Masmur 42

₂Kaya ngelaké kidang marang banyuné kali,

ya mengkéné kangen nyawa kula marang Panjenengan, duh Gusti Allah.

₃Nyawaku ngelak marang Gusti Allah,

marang Gusti Allah sing urip,

mbésuk kapan enggonku dililani

nemoni weruh Gusti Allah?

₄Luhku sing dadi panganku

awan lan wengi

awit sedina muput aku diomongké karo wong mengkéné:

“Gusti Allahmu ing ngendi?”

₅Iki bakal tak éling-éling,

sak njeruhné nyawaku sedih lan lemes:

awit wong okèh banget

kepriyé bisané maju

ndisiki wong-wong kuwi menyang griyané Gusti Allah

karo surak-surak lan mujèké kidung maturkesuwun,

ing keraméané wong-wong sing pada nganakké riyaya.

₆Duh nyawaku, kenèng apa kok ndingkluk,

lan ngolang-ngaling ing njeruhku?

Ngarep-arepa marang Gusti Allah,

awit Panjenengané bakal tak puji, Panjenengané sing dadi Pitulunganku lan Gusti Allahku!

₇Nyawa kula ndingkluk ing njeruh kula,

mila kula terus kèlingan marang Panjenengan,

sangka lemahé laut Yordan lan ing pegunungan Hèrmon,

sangka gunung Misar.

₈Segara gedé tyeluk-tyelukan sak njeruhné ombaké segara gedé,

bareng karo swarané grojokané Panjenengan;

kula kegulung karo kabèh swarané lan ombak Panjenengan.

₉Ing wayah awan GUSTI mréntahké kawelasan,

lan ing wayah mbengi aku mujèké kidungan,

pandonga marang Gusti Allahé uripku.

₁₀Tembungku marang Gusti Allah gunung watuku mengkéné:

“Kenèng apa déné Panjenengan ora éling kula?

Kenèng apa déné kula kudu urip karo nganggo salin kasusahan

awit sangka panindesé satru?”

₁₁Wong sing nyatyat kula kuwi,

kaya nyubles-nyubles balung kula,

sedina muput tansah ngomongké bab kula mengkéné:

“Gusti Allahmu ing ngendi?”

₁₂Duh nyawaku, kenèng apa kok ndingkluk?

Kenèng apa kok ngolang-ngaling ing njeruhku?

Ngarep-arepa marang Gusti Allah! Awit Panjenengané tak puji menèh,

Panjenengané sing dadi Pitulunganku lan Gusti Allahku!