Matteüs 8

₁Nadat Hij nu van de berg was afgedaald, volgden Hem vele scharen. ₂En zie, een melaatse kwam tot Hem en viel voor Hem neder, zeggende: Here, indien Gij wilt, kunt Gij mij reinigen. ₃En Hij strekte de hand uit en raakte hem aan en zeide: Ik wil het, word rein. En terstond werd hij rein van zijn melaatsheid. ₄En Jezus zeide tot hem: Zie toe, dat gij het aan niemand zegt, maar ga heen, toon u aan de priester en offer de gave, die Mozes heeft voorgeschreven, hun tot een getuigenis.

₅Toen Hij nu Kafarnaüm binnenging, kwam een hoofdman tot Hem met een bede, ₆en zeide: Here, mijn knecht ligt thuis, verlamd, met hevige pijn. ₇Hij zeide tot hem: Zal Ik komen en hem genezen? ₈Doch de hoofdman antwoordde en zeide: Here, ik ben niet waard, dat Gij onder mijn dak komt, maar spreek slechts een woord en mijn knecht zal herstellen. ₉Want ik ben zelf een ondergeschikte met soldaten onder mij, en ik zeg tot de één: Ga heen, en hij gaat heen, en tot een ander: Kom, en hij komt, en tot mijn slaaf: Doe dit, en hij doet het. ₁₀Toen Jezus dit hoorde, verwonderde Hij Zich en zeide tot hen, die Hem volgden: Voorwaar, zeg Ik u, bij niemand in Israël heb Ik een zó groot geloof gevonden! ₁₁Ik zeg u, dat er velen zullen komen van oost en west en zullen aanliggen met Abraham en Isaak en Jakob in het Koninkrijk der hemelen; ₁₂maar de kinderen van het Koninkrijk zullen uitgeworpen worden in de buitenste duisternis; daar zal het geween zijn en het tandengeknars. ₁₃En Jezus zeide tot de hoofdman: Ga heen, u geschiede naar uw geloof. En de knecht genas, juist op dat uur.

₁₄En Jezus kwam in het huis van Petrus en zag diens schoonmoeder met koorts te bed liggen. ₁₅En Hij vatte haar hand en de koorts verliet haar, en zij stond op en diende Hem.

₁₆Toen het nu avond werd, bracht men vele bezetenen tot Hem; en Hij dreef de geesten uit met zijn woord en die ernstig ongesteld waren genas Hij allen, ₁₇opdat vervuld zou worden, hetgeen gesproken werd door de profeet Jesaja, toen hij zeide:

₁₈Toen Jezus een schare rondom Zich zag, beval Hij te vertrekken naar de overkant. ₁₉En er kwam een schriftgeleerde tot Hem en zeide: Meester, ik zal U volgen, waar Gij ook heengaat. ₂₀En Jezus zeide tot hem: De vossen hebben holen en de vogelen des hemels nesten, maar de Zoon des mensen heeft geen plaats om het hoofd neer te leggen. ₂₁Een ander echter, een van zijn discipelen, zeide tot Hem: Here, sta mij toe eerst heen te gaan en mijn vader te begraven. ₂₂Maar Jezus zeide tot hem: Volg Mij en laat de doden hun doden begraven.

₂₃En toen Hij in het schip ging, volgden zijn discipelen Hem. ₂₄En zie, er kwam een grote onstuimigheid op de zee, zodat de golven over het schip sloegen; maar Hij sliep. ₂₅En zij kwamen en maakten Hem wakker en zeiden: Here, help ons, wij vergaan! ₂₆En Hij zeide tot hen: Waarom zijt gij bevreesd, kleingelovigen? Toen stond Hij op en bestrafte de winden en de zee, en het werd volkomen stil. ₂₇En de mensen verwonderden zich en zeiden: Wat voor iemand is deze, dat ook de winden en de zee Hem gehoorzaam zijn?

₂₈Nadat Hij aan de overkant in het land der Gadarenen was gekomen, kwamen Hem twee bezetenen uit de grafsteden tegemoet, zeer gevaarlijke, zodat niemand langs die weg kon voorbijgaan. ₂₉En zie, zij schreeuwden, zeggende: Wat hebt Gij met ons te maken, Zoon van God? Zijt Gij hier gekomen om ons vóór de tijd te pijnigen?

₃₀Nu werd er ver van hen een grote kudde zwijnen gehoed. ₃₁De boze geesten smeekten Hem en zeiden: Indien Gij ons uitdrijft, laat ons dan in de kudde zwijnen varen. ₃₂En Hij zeide tot hen: Gaat heen! Zij voeren uit en gingen in de zwijnen; en zie, de gehele kudde stormde langs de helling de zee in en zij kwamen om in het water. ₃₃En de hoeders namen de vlucht en kwamen in de stad en berichtten alles, ook van de bezetenen. ₃₄En zie, de gehele stad liep uit, Jezus tegemoet, en toen zij Hem zagen, drongen zij er bij Hem op aan hun gebied te verlaten.