Yéhèskièl 11

₁Aku terus dijunjung karo Roh digawa nang lawangé gapura sebelah wétané griyané GUSTI, ya kuwi lawang sing madep mengétan. Lah, ing gapura kono ana wong selawé lan ing sak tengahé wong-wong kuwi aku weruh Yaasanya, anaké Asur lan Pélatya anaké Benaya, kuwi kabèh pada dadi penggedéné bangsa. ₂Aku terus diomongi mengkéné: “Hé, anaké manungsa, ya kuwi wong-wong sing ngrantyam-ngrantyam ala lan nyebar pitutur ala ing kuta kéné, ₃sing pada ngomong: Waktuné mbangun omah ijik suwé, kuta iki kendilé lan kita pada dadi dagingé. ₄Mulané kowé medara wahyu, nglawan wong-wong kuwi, medara wahyu, hé anaké manungsa!”

₅Aku terus dikwasani karo Rohé GUSTI lan Gusti ngomong marang aku mengkéné: “Kabarké: Mengkéné tembungé GUSTI: Kowé pada ngomong mengkéné, hé turunané Israèl, Aku ngerti apa sing tukul ing sak njeruhné atimu. ₆Wong sing pada kok patèni kuwi tyatyahé mundak okèh lan dalan-dalan pada kok kebaki layoné. ₇Awit sangka kuwi mengkéné tembungé Gusti Allah, GUSTI: Wong sing pada kok patèni kuwi dagingé, nanging kuta iki kendilé, nanging kowé bakal Tak giring metu sangka kono. ₈Kowé pada wedi marang pedang, nanging Aku bakal nekakké pedang nyerang kowé, mengkono tembungé GUSTI. ₉Aku bakal nggiring kowé metu sangka kono, Tak pasrahaké marang wong mantya lan kowé bakal pada Tak tibani paukuman. ₁₀Kowé bakal pada ambruk karo pedang, lan ing negara Israèl enggon-Ku ngukum kowé lan kowé bakal weruh, yèn Aku iki GUSTI. ₁₁Kuta iki ora bakal dadi kendil kanggo kowé utawa kaya kowé dadi daging ing kono. Ing negara Israèl enggon-Ku bakal ngukum kowé. ₁₂Lan kowé bakal pada weruh, yèn Aku iki GUSTI; awit kelakuanmu kuwi ora tyotyok karo pernatan-pernatan-Ku lan kowé ora nglakoni tembung-Ku, malah kowé nindakké pernatané bangsa-bangsa ing sak ubengmu.”

₁₃Waktu aku ijik nubuat kuwi, Pélatya, anaké Benaya mati. Aku terus sujut lan ngomong karo swara banter mengkéné: “Duh GUSTI, Gusti Allah apa Panjenengan bakal matèni turahané Israèl?”

₁₄Sakwisé mengkono ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: ₁₅“Hé, anaké manungsa, para sing manggon ing Yérusalèm pada omong bab kabèh sedulurmu, sanak sedulurmu, lan turunané Israèl kabèh, mengkéné: Wong-wong kuwi wis pada adoh karo GUSTI, negara iki wis dikèkké marang kita dadi duwèké kita. ₁₆Mulané kowé ngomonga: Mengkéné tembungé GUSTI: Senajan wong-wong kuwi wis Tak gawa adoh menyang ing sak tengahé bangsa-bangsa lan Tak sebar-sebar ing negara-negara, lan Aku mung dadi griya sutyi sing sepélé kanggo wong-wong kuwi ing negara-negara kono, ₁₇senajan mengkono, kowé ngomonga: Mengkéné tembungé GUSTI: Kowé bakal pada Tak tyeluk nglumpuk sangka panggonané para bangsa lan Tak klumpukké sangka negara-negara, panggonanmu nyebar, lan kowé bakal Tak wènèhi negara Israèl. ₁₈Nanging sakwisé pada ing kana, bakal pada nyingkirké kabèh déwané sing ala lan kabèh penggawéné sing asor ing kana. ₁₉Bakal pada Tak wènèhi ati sing séjé lan roh sing anyar ing batiné; atiné sing kaya watu bakal Tak buwang lan bakal Tak wènèhi ati sing manut, ₂₀supaya mlakuné miturut kabèh pernatan-pernatan-Ku lan katetepan-Ku karo setia; ing kono terus pada dadi umat-Ku lan Aku dadi Gusti Allahé. ₂₁Nanging wong-wong sing atiné kelèt marang para déwané sing ala lan penggawéné sing ora pantes, kuwi kelakuané bakal Tak tampekké nang sirahé déwé. Mengkono tembungé GUSTI.”

₂₂Kerup-kerup mau terus pada megarké swiwiné lan glindingané ya pada mèlu obah, karo dikèki kamulyané Gusti Allahé Israèl, ₂₃nanging kamulyané GUSTI mumbul sangka sak tengahé kuta lan ngalih menyang sak nduwuré gunung ing wétané kuta. ₂₄Aku terus dijunjung karo Roh lan ing sak njeruhné wahyu sangka Rohé Gusti Allah aku digawa menyang negara Kasdim, ing panggonané para boyongan. Sakwisé mengkono wahyu sing tak deleng kuwi terus ilang, ₂₅lan aku terus ngabarké marang para wong buwangan samubarang kabèh sing wis diduduhké karo GUSTI marang aku.