Wong pinter sangka Wétan
1Waktu Yésus wis lair ing Bètlehèm, bawah Yudéa, ya kuwi waktu jamané ratu Hérodes, ana para wong pinter sangka wétan pada teka ing Yérusalèm 2lan takon-takon: “Ratuné wong Ju sing entas lair kuwi ing ngendi? Awit kita wis pada weruh lintangé ing wétan, anggèn kita mréné iki arep pada sujut ing ngarepé.” 3Bareng krungu sing mengkono kuwi, Hérodes banget kagèté, mengkono uga wong sak kuta Yérusalèm. 4Terus nyeluk kabèh para pengarepé imam lan para juru Torèté bangsa Ju, lan pada ditakoni ana ngendi Kristus bakal lair. 5Semauré sing pada ditakoni: “Ing Bètlehèm, panggonan Yudéa, awit sing wis ditulis karo nabi, mengkéné: 6Lan kowé, hé Bètlehèm ing bawah Yéhuda, kowé kuwi babar pisan ora sing tyilik déwé ing antarané para sing nggawa pemrintahan ing panggonan Yéhuda, awit sangka kowé bakal ana pemimpin lair, sing bakal ngengon umat-Ku Israèl.”
7Hérodes terus nyeluk para wong pinter mau karo meneng-meneng, pada ditakoni karo tliti bab waktu kétoké lintang; 8terus pada dipréntahké menyang Bètlehèm lan diweling: “Pada lungaa, tlitinen sing tenan bab Anak kuwi, yèn wis ketemu, gelis pada ngekèkana ngerti marang aku, supaya aku ya bisa mrana nyembah marang Panjenengané.” 9Para wong pinter sakwisé krungu tembungé ratu kuwi, terus pada budal. Lan waktu kuwi, lintang-lintangé sing wis dideleng ing wétan mau, nuntun mlakuné para wong pinter nganti tekan panggonan sing dituju, lan terus mandek ing sak nduwuré ing panggonan Anak kuwi. 10Bareng weruh lintangé, pada bungah banget. 11Terus pada mlebu ing omah lan weruh Anak kuwi karo Maria ibuné, terus pada sujut nyembah marang Panjenengané. Terus pada mbukaki petiné banda kesugihané. Pada masrahké pisungsung marang Panjenengané rupa emas, menyan lan blendok mur. 12Sak terusé, awit pada diélingké ing sak njeruhné impèn, supaya aja bali nemoni Hérodes, mulané mulihé menyang negarané pada metu dalan liyané.
Ngungsi menyang negara Egipte
13Sak mungkuré para wong pinter mau terus ana mulékaté Gusti, sing ngétoki marang Yosèf ing sak njeruhné impèn lan ngongkon: “Tangia, Anaké lan ibuné ngungsia menyang Egipte, lan manggona ing kana nganti Aku ngekèki tembungé marang kowé. Awit Hérodes bakal nggolèki Anak kuwi lan arep matèni Panjenengané.” 14Yosèf tangi lan ing mbengi kuwi uga njukuk Anak kuwi uga ibuné, terus ngungsi menyang Egipte, 15lan manggon ing kana nganti matiné Hérodes. Mengkono supaya digenepi apa sing didawuhké karo Gusti, lantaran nabi: “Sangka Egipte enggon-Ku nyeluk Putra-Ku.”
Botyah-botyah dipatèni ing Bètlehèm
16Bareng Hérodes weruh yèn dèkné diapusi, banget nesuné, terus ngongkon matèni kabèh botyah lanang ing Bètlehèm lan sak kiwa-tengené, sing umur rong taun mengisor, miturut waktu sing diomongké karo tliti déné para wong pinter. 17Sing mengkono kuwi, digenepi sing didawuhké lantaran nabi Yérémia, 18“Ana swara dikrungu ing Rama, tangisané lan pesambat sing banget; Rahèl nangisi anak-anaké lan emoh dilipur, awit anak-anaké wis pada ora ana.”
Baliné Yésus sangka Egipte
19Bareng Hérodes wis mati, ana mulékaté Gusti sing ngétok marang Yosèf ing sak njeruhné impèn ing Egipte lan ngomong, 20“Tangia, Anak kuwi lan ibuné gawanen bali menyang Israèl, awit sing pada ngarah patiné Anak kuwi wis pada mati.” 21Yosèf terus tangi, njukuk Anak lan ibuné terus budal menyang Israèl. 22Nanging bareng krungu kabar, yèn Arkélaus nggentèni bapaké Hérodes dadi ratu ing Yudéa, dadi Yosèf wedi yèn mrana. Nanging sakwisé dikèki pinuntun karo Gusti sak njeruhné impèn, terus nuju menyang bawah Galiléa. 23Sak tekané ing kono, terus manggon ing kuta sing diarani Nasarèt. Sing mengkono kuwi supaya digenepi apa sing diomongké karo para nabi, yèn Yésus bakal disebut: Wong Nasarèt.