Kidung pamujiné Hana
1Hana terus ndedonga, semauré:
“Ati kula bungah-bungah awit GUSTI,
sunguné karosan kula diduwurké karo GUSTI;
tutuk kula ngolok-olok satru kula,
awit kula seneng-seneng awit sangka pitulungan Panjenengan.
2Ora ana sing sutyi-Né madani Panjenengan,
awit ora ana liyané kejaba Panjenengan,
lan ora ana gunung watu sing kaya Gusti Allah kula.
3Kowé aja tansah umuk-umukan,
aja ana ngolok-olok sing metu sangka tutukmu.
Awit GUSTI kuwi Gusti Allah sing maha weruh,
lan kabèh penggawému dijajal karo Panjenengané.
4Gandéwané para suradadu wis putung,
nanging para wong sing gloyoran wetengé disabuki karo kekuwatan.
5Sapa sing warek ndisik, saiki bakal buruh golèk pangan,
nanging wong sing ngelih ndisik, saiki bisa ngasuh.
Malah wong sing gabuk, nglairké anak pitu,
nanging wong sing sugih anak, dadi alum.
6GUSTI kuwi ndadèkké pati lan urip,
Panjenengané nyemplungké wong ing ndonyané wong mati lan ngetokké sangka kono.
7GUSTI ngekèki mlarat lan sugih,
Panjenengané ngasorké lan ngunggulké uga.
8Panjenengané ngangkat wong asor sangka lebu,
lan ngetokké wong mlarat sangka blétokan,
dijagongké jèjèr karo para bangsa luhur,
lan ndadèkké dèwèké olèh jagongan sing mulya.
Awit GUSTI nduwé dasaré bumi;
lan Panjenengané mernahké daratan ing duwuré.
9Jangkahé wong sing ditrésnani dislametké,
nanging wong ala bakal mati lebur ing pepeteng.
Awit pangwasané wong ora sangka kekuwatané déwé.
10Wong sing bantahan karo GUSTI bakal pada dientèkké;
pada didadèkké gemeter karo Panjenengané karo gluduk ing langit.
GUSTI ngadili bumi nganti tekan ing pojok-pojokané;
Panjenengané ngekèki karosan marang ratu sing diangkat,
lan nduwurké sunguné kekuwatané wong sing dijebatani.”
Dosané para anaké imam Eli
11Elkana terus mulih menyang Rama, nanging botyahé ngabdi marang GUSTI, diawat-awati imam Eli.
12Nanging anak-anaké imam Eli kuwi pada wong dursila, pada ora nggubris marang GUSTI, 13utawa watesé wewenangé para imam kanggo para bangsa kuwi. Saben ana wong masrahaké kurban sing dibelèh, waktu daging mau diolah, peladèné imam nggawa tyukit sing ngepang telu, 14lan dijojohké ing kwali, wajan utawa kendil. Apa sing katut ing tyukit kuwi dadi duwèké imam déwé. Kaya mengkono penggawéné marang saben wong Israèl, sing teka ing Silo kono. 15Malah sak durungé gajihé diolah, peladèné imam kuwi teka lan omong marang sing pasrah kurban: “Ngekèkana daging marang imam, arep dipanggang, awit gelem njupuk daging sing durung diolah, mung sing mentahan waé.” 16Yèn disemauri: “Gajihé apa ora kudu dipanggang ndisik, yèn wis hayuk jukuka sak karep sampéyan,” peladèn mau terus nyauri: “Saiki uga kudu kok lungakké, yèn ora, bakal tak rebut.” 17Dadi dosané wong enom loro kuwi gedé banget ing ngarepé GUSTI, awit banget nyepèlèkké kurban, sing dipasrahké marang GUSTI.
18Nanging Samuèl ngabdi ing ngarepé GUSTI; Samuèl kuwi ijik botyah, sing disabuki éfod mori lenan. 19Saben taun emaké nggawakké jubah tyilik lan digawa diwènèhké marang Samuèl, yèn mèlu bojoné munggah masrahaké kurban sing dibelèh taunan. 20Imam Eli terus ngekèki berkah marang Elkana lan bojoné, tembungé: “Supaya GUSTI ngekèki turun marang kowé sangka wong wadon iki, kanggo gantiné sing wis dipasrahké marang GUSTI.” Sakwisé kuwi pada bali mulih menyang ing panggonané. 21Lan GUSTI nggatèkké marang Hana, terus meteng lan nglairké anak lanang telu lan wadon loro menèh. Ing waktu semono wong enom Samuèl mundak gedé ing ngarepé GUSTI.
