Perjanjiané Gusti Allah karo Abram
1Sakwisé kuwi mau terus ana tembungé GUSTI marang Abram sak njeruhné weweruh: “Kowé aja wedi Abram, Aku iki tamèngmu, upahmu bakal gedé banget.” 2Semauré Abram: “Duh GUSTI, Gusti Allah, bakal ngekèki apa marang kula? Awit kula bakal ninggal ndonya tanpa anak, mesti Elièser wong Damaskus kuwi, bakal marisi sembarangé kula.” 3Tembungé Abram menèh: “Gusti ora ngekèki turunan marang kula, mulané salah-sijiné abdi kula sing lair ing omah kula sing bakal dadi alur warisku.” 4Terus tembungé GUSTI marang Abram, mengkéné: “Duduk wong kuwi sing bakal dadi alur warismu, nanging anak lanangmu sing lair sangka kowé sing bakal dadi alur warismu.” 5Terus Gusti nuntun Abram metu menyang njaba lan diomongi: “Kowé ndeloka ing langit lan itungen lintangé, yèn kowé bisa.” Terus tembungé Gusti menèh: “Ya semono okèhé bakalé tyatyahé turunmu.” 6Terus Abram pertyaya marang GUSTI, lan perkara kuwi diitung karo GUSTI dadi kabenerané.
7Uga tembungé GUSTI marang Abram menèh: “Aku iki GUSTI sing wis nuntun kowé metu sangka Ur-Kasdim; awit bakal Tak wènèhi negara iki dadi duwèkmu.” 8Semauré Abram: “Duh GUSTI Allah, kepriyé enggèn kula ngerti, yèn negara iki bakal dadi duwèké kula?” 9Terus Gusti ngomongi: “Aku jupukna pedèt wédok sing umur telung taun, wedus sing umur telung taun, wedus gèmbèl lanang sing umur telung taun, manuk deruk siji lan anak dara siji.” 10Kabèh mau terus pada dijukuk lan pada disigari, sigarané siji lan sijiné disèlèhké adep-adepan, mung manuké sing ora disigari. 11Bareng ana manuk galak pada ngéntyloki sing dibelèh mau, terus pada digusahi karo Abram.
12Bareng arep surup, Abram terus turu kepati. Dèkné terus dikwasani ing peteng ndedet sing nggegirisi. 13GUSTI terus ngomong marang Abram: “Ngertia ing sak temené, turunanmu bakal dadi wong mantya ing negara sing duduk duwèké, lan bakal pada dadi batur, lan ditindes nganti 400 taun suwéné. 14Nanging bangsa sing nindes kuwi ya bakal Tak ukum. Sakwisé mengkono bakal pada metu lan nggawa banda okèh banget. 15Nanging kowé kuwi bakal dadi siji karo leluhurmu nganti slamet rahayu, enggonmu dikubur ing waktu wis okèh umurmu. 16Sakwisé patang turunan, anak-turunanmu mengko bakal bali mréné, awit Aku ora arep nundung wong Amori, sing ngenggoni negara iki, sak durungé dosané kebek tenan.”
17Bareng wis surup lan wis peteng, terus kétok ana angklo kemebul lan ontyor murup sing mlaku ing tengahé sigaran-sigaran daging mau. 18Ing dina kuwi GUSTI nggawé perjanjiané karo Abram, tembungé: “Turunanmu bakal Tak wènèhi negara iki, wiwit sangka kali ing Egipte nganti tekan kali gedé Efrat, 19ya kuwi negarané wong Kèni, wong Kénas, wong Kadmon, 20wong Hèt, wong Fèris, wong Réfaim, 21wong Amori, wong Kanaan, wong Girgasi lan wong Yébus.”