Kanggo sedulur-sedulur tunggal pertyaya
1Wong sing wis tuwa aja kok senèni, nanging élingna kayadéné marang bapak. Wong nom-noman pada élingna kayadéné sedulurmu, 2para wong wadon sing wis tuwa kayadéné ibu, para wong wadon sing ijik nom kayadéné adikmu, karo ati sing resik.
Kanggo para randa
3Para randa sing tetep dadi randa lan uripé ijèn, kuwi pada ajènana. 4Nanging randa sing nduwé anak utawa putu, anak utawa putuné kuwi apiké luwih ndisik pada sinau ngrumat marang brayaté déwé lan mbales kabetyikané wong tuwané lan simbahé, awit kuwi sing dadi senengé Gusti Allah. 5Nanging randa sing tetep dadi randa, sing uripé mung ijèn, kuwi pengarep-arepé marang Gusti Allah lan tansah nenuwun lan ndedonga awan wengi. 6Nanging randa sing uripé nguja kesenengan, kuwi wis mati sak njeruhné urip. 7Sak kabèhé randa mau pada élingna bab iki, supaya uripé tanpa tyiri. 8Nanging yèn ana sing ora mikirké sanak seduluré, apa menèh brayaté, kuwi wis murtad lan luwih ala tenimbang karo wong sing ora pertyaya.
9Randa sing ketulis kuwi sing umuré ora kurang sangka suwidak taun, sing mung sepisan dadi bojoné wong lanang 10lan tenan enggoné wis nindakké penggawé betyik, kayata: Ngrumati anak, seneng ngekèki pondokan, ngisuhi sikilé para sedulur tunggal pertyaya, nulungi wong sing uripé kasusahan, tyekaké sing tansah merlokké, nindakké sak rupané penggawé betyik. 11Para randa sing luwih nom kuwi aja kok tampa, awit yèn katekan nepsu brai sing njalari pisahé sangka Kristus, terus pada kepéngin omah-omah, 12terus pada nyingkur kasetiané sing wiwitan marang Panjenengané, kuwi pada nekakké paukuman kanggo awaké déwé. 13Lan menèh, karo mlebu metu ing omahé wong, pada kulina males-malesan, malah ora mung males-malesan waé, nanging ya seneng nyatur lan nyampuri urusané wong liyané lan ngomong-omongké perkara sing ora apik. 14Awit sangka kuwi karepku supaya randa-randa sing ijik nom pada omah-omah menèh, pada nduwé anak, nuntun brayaté lan aja pada ngekèki jalaran marang mungsuh, kanggo ngèlèk-èlèk jenengé kita. 15Awit wis ana sak untara randa sing kesasar nuruti sétan. 16Yèn ana wong sing pertyaya, lanang utawa wadon, ing brayaté ana randa-randané, wong kuwi mbantua para randa mau, supaya pada ora dadi aboté pasamuan. Karo mengkono, pasamuan bisa mitulungi randa sing uripé ijèn.
Pituduh lan pitutur menèh
17Para pinituwa sing betyik anggèné mimpin, kuwi pantes diajèni tikel loro, luwih menèh sing karo temen enggoné sesorah lan mulangi. 18Awit ing Kitab ana tembungé ngéné: “Sapi sing dienggo nggiling aja dibrangus,” lan menèh: “Wong sing nyambutgawé kuwi apik pada olèh upahé.” 19Aja ngladèni ndakwa marang sakwijiné pinituwa, kejaba yèn ana seksiné loro utawa telu. 20Wong-wong sing pada nglakoni dosa kuwi welèhna ing ngarepé wong kabèh, supaya wong-wong liyané uga pada wedi. 21Ing ngarepé Gusti Allah lan Kristus Yésus lan para mulékat pilihané, aku meling marang kowé: Gatèkna pituduh iki tanpa prasangka lan tumindakmu ing samubarang kudu tanpa pilih-sih. 22Aja kesusu numpangké tangan marang wong lan aja nganti katut ing dosané wong liyané. Jaganen resiké uripmu déwé.
23Aja mung ngombé banyu waé, nanging tambahana anggur setitik, awit wetengmu ringkih lan awakmu kerep lara.
24Dosané wong siji-loro kuwi wis tyeta banget, kaya-kaya ndisiki wong-wong mau menyang pengadilan, nanging dosané wong-wong liyané bakal tyeta mbésuk. 25Semono uga penggawé betyik kuwi gelis diweruh, lan yèn ora mengkono, penggawé kuwi tetep ora tansah kaling-kalingan.
