1 Korintus 7

₁Saiki, kanggo perkara sing disebut ing layangmu marang aku. Betyik yèn wong lanang ora kawin, ₂nanging ngélingi anané bebaya mlaku bédang, betyiké saben wong lanang nduwé bojoné déwé lan wong wadon ya nduwé bojoné déwé. ₃Sing lanang netepana kuwajipané marang sing wadon, mengkono uga sing wadon marang sing lanang. ₄Sing wadon ora ngwasani badané déwé, nanging sing lanang. Mengkono uga sing lanang ya ora ngwasani badané déwé, nanging sing wadon. ₅Kowé aja pada ngedohi, kejaba karo pada disetujoni kanggo sak untara waktu, supaya kowé bisa nganggokké waktu kanggo ndedonga. Nanging sakwisé kuwi pada kumpula menèh, supaya sétan aja nganti nggoda kowé, awit sangka enggonmu ora kuwat ngendek nepsumu. ₆Bab iki tak omongké marang kowé kanggo kelunggaran, ora kanggo préntah. ₇Senajan mengkono luwih betyiké yèn wong kabèh pada nglakoni kaya aku, ora kawin; nanging saben wong dikèki ganjaran déwé-déwé karo Gusti Allah, sing siji ganjaran ngéné, sijiné ganjarané mengkono. ₈Nanging wong sing ora kawin lan para randa, tak jurungi, supaya pada tetep kaya aku iki. ₉Nanging yèn ora kuwat ngendek nepsuné, bèn pada omah-omah. Awit luwih betyik omah-omah tenimbangané kobong awit karo hawa-nepsuné.

₁₀Kanggo para wong sing pada kawin — duduk aku, nanging Gusti sing mréntah, — supaya wong wadon aja nganti pegatan karo bojoné. ₁₁Lan yèn pegatan, tetepa enggoné ora kawinan utawa rukuna menèh karo sing lanang. Lan wong lanang ora kena megat bojoné.

₁₂Nanging marang wong liyané aku — duduk Gusti — ngomongi ngéné: Yèn ana sedulur tunggal pertyaya nduwé bojo sing ora pertyaya, nanging wong wadon kuwi gelem manggon dadi siji, sedulur mau aja nganti megat sing wadon kuwi. ₁₃Lan wong wadon yèn nduwé bojo sing ora pertyaya, nanging wong lanang kuwi gelem manggon dadi siji, wong wadon mau aja nganti megat sing lanang kuwi. ₁₄Awit wong lanang sing ora pertyaya kuwi, wis disutyèkké awit sangka sing wadon, lan wong wadon sing ora pertyaya mau wis disutyèkké awit sangka sing lanang. Yèn ora mengkono, anak-anakmu kuwi terus dadi anak-anak sing reget, nanging saiki pada sutyi. ₁₅Nanging yèn sing ora pertyaya kuwi kepéngin pegatan, ya bèn megat; yèn mengkono kuwi sedulur lanang utawa wadon mau pada ora ketyentyang ing wajip. Nanging Gusti Allah nyeluk kowé supaya pada urip ing sak njeruhné rukun lan tentrem. ₁₆Awit kepriyé enggonmu bisa weruh, hé wong wadon, yèn kowé ora bakal nylametké bojomu? Utawa kepriyé enggonmu weruh, hé wong lanang, yèn kowé ora bakal nylametké bojomu?

₁₇Namung, saben wong kuwi tetepa uripé kaya sing wis ditetepaké karo Gusti, lan ing sak njeruhné kahanan kaya ing wantyi dityeluk karo Gusti Allah. Ya iki pernatan sing tak wènèhaké marang sak kabèhé pasamuan. ₁₈Yèn ana wong sing dityeluk wis sunat, aja mbudidaya ngilangi tandané sunaté. Lan yèn ana wong sing dityeluk ora sunat, aja terus nglakoni sunat. ₁₉Awit sunat utawa ora sunat kuwi ora penting. Sing perlu kuwi netepi angger-anggeré Gusti Allah. ₂₀Saben wong kuwi tetepa ing panggilané kaya wantyi dityeluk karo Gusti Allah. ₂₁Menawa nalikané dipanggil kowé dadi batur tukon, kuwi ora apa-apa! Nanging yèn kowé bisa dadi wong merdéka, kanggokna kamardikanmu kuwi karo sing apik. ₂₂Awit batur tukon sing dipanggil karo Gusti kuwi dadi wong merdéka duwèké Gusti. Mengkono uga wong merdéka, sing dipanggil karo Kristus, kuwi dadi baturé Kristus. ₂₃Kowé wis pada dituku lan wis dibayar kabèh. Mulané kowé aja pada dadi batur tukoné manungsa. ₂₄Para sedulur, saben wong kuwi tetepa ing ngarepé Gusti Allah, kaya nalikané dipanggil.