22Imam Eli wis tuwa banget. Yèn krungu kabar kanggo apa-apa sing ditindakké anak-anaké kanggo kabèh wong Israèl lan pada nyampuri turu para wadon sing ngladèni ing ngarep lawangé Tarup Kumpulan, 23terus pada diomongi: “Kenèng apa kowé pada nglakoni perkara sing kaya mengkono nganti aku krungu sangka wong sak bangsa kabèh, bab penggawému sing ala kuwi. 24Aja mengkono, duh anakku. Sing aku krungu kuwi duduk kabar sing apik, ya kuwi yèn kowé pada njalari umaté GUSTI pada nerak angger-angger. 25Yèn ana sakwijiné wong, sing nduwé kesalahan marang wong liyané, Gusti Allah sing bakal ngadili, nanging yèn ana sakwijiné wong sing nglakoni dosa marang GUSTI, sapa sing bakal dadi lantarané?” Nanging tembungé bapaké kuwi ora dirèwès, awit GUSTI arep matèni para wong kuwi.
26Nanging wong enom Samuèl mundak gedé mundak tambah olèh kawelasan ya ing ngarepé GUSTI, lan ana ngarepé manungsa.
Ramalan kanggo imam Eli sak brayaté
27Ana sakwijiné abdiné Gusti Allah sing marani imam Eli lan nggawa tembungé mengkéné: “Mengkéné tembungé GUSTI: Aku apa ora wis ngétok marang para leluhurmu karo tenan-tenan, dongé ijik pada ing negara Egipte lan dipréntah karo turunané Parao? 28Lan Aku wis milih sangka antarané taler Israèl kabèh dadi imam kanggo Aku, supaya pasrah kurban ing mesbèh-Ku, ngobong dupa lan nganggo éfod ing ngarep-Ku; golonganmu wis Tak pasrahi kabèh kurbané bakaran wong Israèl. 29Kenèng apa kowé nandangi nggragas marang kurban sing dibelèh lan kurban panganan-Ku, sing wis Tak omongké lan kenèng apa enggonmu ngajèni anak-anakmu ngungkuli Aku, karo nglemokké awakmu karo pérangan sing apik déwé, sangka saben kurbané panganan umat-Ku Israèl? 30Mulané, mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allahé Israèl, Aku wis ngekèki janji: Brayatmu lan golonganmu bakal urip ing ngarep-Ku ing selawasé, nanging saiki, mengkéné tembungé GUSTI: perkara kuwi adoh banget sangka Aku! Awit sapa sing ngajèni Aku, bakal Tak ajèni, nanging sapa sing ngrèmèhké Aku bakal dianggep asor. 31Bakal tekan ing waktuné, yèn Aku bakal nyempal tangané kekuwatanmu, uga tangané brayatmu, nganti ora ana wong siji-sijia sing nganti dadi simbah ing brayatmu. 32Nanging kowé bakal ora seneng nyawang marang kabèh kabetyikan sing bakal Tak tibakké marang Israèl lan ing brayatmu ora bakal ana siji-sijia wong dadi simbah sak selawasé. 33Nanging ana siji sangka brayatmu sing ora Tak entèkké sangka mesbèh-Ku, sing bakal ndadèkké rusaké mripatmu lan nelangsané nyawamu; mundaké brayatmu bakal pada mati karo pedangé mungsuh.
34Iki sing bakal dadi tanda kanggo kowé, ya kuwi apa sing bakal dialami anakmu karo: Hofni lan Pinéhas bakal pada mati bareng sedina. 35Aku bakal ngedekké imam sing kena dipertyaya, sing mlakuné miturut karo ati-Ku, lan karo sukma-Ku, lan Aku bakal ngetokké turunan sing setia tuhu, nganti kuwi bakal urip ing ngarepé sing Tak jebati. 36Sangka turunanmu sing ijik urip bakal sujut ngabekti marang kuwi njaluk duwit slaka utawa roti sak tyuwél, lan bakal ngomong: Kula njaluk sampéyan panggonaké ing salah sijiné golongan imam kuwi, supaya kula bisa mangan roti sak tyuwél.”
