1GUSTI nyeluk Moses lan ngetokké tembung marang dèkné sangka Tarup Kumpulan, préntahé: 2“Kowé ngomonga marang bangsa Israèl lan kowé ngomonga: Yèn ana wong sak panunggalmu sing arep masrahaké kurban marang GUSTI, kurbanmu kuwi kudu kéwan, ya kuwi sapi utawa wedus.
3Yèn kurbané kuwi kurban obongan rupa sapi, kudu lanang sing tanpa tyiri. Enggoné masrahaké kuwi ing ngarep lawang Tarup Kumpulan, supaya ndadèkké senengé atiné GUSTI. 4Terus tangané ditumpangké ing endasé kurban obongan, nganti kurbané ketampa lan kanggo ngluwari dosané. 5Sakwisé mengkono terus mbelèha sapiné ing ngarepé GUSTI; para anaké Harun, para imam ngladèkké getihé sapi mau lan disiramké ing sak ubengé mesbèh ing ngarepé lawangé Tarup Kumpulan. 6Terus kurbané dikelèti lan ditengkel-tengkel manut pérangan-pérangan sing wis ditemtokké. 7Para anaké imam Harun terus nggawéa geni ing mesbèh lan nataa kayu temumpang ing geni, 8lan terus nataa tengkel-tengkelan kurbané kuwi, endasé lan gajihé ditumpangké ing kayu sing murup ing mesbèh. 9Nanging jeroané lan pupuné kudu dikumbah, terus diobongi kabèh karo imam ing mesbèh kanggo kurban obongan, kanggo kurban bakaran sing ambuné nggawé senengé GUSTI.
10Yèn kurbané kanggo kurban obongan rupa wedus, wedus gèmbèl apa wedus berok, sing dipasrahké kuwi kudu lanang sing tanpa tyiri. 11Mbelèhé ing pinggirané mesbèh sebelah lor ing ngarepé GUSTI, para imam anaké Harun, terus nyiramké getihé ing sak ubengé mesbèh. 12Sakwisé mengkono terus ditengkel-tengkel manut bagéan-bagéané kaya sing wis ditemtokké, tengkel-tengkelané, endasé lan gajihé ditata karo imam ing kayu sing murup ing mesbèh mau. 13Jeroané lan pupuné kudu dikumbah, terus kabèh dipasrahké lan diobongi karo imam ing mesbèh: kuwi kurban obongan, kurban bakaran sing ambuné nggawé senengé atiné GUSTI.
14Yèn kurban sing dipasrahké marang GUSTI kanggo kurban obongan kuwi rupa manuk, kurbané kuwi kudu manuk deruk utawa anak dara. 15Manuké mau digawa menyang mesbèh karo imam, endasé manuk terus dipuntir lan diobongi ing mesbèh lan getihé dipijetké ing bangkèkané mesbèh. 16Telihé lan wuluné kudu disisihké lan dibuwang sak étané mesbèh, ing panggonan awu. 17Terus manuké disuwèk ing poké swiwiné, nanging ora nganti pisah; terus diobongi karo imam ing mesbèh, ing kayu sing murup; kuwi dadi kurban obongan, ya kurban bakaran, sing ambuné nggawé senengé GUSTI.”
