Wong wadon lan naga
1Terus ana tanda gedé kétok ing langit: Ana wong wadon nganggo salin srengéngé, lan mbulan ing ngisoré sikilé lan nganggo makuta lintang rolas ing sirahé. 2Wong wadon mau terus meteng lan sak njeruhné sambat arep nglairké kuwi njerit awit krasa lara. 3Terus ing langit kétok tanda liyané: Lah, ana naga gedé abang mbranang, endasé pitu, lan ana sunguné sepuluh, lan ing endasé ana makuta pitu. 4Buntuté nyèrèt sak prateloné lintang-lintang ing langit, terus ditibakké ing bumi.
Naga mau mapan ing ngarepé wong wadon sing arep nglairké kuwi, karepé arep nguntal anaké, yèn wis lair. 5Wong wadon mau terus nglairké anak lanang, sing bakal ngengon para bangsa karo gepuk wesi; dadakan anak mau direbut lan diplayoké menyang ngarepé Gusti Allah lan ing damparé. 6Wong wadon mau mlayu menyang ara-ara samun, ing panggonan sing wis dityawiské karo Gusti Allah, supaya dirumati ing kono suwéné 1260 dina.
Naga kalah
7Ing swarga terus ana peperangan. Mikaèl lan para mulékaté pada perang nglawan naga mau, lan naga kuwi dibantu karo para mulékaté, 8nanging naga lan mulékaté pada kalah; nganti pada ora dililani manggon ing swarga. 9Naga gedé, si ula sing sangka jaman wiwitan, sing diarani iblis utawa sétan, sing nasarké sak isiné jagat, kuwi diuntyalké ing bumi, bareng karo para mulékaté.
Kidung kemenangan
10Aku terus krungu swara sing banter ing swarga, ngéné,
“Saiki keslametan lan pangwasa
lan pemrintahané Gusti Allah kita,
lan pangwasané Panjenengané sing Dijebatani, wis kebukak,
awit sing ndakwa sedulur-sedulur tunggal pertyaya,
awan wengi nggugat ing ngarepé Gusti Allah kita,
kuwi wis diuntyalké mengisor.
11Lan enggoné ngalahké karo getihé Tyempé,
lan karo tembung paseksiné.
Awit pada ora ngéman marang nyawané déwé nganti tekan ing pati.
12Mulané pada seneng-senenga,
hé swarga lan hé kowé kabèh sing pada ngenggoni,
tyilaka kowé, hé bumi lan segara!
awit iblis wis ngeduni kowé, karo nesu banget,
awit weruh, yèn wantyiné mung kari sedilut.”
Naga ngoyak wong wadon
13Nalikané naga mau éling, yèn wis diuntyalké menyang bumi terus ngoyak wong wadon sing wis nglairké anak lanang mau. 14Wong wadon mau terus dikèki swiwi garuda gedé sak pasang, supaya mabur menyang panggonané, ya kuwi ing ara-ara samun, ing kono wong wadon kuwi diopèni, adoh sangka ula, suwéné sak mangsa lan rong mangsa lan setengah mangsa. 15Ula mau terus nyemburké banyu dadi kaya kali sangka tyangkemé, ditujokké marang wong wadon mau, supaya kéntér. 16Nanging wong wadon kuwi ditulungi karo bumi. Bumi kuwi ngangapké tyangkemé, lan nguntal kali sing disemburké sangka tyangkemé naga mau. 17Naga mau terus nesu banget marang wong wadon kuwi, terus lunga merangi turunané liyané, sing pada netepi pepakoné Gusti Allah lan ngantepi paseksiné Yésus, 18naga mau terus ngadek ing pinggir segara.