhandigde. Op die manier werd de overeenkomst bekrachtigd. ₈Daarom trok de man, toen hij tegen Boaz had gezegd: u moet het land maar kopen, zijn sandaal uit en gaf die aan Boaz. ₉Boaz zei tegen de stadsbestuurders en de overige aanwezigen: ‘U bent er vandaag allemaal getuige van dat ik van Noömi het gehele bezit van Elimelek en ook dat van Kiljon en Machlon koop. ₁₀Daarmee zal Ruth, de vrouw uit Moab, de weduwe van Machlon, mijn vrouw worden. Het familiebezit blijft dan op naam staan van haar overleden man. Zo zal zijn naam voortleven in zijn familie en in zijn stad. U bent er vandaag getuige van!’ ₁₁‘Ja,’ zeiden ze, ‘wij zijn er getuige van! We hopen dat de Heer de vrouw die in uw huis komt even vruchtbaar zal maken als Rachel en Lea. Zij beiden hebben Israël tot een groot volk gemaakt. Ook hopen we dat het u in Efrata voorspoedig zal gaan en dat u in Betlehem een beroemd man wordt. ₁₂En dat de Heer u zoveel kinderen zal geven bij deze jonge vrouw dat uw nakomelingen even talrijk zullen zijn als die van Peres, de zoon van Juda en Tamar.’

₁₃Zo nam Boaz Ruth tot vrouw en had gemeenschap met haar. De Heer zorgde ervoor dat ze in verwachting raakte en een zoon kreeg. ₁₄Toen zeiden de vrouwen tegen Noömi: ‘Dank aan de Heer. Hij heeft u nu toch een erfgenaam gegeven, die in heel Israël beroemd zal zijn! ₁₅Die zal u weer vrolijk maken en voor u zorgen op uw oude dag. Uw schoondochter, die zoveel om u geeft, heeft hem ter wereld gebracht. En zij betekent meer voor u dan zeven zonen!’ ₁₆Noömi nam het kind op haar schoot en verzorgde het vanaf die dag. ₁₇De buurvrouwen zeiden toen: ‘Noömi heeft een zoon gekregen’ en ze noemden hem Obed. Deze Obed werd de vader van Isaï, die op zijn beurt de vader werd van David.

_18-22Dit zijn de voorouders van David: Peres, Chesron, Ram, Amminadab, Nachson, Salmon, Boaz, Obed, Isaï, de vader van David.