Amos 8

“Wis tyedak pungkasané umat-Ku Israèl,

Aku ora bakal ngekèki ngapura menèh.

₃Ing dina kuwi kidungan ing omah sutyi bakal dadi pesambat,”

mengkono tembungé GUSTI.

“Ing ngendi-endi ana layon,

sing dibuwang ing sak enggon-enggon. Dadi sepi!”

₄Rungokna iki, hé, kowé sing pada nindes wong mlarat

lan sing ngrusak wong mlarat ing negara kéné,

₅lan mikir: “Mbésuk apa entèkké sasi anyar,

supaya kita bisa adol jagung,

lan mbésuk apa rampungé dina sabat,

supaya kita bisa nawakaké gandum

karo nyuda takeran éfa lan nggedèkké sèkel,

ngapusi karo timbangan palsu,

₆supaya kita bisa tuku wong mlarat karo duwit,

lan wong mlarat karo sepatu sak pasang,

lan adol gandum rosokan?”

₇GUSTI sumpah kanggo kamulyan-Né, marang Yakub:

“Sak temen-temené Aku ora bakal nglalèkké ing sak terusé marang sak kabèhé penggawéné!

₈Apa bumi ora bakal gemeter awit sangka sing mengkono kuwi,

nganti saben wong sing manggon ing kono ngrasakaké susah?

Apa kuwi kabèh ora bakal munggah kaya kali Nil,

lan gonjang-ganjing terus bungkuk menèh kaya kali ing negara Egipte?”

₉“Ing dina kuwi bakal kelakon,”

mengkono tembungé GUSTI Gusti:

“Srengéngé bakal Tak dadèkké mingslep ing wayah awan,

lan bumi Tak gawé peteng ing wayah awan.

₁₀Uga keraméané kabungahanmu pada Tak ganti dadi kasusahan,

lan nyanyianmu dadi kidung pesambat,

lan sak kabèhé bangkèkan Tak sandangi salin kasusahan,

uga sak kabèhé sirah Tak dadèkké gundul,

kuwi kabèh Tak dadèkké kaya kepatèn awit kélangan anak sing ora ana tunggalé,

lan pungkasané dadi dina sing pait-getir.”

₁₁Tembungé GUSTI Gusti:

“bakal tekan ing wantyiné,”

mengkono tembungé GUSTI,

Aku bakal nekakké pailan ing negara kéné,

duduk pailan pangan utawa ngelak banyu,

nanging ngelak marang tembungé GUSTI.

₁₂Wong-wong bakal pada nglembara sangka segara sing siji menyang segara liyané,

lan nglembara sangka lor menyang wétan,

arep nggolèki tembungé GUSTI,

nanging ora olèh.

₁₃Ing dina kuwi prawan-prawan sing ayu

lan jaka-jaka sing gagah pada ambruk awit ngelak;

₁₄ya kuwi sing pada sumpah kanggo asmané allah, retya ing Samaria,

lan sing ngomong: “Kanggo allahmu sing urip, hé Dan,

lan sing sumpah kanggo dalan sutyi menyang Bèrsyéba,

kuwi bakal pada ambruk lan ora bakal ngadek menèh.”