Panerak sing kudu dijalukké pangapura
1Yèn ana wong nggawé dosa, awit krungu wong nyepatani, nanging awaké dadi seksi, awit weruh utawa ngerti, nanging ora gelem ngomongké, kuwi kudu nanggung kesalahané déwé. 2Utawa yèn ana wong sing ndemèk barang sing najis, ya kuwi batangé kéwan alasan sing najis, utawa batangé kéwan sing najis, uga batangé kéwan mbrangkang, ndlosor utawa nggremet sing najis, senajan ora rumangsa, kuwi ya najis lan kesalahan. 3Utawa yèn ana wong sing ndemèk sangka najisé manungsa, ya saben sangka sing ndadèkké najis, nanging ora rumangsa, nanging terus rumangsa, kuwi dadi kesalahan. 4Utawa yèn ana wong ngétokké sumpah tanpa dipikir enggoné ngetokké tembung, senajan bab nggawé ala utawa nggawé apik, sumpah apa waé sing diomongké tanpa dipikir kuwi, tanpa ngrumangsani, nanging terus rumangsa, kuwi dadi kesalahan ing salah sakwijiné bab mau. 5Dadi yèn kelakon wong mau nganti kesalahan bab salah sakwijiné perkara, terus ngakonana apa sing dadi dosané, 6terus masrahaké pisungsung marang GUSTI kanggo tebusané dosané mau, rupa wedus gèmbèl wédok utawa wedus wédok, kanggo kurban ngluwari dosa. Kaya mengkono imam enggoné ngekèki rukunan marang wong kuwi, awit sangka dosané.
7Nanging yèn wong mau ora bisa masrahaké wedus utawa wedus gèmbèl, kanggo tebusan dosa sing wis digawé, kuwi masrahaké marang GUSTI rupa manuk deruk loro utawa anak dara loro, siji kanggo kurban ngluwari dosa, siji kanggo kurban obongan. 8Manuk mau dipasrahké marang imam, lan imam kuwi ngladèni ndisik sing kanggo kurban ngluwari dosa, dibetot endasé sandingé guluné, nanging aja nganti pedot. 9Getihé kurban ngluwari dosa kuwi sak bagéan tyipratké ing bangkèkané mesbèh, lan getih turahé dipijetké ing sikilé mesbèh, kuwi dadi kurban ngluwari dosa. 10Manuk sijiné kuwi olahen, didadèkké kurban obongan manut pernatan. Kaya mengkono imam enggoné ngekèki rukunan kanggo wong kuwi awit sangka dosané sing wis digawé, terus bakal olèh ngapura.
11Nanging yèn wong mau ora bisa nggawa manuk deruk loro utawa anak dara loro, sing dipasrahké kanggo kurban awit sangka enggoné dosa kuwi rupa glepung sing apik déwé sak prasepuluhé éfa kanggo kurban ngluwari dosa. Ora kena diesoki lenga lan aja ditumpangi menyan, awit kuwi kurban ngluwari dosa. 12Kurbané terus dipasrahké marang imam lan imam kuwi njupuka glepung mau sak gegem kanggo pisungsung pengéling-éling, terus diobongi ing mesbèh ing sak nduwuré kurban bakaran duwèké GUSTI; kuwi kurban ngluwari dosa. 13Kaya mengkono imam enggoné ngekèki rukunan kanggo wong kuwi awit sangka dosané ing bab salah sijiné perkara; terus bakal dingapura. Luwihané kurban kuwi dadia pandumané imam, pada kaya kurban panganan.”
Bab kurban denda
14GUSTI ngetokké tembung marang Moses mengkéné: 15“Yèn ana wong sing ora setia lan sing ora karo disengaja nglakoni dosa ing bab sakwijiné perkara sing sutyi sing dipasrahké marang GUSTI, wong kuwi masrahna marang GUSTI kanggo dendané salahé, rupa wedus gèmbèl lanang sing tanpa tyiri sangka kumpulané kewan, kanggo kurban denda, diajèni miturut sèkel slaka, ya kuwi manut sèkel sutyi. 16Perkara sing sutyi sing njalari dosané kuwi, kudu dibayar nganggo dipunjuli sak pralimané, dipasrahké marang imam. Lan imam nganakké rukunan kanggo wong kuwi karo wedus kurban denda mau, terus bakal dingapura. 17Yèn ana wong sing nggawé dosa nerak salah sakwijiné bab sing dilarang GUSTI, senajan tanpa dirumangsani, kuwi ya nglakoni kesalahan, lan kudu nanggung kesalahané déwé. 18Wong kuwi nggawaa wedus gèmbèl lanang siji sing tanpa tyiri sangka kumpulané wedus sing wis ditetepaké regané, diladèkké marang imam. Lan imam nganakké rukunan kanggo wong kuwi awit sangka penggawéné sing wis dilakoni lan ora disengaja lan ora diweruh, terus bakal dingapura. 19Kuwi dadi kurban denda, awit wong kuwi pantyèn dosa marang GUSTI.”