₂₅Saiki bab para wong sing durung omah-omah. Aku ora olèh tembung sangka Gusti kanggo bab iki. Nanging aku nglairké panemuku kayadéné wong sing kena dipertyaya, awit sangka kabetyikané Gusti Allah. ₂₆Iki panimbangku, ngélingi bebayané kahanan ing wantyi saiki, betyik yèn wong kuwi kahanané ora owah. ₂₇Yèn kowé wis ketyentyang karo wong wadon, aja ngarah pegaté! Yèn kowé durung ketyentyang karo wong wadon, ora perlu nggolèk! ₂₈Nanging yèn kowé omah-omah, kuwi kowé ora dosa. Lan yèn ana prawan omah-omah, kuwi ya ora dosa. Nanging wong-wong sing mengkono kuwi bakal ngalami kasusahan kanggo ing daging, nanging karepku kowé aja nganti katekan ing kasusahan kuwi. ₂₉Para sedulur, sing tak karepké ngéné: Wantyiné wis kari setitik! Mulané ing wantyiné sing mung kari sedilut iki, wong lanang sing pada kawin tumindaka kaya ora kawin; ₃₀lan wong sing pada nangis, kaya ora nangis; lan sing bungah kaya ora bungah; lan para wong sing tetuku, kaya ora pada nduwèni sing dituku. ₃₁Dadiné, wong sing pada nganggo barang-barang kadonyan iki, kaya ora nganggo. Awit ndonya sing wujudé kaya saiki iki, bakal entèk. ₃₂Sing tak karepké, supaya kowé pada urip tanpa sumelang. Wong lanang sing ora kawin, tansah nggatèkké perkara-perkara sing kanggo Gusti, kepriyé murih dadi senengé Gusti. ₃₃Nanging wong lanang sing kawin, tansah nggatèkké perkara-perkara kadonyan, kepriyé bisané nggawé senengé sing wadon, ₃₄lan awit sangka mengkono pikirané terus keparo-paro. Wong wadon sing ora kawin, lan para prawan, pada tansah nggatèkké perkara-perkara sing kanggo Gusti, supaya jiwa-ragané dadi sutyi. Nanging wong wadon sing kawin tansah nggatèkké perkara-perkara kadonyan, kepriyé bisané nggawé senengé sing lanang.

₃₅Kabèh iki mau tak omongké kanggo kebutuhanmu déwé, ora arep ngalang-alangi kekarepanmu, nanging supaya kowé pada nglakoni samubarang sing apik lan supaya enggonmu ngladèni marang Gusti tanpa alangan. ₃₆Nanging yèn ana wong nduwé pangira, yèn enggoné ngrumati patyangané kurang sak mestiné, yèn prawan mau mundak tuwa, nanging nduwé rasa ndesek kudu kawin, yèn pantyèn karepé mengkono, bèn kawin. Kuwi ora dosa. ₃₇Nanging yèn ana wong sing atiné yakin, ora kepeksa lan bisa ngwasani kekarepané, lan wis kentyeng karepé ora arep omah-omah karo patyangané, kuwi nandangi betyik. ₃₈Dadi wong sing omah-omah karo patyangané, kuwi nandangi betyik, nanging sing ora omah-omah karo patyangané, kuwi nandangi luwih betyik. ₃₉Wong wadon bebojoan kuwi ketyentyang selawasé bojoné ijik urip. Nanging yèn bojoné wis ninggal ndonya, wong wadon mau kena kawin menèh karo sapa waé sing dikarepké, anggeré wong sing pertyaya. ₄₀Nanging kanggo panemuku, luwih kaberkahan, yèn wong mau tetep kaya mengkono. Lan pangrasaku, aku ya kanggonan Rohé Gusti Allah.