2 Lelakoné Kraton 1

₁Salomo, anaké Daved, enggoné dadi ratu wis kuwat; GUSTI, Gusti Allahé, nunggal karo piyambaké lan ndadèkké pangwasané ngidap-idapi.

₂Salomo ngekèki préntah marang wong Israèl kabèh, marang para penggedéné suradadu 1000 lan suradadu 100, marang para rèkter lan marang sakkèhé penggedéné ing sak kabèhé negara Israèl, ya kuwi para pemimpiné kulawargané. ₃Salomo terus lunga menyang puntuk pangurbanan ing Gibéon ditutké karo wong sak pasamuan mau kabèh, awit ing kono panggonané tarup Kumpulané Gusti Allah sing digawé Moses, abdiné GUSTI, ing ara-ara samun.

₄Nanging Daved wis mboyong petiné Gusti Allah sangka Kiryat-Yearim menyang panggonan sing wis dityawiské, awit piyambaké wis nggawé tarup ing Yérusalèm. ₅Nanging mesbèh tembaga gawéané Bésaleèl, anaké Uri, anaké Hur ijik ing kono, nang ngarepé Tarup Maha sutyiné Gusti Allah. Ing kono kuwi sing diparani Salomo karo pasamuan mau perlu njaluk pinuntun marang GUSTI. ₆Nang kono Salomo masrahaké kurban ing ngarepé GUSTI ing mesbèh tembaga nang ngarepé Tarup Kumpulan. Ratu ing kono, masrahaké kurban obongan 1000.

₇Kadung mbenginé dina kuwi uga Gusti Allah ngétok marang Salomo lan ngomong marang piyambaké: “Kowé njaluka apa waé bakal Tak wènèhké marang kowé?” ₈Semauré Salomo marang Gusti Allah: “Panjenengan wis ngétokké kawelasan Panjenengan sing gedé marang bapak kula Daved, lan wis ngangkat kula dadi ratu, nggentèni bapak kula kuwi. ₉Mulané saiki, duh GUSTI, Gusti Allah, Panjenengan supaya gelem ngétokké kuwaté janji Panjenengan marang bapak kula Daved, awit kula wis Panjenengan dadèkké ratuné bangsa, sing okèhé kaya lebuné lemah. ₁₀Panjenengan saiki supaya gelem ngekèki kawityaksanan lan kapinteran, supaya kula bisa mlebu metu dadi penggedéné bangsa kuwi, awit sapa sing bisa ngadili bangsa sing gedé kuwi?” ₁₁Tembungé Gusti Allah marang Salomo: “Awit kuwi sing kok karepaké, lan kowé ora njaluk kasugihan, banda, kamulyan utawa patiné wong sing sengit marang kowé, lan uga ora njaluk umur dawa, nanging sak baliké kowé njaluk kawityaksanan lan kapinteran supaya bisa ngadili umat-Ku, sing wis Tak pertyayakké marang kowé dadi ratuné, ₁₂mulané kawityaksanan lan kapinteran kuwi Tak kèkké marang kowé; kejaba sangka kuwi kowé Tak wènèhi kasugihan, banda lan kamulyan, sing durung tau dadi duwèké para ratu sak durungé kowé lan ora bakal ana ratu sakwisé kowé sing nduwèni kuwi.” ₁₃Salomo terus lunga sangka puntuk pangurbanan ing Gibéon, sangka ngarepé Tarup Kumpulan, mulih menyang Yérusalèm lan terus mréntah dadi ratu ing Israèl.

₁₄Salomo terus nglumpukké kréta lan suradadu jaran, nganti nduwé kréta 1400 lan suradadu jaran 12.000 wong, kabèh pada dipanggonaké ing kuta-kuta panggonan kréta lan tyedak karo ratu ing Yérusalèm. ₁₅Ratu ndadèkké okèhé emas lan slaka ing Yérusalèm nganti pada karo watu, lan okèhé wit kayu tyemara pada karo wit sikma ing Tanah Pegunungan. ₁₆Jaran sing kanggo Salomo kuwi ditekakké sangka negara Egipte lan sangka tanah Kéwé; para pedagangé ratu enggoné kulak kuwi sangka Kéwé karo rega pasar. ₁₇Kréta siji sing ditekakké sangka negara Egipte kuwi regané nganti 600 sèkel slaka, lan jaran siji nganti 150 sèkel; lan kaya mengkono uga enggoné pada ngedol kuwi marang kabèh ratuné bangsa Hèt lan marang para ratu ing negara Aram.