1Terus ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: 2“Hé, anaké manungsa, apa keluwihané kayu anggur yèn ditanding karo kabèh kayu sing tukul ana sak tengahé wit-witan ing alas? 3Apa wong njupuk kayuné anggur kanggo nggawé barang dandanan utawa kanggo nggawé tyantèlan kanggo nyantèlké werna-werna piranti? 4Ora, sejatiné kayu kuwi terus diuntyalké ing geni, bongkot lan putyuké entèk kobong lan sing tengah ijik murup, apa kuwi ijik migunani kanggo penggawéan? 5Ijik wutuh waé ora kanggo apa-apa, luwih menèh bareng wis dipangan karo geni lan kobong; apa ijik kena kanggo apa-apa? 6Mulané mengkéné tembungé GUSTI: Kaya déné kayu anggur ing antarané wit-witan ing alas, sing Tak untyalké ing geni supaya kobong, semono uga Yérusalèm ya bakal Tak tibani mengkono. 7Aku déwé sing bakal nglawan. Senajan pada bisa utyul sangka geni, nanging bakal dipangan karo geni. Kowé terus bakal pada weruh, yèn Aku iki GUSTI, ya kuwi waktu Aku ijik nglawan, 8lan negara kuwi bakal Tak dadèkké sepi mamring, awit pada ora setia. Mengkono tembungé GUSTI.”
