Panggonan sutyi ing bumi lan ing swarga
1Lan kanggo perjanjian sing wiwitan kuwi uga pantyèn ana pernatan-pernatané bab pangabekti lan bab Griya Sutyi gawéané manungsa. 2Jalaran ana tarup sing dipasang, ya kuwi pérangan sing ngarep déwé lan ing kono ana tyagak dimar lan méja kanggo roti kurban. Pérangan kuwi diarani Sutyi. 3Ing mburiné geber sing kaping pindo ana tarupé menèh siji sing dijenengi maha Sutyi. 4Ing kono ana mesbèhé pedupan emas lan peti perjanjian sing dilapis emas rata; ing njeruhné ana botol emas isi manna lan teken duwèké Harun sing wis tau semi lan watu blèbèkan sing isi perjanjian, 5lan ing sak nduwuré ana kerupé kamulyan loro sing nutupi tutup pangrukunan. Nanging perkara iki ing saiki ora bisa dityeritakké karo siji-siji.
6Ya mengkono kuwi enggoné nentokké panggonan sing sutyi kuwi. Dadiné para imam tansah mlebu ing pérangan tarup sing ngarep déwé perlu nindakké pangabektiné, 7nanging ing tarup sing kaping pindo kuwi mung dileboni imam gedé déwé setaun sepisan, lan kudu nggawa getih sing dipasrahké awit sangka slirané piyambak lan awit sangka panerak-panerakké umaté sing ora disengaja. 8Karo mengkono kuwi Roh Sutyi enggoné mbuktèkké yèn dalan menyang panggonan sutyi durung dibukakké, selawasé tarup sing ngarep kuwi ijik ana. 9Kuwi kanggo gambaran kanggo jaman saiki. Tyotyok karo kuwi ana kurban lan pisungsung sing dipasrahké, sing ora bisa ndadèkké sampurna kanggo pikiran atiné wong-wong sing pada masrahké, 10nanging mung gegandèngan karo bab pangan, ombèn-ombèn lan tyara nyutyèkké rupa-rupa, ya kuwi pernatan-pernatan sing kétok njaba sing mung nandangi nganti tekané jaman samubarang dianyarké.
Kristus dadi Lantarané perjanjian anyar
11Nanging Kristus wis teka dadi Imam Gedé kanggo perkara-perkara betyik sing bakal kelakon; Panjenengané wis ngliwati tarup sing luwih gedé lan luwih sampurna, sing ora digawé karo tangané manungsa, tegesé duduk tunggalé sing digawé iki, 12lan Panjenengané wis mlebu menyang panggonan sutyi sepisan kanggo sak lawas-lawasé, ora nggawa getihé wedus lanang lan getihé pedèt, nanging nggawa getihé piyambak. Lan awit sangka kuwi Panjenengané wis ngolèhké tebusan sing langgeng. 13Jalaran, yèn getihé wedus lanang lan getihé sapi lanang lan dikepyuraké awuné pedèt kuwi ndadèkké sutyiné wong sing najis, terus pada disutyèkké sing kétok njaba, 14luwih-luwih menèh getihé Kristus, sing awit karo Roh sing langgeng wis ngurbanké Panjenengané piyambak marang Gusti Allah kanggo pisungsung sing tanpa tyiri, kuwi bakal nyutyèkké pikirané ati kita sangka penggawé sing tanpa guna, supaya kita bisa ngabekti marang Gusti Allah sing urip.
15Mulané Panjenengané dadi Lantarané perjanjian anyar, supaya wong-wong sing wis dipanggil pada bisa nampa warisan langgeng sing dijanjèkké, awit wis ana sing mati kanggo nebus panerak-panerakké sing ditindakké sak njeruhné perjanjian sing pisanan. 16Jalaran yèn ana layang wasiat, ing kono ya kudu ana katerangan sing ndunungké matiné sing nggawé wasiat kuwi. 17Awit layang wasiat kuwi sah, yèn sing nggawé wasiat kuwi wis ninggal ndonya, awit wasiat kuwi ora kena ditindakké, sak njeruhné sing nggawé wasiat mau ijik urip. 18Ya kuwi sebabé, perjanjian sing pisanan ora dianggep sah yèn tanpa getih. 19Awit nalika Moses wis ngomongké sak kabèhé pepakon miturut angger-anggeré Torèt marang umat kabèh, terus jikuk getihé pedèt lan getihé wedus lanang lan banyu lan wulu abang lan hisop, terus dikepyuraké piyambak ing kitab kuwi lan marang umat kabèh, 20karo ngomong: “Iki getihé perjanjian sing ditetepaké karo Gusti Allah kanggo kowé.” 21Mengkono uga tarupé lan sak kabèhé piranti sing kanggo pangabekti ya pada dikepyuri getih. 22Lan mèh samubarang kabèh diresiki karo getih miturut angger-anggeré Torèt, lan ora ana pangapura yèn tanpa kutahé getih.
23Dadiné, samubarang sing dadi gambarané kabèh ing swarga kuwi kudu disutyèkké karo tyara mengkono, nanging barang-barang swarga déwé disutyèkké karo kurban-kurban sing luwih betyik tenimbang kuwi. 24Awit Kristus ora mlebu ing Griya Sutyi gawéané tangané manungsa sing mung dadi gambarané sing sejati, nanging mlebu ing swarga piyambak perlu nemoni ing ngarepé Gusti Allah kanggo kaperluan kita. 25Panjenengané ora perlu bola-bali mlebu ngurbanké Panjenengané piyambak, kayadéné imam gedé sing saben taun mlebu ing panggonan maha Sutyi nggawa getih sing duduk getihé déwé. 26Jalaran yèn mengkono, Panjenengané kudu bola-bali enggoné ngalami sangsara wiwit jagat iki digawé. Nanging saiki Panjenengané mung sepisan enggoné ngétoké Panjenengané, ya kuwi ing jaman pungkasan kanggo ngresiki dosa karo ngurbanké Panjenengané piyambak. 27Kayadéné manungsa enggoné ditetepaké mati mung sepisan waé, lan sakwisé kuwi diadili perkarané, 28mengkono uga Kristus ya mung sepisan waé enggoné ngurbanké Panjenengané kanggo nanggung dosané wong okèh. Sakwisé kuwi, Panjenengané bakal ngétoké Panjenengané piyambak sing kaping pindoné ora kanggo nanggung dosa, nanging kanggo ngekèkké keslametan marang wong sing pada ngentèn-entèni Panjenengané.
