Psalmen 88

₂Here, God van mijn heil, des daags roep ik,

des nachts ben ik vóór uw ogen.

₃Laat mijn gebed voor uw aangezicht komen,

neig uw oor tot mijn geroep;

₄want mijn ziel is verzadigd van rampen,

mijn leven is het dodenrijk nabij.

₅Ik word gerekend onder wie in de groeve nederdalen,

ik ben geworden als een man zonder kracht.

₆Onder de doden is mijn verblijf,

gelijk verslagenen die in het graf liggen,

die Gij niet meer gedenkt,

en die aan uw hand ontrukt zijn.

₇Gij hebt mij in de diepste kuil gelegd,

in duistere plaatsen, in diepten.

₈Uw grimmigheid rust zwaar op mij,

door al uw baren drukt Gij mij neder. sela

₉Mijn bekenden hebt Gij van mij verwijderd,

Gij hebt mij tot een gruwel voor hen gemaakt;

ik ben ingesloten, ik kan niet ontkomen.

₁₀Mijn oog kwijnt van ellende;

dagelijks roep ik U aan, o Here,

ik breid mijn handen naar U uit.

₁₁Zult Gij aan de doden een wonder doen;

zullen schimmen opstaan en U loven? sela

₁₂Wordt in het graf uw goedertierenheid verkondigd,

uw trouw in de plaats der vertering?

₁₃Wordt uw wondermacht in de duisternis bekend,

uw gerechtigheid in het land der vergetelheid?

₁₄Maar ik roep tot U, o Here,

des morgens komt mijn gebed vóór U.

₁₅Waarom, o Here, verstoot Gij mij,

verbergt Gij uw aangezicht voor mij?

₁₆Ik ben ellendig en wegstervend van mijn jeugd aan,

ik draag uw verschrikkingen, ik ben radeloos;

₁₇uw brandende toorn gaat over mij heen,

uw verschrikkingen vernietigen mij;

₁₈de ganse dag omringen zij mij als water,

zij omsingelen mij tezamen.

₁₉Vriend en metgezel hebt Gij van mij verwijderd;

mijn bekenden zijn een en al duisternis.