1GUSTI ngetokké tembung marang Abram: “Kowé lungaa sangka negaramu, kulawargamu lan omahé bapakmu, menyang negara sing bakal Tak duduhké marang kowé. 2Kowé bakal Tak dadèkké bangsa sing gedé lan Tak berkahi, lan jenengmu Tak luhurké, lan kowé bakal dadi berkah. 3Sapa sing mberkahi kowé bakal Tak berkahi, sing nyepatani kowé bakal Tak sepatani, lan sangka kowé para bangsa ing sak lumahé bumi pada kaberkahan.”
4Abram terus budal nuruti apa sing diomongké karo GUSTI, lan Lot mèlu. Abram umuré pitung puluh lima taun waktu budal sangka Haran. 5Abram ngejak Sarai bojoné lan Lot, ponakané, uga bandané kabèh lan para abdi sangka Haran, terus budal menyang tanah Kanaan, lan kelakon teka ing tanah Kanaan. 6Abram terus ndlajahi tanah kono nganti tekan ing panggonan sak tyedaké Sikem, ya kuwi sak tyedaké wit terbantin ing Moré. Waktu semono sing ngenggoni tanah kono bangsa Kanaan.
7GUSTI terus ngétok marang Abram lan ngomong: “Turunanmu bakal Tak wènèhi tanah iki.” Abram terus nggawé mesbèh kanggo GUSTI sing wis ngétok marang dèkné. 8Sangka kono dèkné ngalih menyang gunungan sak wétané Bétel, lan ngedekké tarup ing antarané Bétel ing sisih kulon lan Ai ing wétané; ing kono Abram nggawé mesbèh kanggo GUSTI, lan nyeluk asmané GUSTI. 9Sakwisé mengkono Abram nerusaké mlakuné mundak adoh menyang tanah Negeb.
10Bareng ing tanah kono katekan pailan, Abram lunga menyang Egipte, manggon ing kono dadi wong mantya, awit pailané abot banget. 11Bareng waktu wis tyedak Egipte, Abram terus ngomong marang bojoné Sarai: “Runggokké ta, aku ngerti yèn kowé wong wadon sing ayu, 12ing waktu wong Egipte weruh sliramu, mesti ngomong: Kowé kuwi bojoku, aku mesti terus dipatèni lan kowé dijarké urip. 13Ngomonga ta yèn kowé adikku, supaya aku ditampa apik awit sangka kowé, lan nyawaku urip awit kowé.” 14Kadung Abram wis mlebu ing Egipte, wong Egipte pada weruh yèn wong wadon kuwi ayu banget, 15lan bareng para penggedé-penggedéné Parao pada weruh Sarai, terus ngelem-elem ing ngarepé Parao, sak nalika Sarai digawa menyang palèsé Parao. 16Abram ditampa apik karo Parao awit sangka Sarai, lan terus dikèki wedus, sapi lan kimar lanang, batur lanang lan wadon, uga kimar wédok lan unta-unta. 17Nanging GUSTI nekaké memala sing abot banget marang Parao uga kabèh marang sak isiné palèsé awit sangka Sarai, bojoné Abram kuwi. 18Parao terus nyeluk Abram lan ngomong: “Apa sing kok tandangi marang aku? Kenèng apa kowé ora ngomongi marang aku, yèn wong wadon kuwi bojomu? 19Kenèng apa kowé ngomong: Dèkné adikku, nganti tak jikuk dadi bojoku? Wis, kuwi bojomu, jukuken lan lungaa!” 20Parao terus mréntah marang abdiné supaya ngeterké Abram lunga barengan karo bojoné uga bandané kabèh.
