Gapura wétan sing minep
1Sakwisé mengkono piyambaké nggawa mulih aku menyang gapurané njaba griya sutyi, sing madep mengétan; gapura iki minep. 2GUSTI terus ngomong marang aku: “Gapura iki kudu terus minep, ora kena menga lan aja nganti ana wong sing mlebu mréné, awit GUSTI, Gusti Allahé Israèl, wis mlebu metu ing kéné; mulané gapura iki kudu terus minep. 3Mung ratu awit dadi ratu, dililani njagong ing kono lan mangan ing ngarepé GUSTI. Ratu kuwi bakal mlebu metu ing kamaré gapura lan enggoné mlebu-metu ya liwat ing kono.”
Pituduh bab pernatan pangabekti lan bab para imam
4Aku terus digawa ngliwati gapura lor menyang ngarepé griya sutyi; aku weruh griya sutyi kebak karo kamulyané GUSTI; aku terus sujut nyembah. 5GUSTI ngomong marang aku: “Hé, anaké manungsa, delengen sing tenan, delengen karo tliti lan rungokna karo tenan samubarang kabèh sing bakal Tak omongaké marang kowé bab pernatan-pernatané griyané sutyi GUSTI lan kabèh angger-anggeré lan gatèkna tenan sapa sing dililani olèh mlebu lan sapa sing kudu ditampik sangka panggonan sutyi kuwi. 6Kowé ngomonga marang golongan pambruntak, ya kuwi turunané Israèl: Mengkéné tembungé Gusti GUSTI: Hé, turunané Israèl, penggawému sing ala kuwi wis tyukup, 7ya kuwi enggonmu nglilani wong-wong mantya, wong-wong sing ora sunat atiné lan awaké, mlebu ing griya sutyi-Ku lan awit mengkono pada najisaké griya sutyi kuwi waktu kowé pada masrahaké panganan-Ku, ya kuwi gajihé lan getih. Awit sangka penggawému sing mengkono kuwi kowé pada ngrusak perjanjian-Ku ngungkuli kabèh tumindakmu sing ala sing uwis-uwis. 8Kowé ora pada njaga marang barang-barang-Ku sing sutyi lan kowé pada ngangkat wong-wong mau, kowé ndadèkké sing nindakké kuwajipanmu marang Aku ing griya sutyi-Ku.
9Awit sangka kuwi mengkéné tembungé Gusti GUSTI: Wong-wong mantya sing atiné lan awaké ora disunat, siji waé ora ana sing dililani mlebu ing griya sutyi-Ku, ya kuwi saben wong mantya ing sak tengahé wong Israèl. 10Nanging wong-wong Lèwi sing ngedohi Aku waktu Israèl nandangi mblarah ninggalké Aku, manut brahala-brahalané, kuwi sing pada nanggung paukumané. 11Ing griya sutyi-Ku ya para wong Lèwi kuwi sing nduwèni kuwajipan jaga ing gapura-gapurané griya sutyi; ya wong-wong kuwi sing kuwajipan mbelèh kurban obongan lan kurban sing dibelèh kanggo bangsa kuwi lan nindakké kuwajipan kanggo bangsa kuwi kanggo enggoné ngladèni marang bangsa kuwi. 12Awit para wong Lèwi kuwi wis ngladèni marang bangsa kuwi, ing ngarepé para brahalané lan kanggo turunané Israèl terus wis dadi sandungan, sing njalari tibané kesalahan, ya awit sangka kuwi Aku sumpah kanggo wong-wong kuwi - mengkono tembungé Gusti GUSTI - wong-wong kuwi bakal nanggung paukumané déwé. 13Ora bakal pada ngadep ing ngarep-Ku perlu nindakké penggawéané imam ing ngarep-Ku utawa ya ora bakal nyedaki kabèh barang-Ku sing sutyi lan pisungsung-pisungsung sing Mahasutyi; bakal pada nanggung kewirangané awit sangka pratingkah-pratingkahé sing ala. 14Mulané wong-wong kuwi mung bakal Tak tetepké dadi sing pada nyambut nggawé ing griya sutyi lan ngladèni ing bab samubarang kabèh sing gegandèngan karo kuwi lan nindakké samubarang kabèh sing perlu ing kono.
