Spreuken 9

₁De Wijsheid heeft haar huis gebouwd,

zij heeft haar zeven pilaren uitgehouwen,

₂zij heeft haar slachtvee geslacht, haar wijn gemengd,

ook heeft zij haar tafel bereid.

₃Zij heeft haar dienstmaagden uitgezonden,

zij roept boven op de hoogten der stad:

₄Wie onverstandig is, kere zich hierheen;

tot de verstandeloze zegt zij:

₅Komt, eet van mijn brood

en drinkt van de wijn die ik gemengd heb;

₆laat varen het onverstand, dan zult gij leven,

en betreedt de weg van het verstand.

₇Wie een spotter terechtwijst, haalt schande over zich,

wie een goddeloze tuchtigt, zijn eigen schandvlek.

₈Bestraf de spotter niet, opdat hij u niet hate,

bestraf de wijze, dan zal hij u liefhebben,

₉geef aan de wijze, en hij zal nog wijzer worden,

onderwijs de rechtvaardige, en hij zal aan inzicht winnen.

₁₀De vreze des Heren is het begin der wijsheid

en het kennen van de Hoogheilige is verstand.

₁₁Want door mij worden uw dagen vermeerderd,

worden jaren van leven u toegevoegd.

₁₂Als gij wijs zijt, zijt gij wijs tot uw eigen welzijn,

als gij spot, zult gij dat alleen dragen.

₁₃Vrouwe Dwaasheid is luidruchtig,

enkel onverstand, en zij weet niets;

₁₄zij zit bij de deur van haar huis

op een zetel op de hoogten der stad

₁₅om te nodigen wie op de weg voorbijgaan,

die hun paden recht maken:

₁₆Wie onverstandig is, kere zich hierheen;

is iemand verstandeloos, dan zegt zij:

₁₇Gestolen water is zoet,

heimelijk gegeten brood is smakelijk.

₁₈Maar hij weet niet, dat daar schimmen zijn,

dat haar genodigden zijn in de diepten van het dodenrijk.