Wahyu 21

₁Aku terus weruh langit anyar lan bumi anyar, awit langit sing kaping pisan lan bumi sing kaping pisan wis entèk, lan segara uga wis ora ana menèh. ₂Lan aku uga weruh kuta sutyi, Yérusalèm sing anyar, mudun sangka swarga, sangka Gusti Allah, sing dityawiské kaya pengantèn wadon sing dipatyaki ngladèni marang mantèn lanang. ₃Aku terus krungu swara banter sing ngomong sangka dampar kuwi: “Delengen, tarupé Gusti Allah nang tengahé manungsa, lan Panjenengané bakal manggon ing antarané manungsa. Kuwi bakal pada dadi umaté, lan Gusti Allah piyambak bakal nunggal lan dadi Gusti Allahé. ₄Panjenengané bakal ngusapi sak kabèhé luh sangka mripaté, lan bakal ora ana pati menèh; sedih lan sambat uga kasusahan ya wis ora ana menèh; awit samubarang sing lawas wis pada ilang.”

₅Panjenengané sing njagong ing dampar terus ngomong: “Delengen, samubarang kabèh Tak dadèkké anyar!” Tembungé menèh: “Kowé nulisa, awit tembungé iki kena dipertyaya lan bener.” ₆Lan aku diomongi menèh, ngéné: “Samubarang kabèh wis kelakon. Aku iki Alfa lan Oméga, sing Wiwitan lan sing Pungkasan. Wong sing ngelak bakal Tak wènèhi ngombé tanpa mbayar sangka sumberé banyu panguripan. ₇Sapa sing menang, bakal nampa iki kabèh, lan Aku bakal dadi Gusti Allahé, lan wong kuwi bakal dadi anak-Ku. ₈Nanging para wong sing jirèh, sing pada ora pertyaya, sing pada nandangi ala, sing kulina pada matèni, lonté-lonté, sing pada nggawé tenungan, sing pada nyembah brahala lan sak kabèhé wong tukang ngapus, kuwi pada olèh pandumané ing segara geni lirang sing murup mulat-mulat; ya kuwi pati sing kaping pindo.”

₉Mulékat tunggalé mulékat pitu sing nggawa mangkok pitu isi kebak bebendu pitu sing pungkasan kuwi terus teka, Panjenengané terus ngomongi aku: “Mrénéa, kowé Tak duduhi pengantèn wadon, bojoné Tyempé.” ₁₀Terus, ing sak njeruhné roh, aku dityekel Panjenengané menyang gunung sing gedé lan duwur, aku diduduhi kuta sing sutyi, ya kuwi Yérusalèm sing mudun sangka swarga, sangka Gusti Allah. ₁₁Kuta kuwi kebak kamulyan-Né Gusti Allah lan semloroté kaya watu-watu sing apik banget, kaya watu-watu yaspis, bening kaya kristal. ₁₂Bèntèngé gedé lan duwur, ana gapurané rolas; lan ing sak nduwuré gapura-gapura mau ana mulékaté rolas, lan ana tulisan jenengé taler Israèl rolas. ₁₃Ing sisih wétan ana gapurané telu, ing sisih lor telu, ing sisih kidul telu, ing sisih kulon telu. ₁₄Ing bèntèngé kuta kuwi ana dasaré watu rolas, ing kono ana tulisan jenengé para rasulé Tyempé tyatyahé rolas.

₁₅Mulékat sing ngomongi aku kuwi nggawa piranti ngukur sangka emas, kanggo ngukur kuta kuwi, lan gapurané lan bèntèngé. ₁₆Kuta kuwi pesagi, dawané pada karo ambané. Nanging enggoné ngukur kuta kuwi nganggo piranti ngukur mau: kurang luwih 12.000 ukuran; dawané lan ambané lan duwuré kuwi pada. ₁₇Bèntèngé uga diukur ketemu 144 éluh, miturut ukurané manungsa, sing ya dadi ukurané mulékat. ₁₈Bèntèng kuwi dibangun sangka watu-watu yaspis; lan kutané kuwi sangka emas tulèn, kaya katya murni. ₁₉Dasarané bèntèng kuta pada digambari karo watu-watu apik werna-werna. Dasarané sing kaping pisan kuwi yaspis, sing kaping pindo safir, sing kaping telu akat, sing papat smarak, ₂₀sing kaping lima oniks, sing kaping enem kormalin, sing kaping pitu krisolit, sing kaping wolu akwamarin, sing kaping sanga topas, sing sepuluh krisopas, sing nomer sewelas turkoois, lan sing rolas ametis. ₂₁Gapurané rolas kuwi rupa mutiara rolas; saben gapura ujut mutiara siji, lan dalan-dalané kuta kuwi sangka emas tulèn, kaya katya sing bening.

₂₂Ing kono aku ora weruh griya sutyi; awit Gusti Allah, Gusti sing Mahakwasa kuwi griya sutyi, mengkono uga Tyempé. ₂₃Kuta kuwi ora mbutuhké pepadangé srengéngé lan mbulan, awit kamulyan-Né Gusti Allah sing madangi lan Tyempé sing dadi dimaré. ₂₄Para bangsa bakal pada mlaku ing pepadangé lan para ratu ing bumi pada masrahké kesugihané; ₂₅gapurané bakal ora ditutup ing sedina muput, awit ing kono bakal ora ana wengi menèh. ₂₆Uga kahurmatan lan kamulyané para bangsa uga bakal digawa dipasrahké. ₂₇Nanging sembarang sing reget bakal ora bisa mlebu mrana, utawa wong sing nindakké penggawé ala utawa goroh; kejaba mung wong-wong sing jenengé pada ketulis ing kitab panguripan duwèké Tyempé.