15Nanging para imam, wong Lèwi turunané Sadok, sing nindakké kuwajipan-kuwajipan ing panggonan sutyi-Ku, waktu wong Israèl pada mblarah ninggalké Aku, ya para wong kuwi sing bakal ngadep ing ngarep-Ku perlu masrahaké marang Aku gajihé lan getih. Mengkono tembungé Gusti GUSTI. 16Wong-wong kuwi sing bakal ngadep ing ngarep-Ku perlu nindakké pangabekti lan sing bakal nindakké kuwajipané kanggo Aku.
17Yèn para imam arep mlebu ngliwati gapura-gapura plataran njeruh, kudu nganggo sandangan mori lenan, ora kena nganggo sandangan wulu wedus yèn nalika nindakké kuwajipané ing gapura-gapura ing plataran njeruh utawa nalika nindakké ngabekti ing griya sutyi. 18Kudu nganggo serban mori lenan lan tylona mori lenan lan aja nganti nganggo sabuk sing ndadèkké kringeten. 19Yèn metu menyang plataran njaba nemoni umat duwèké GUSTI, kudu nyopot sandangané sing dienggo waktu nindakké pangabekti, kuwi kudu disimpen ing kamar-kamar sutyi, terus nganggo sandangan liyané, supaya umat kuwi aja dadi sutyi awit kedemok karo sandangan mau. 20Ora kena gundul nanging ya ora kena rambut dawa, kudu diingu tyendek! 21Para imam ora kena ngombé anggur, yèn arep mlebu ing plataran njeruh. 22Randa utawa wong wadon sing wis dipegat karo sing lanang ora kena dipèk bojo, nanging mung prawan turunané Israèl utawa randané imam, kuwi kena dipèk bojo. 23Para imam kuwi kudu mulangi marang umat-Ku bab béda-bédané sing sutyi lan sing ora sutyi lan nerangaké béda-bédané sing reget lan sing ora reget. 24Yèn ana perkara kudu nandangi dadi rèkter lan enggoné ngadili kudu miturut pernatan-pernatan-Ku. Ing dina-dina gedé duwèk-Ku para imam kudu nindakké angger-angger-Ku lan katetepan-katetepan-Ku lan dina sabat-Ku kudu disutyèkké. 25Para imam ora kena weruh layon awit jalaran sangka mengkono wong-wong mau terus dadi reget. Kena najisaké awaké mung kanggo layoné bapaké, ibuné, anaké lanang utawa wadon, kakangé utawa adiké lanang, yuné utawa adiké wadon sing durung omah-omah. 26Sakwisé nyutyèkké awaké terus ngitunga pitung dina engkas, 27nanging ing dina mlebuné menyang griya sutyi menèh, menyang plataran njeruh perlu nindakké ngabekti ing griya sutyi, kudu masrahaké kurban ngluwari dosané. Mengkono tembungé Gusti GUSTI.
28Para imam ora olèh tanah panduman, awit Aku sing dadi pandumané lan aja diwènèhi tanah ing Israèl, awit Aku sing dadi pandumané. 29Kurban, kurban ngluwari dosa lan kurban denda kuwi sing kena mangan mung para imam, mengkono uga kabèh sing didèwèkké ing negara Israèl, kuwi dadi pandumané. 30Sak terusé apa sing betyik déwé sangka mbarepé apa waé lan sak kabèhé kurban betyik apa waé, sak kabèhé kurbanmu sing didèwèkké kuwi dadi pandumané para imam; uga glepungmu gandum sing apik déwé kuwi kudu kok wènèhaké marang imam, supaya anakmu olèha berkah. 31Kabèh manuk utawa kéwan sing wis mati, utawa turahané kéwan galak kuwi ora kena dipangan karo para imam.”
