Psalmen 91

₁Wie in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten,

vernacht in de schaduw des Almachtigen.

₂Ik zeg tot de Here: Mijn toevlucht en mijn vesting,

mijn God, op wie ik vertrouw.

₃Want Hij is het, die u redt van de strik des vogelvangers,

van de verderfelijke pest.

₄Met zijn vlerken beschermt Hij u,

en onder zijn vleugelen vindt gij een toevlucht;

zijn trouw is schild en pantser.

₅Gij hebt niet te vrezen voor de verschrikking van de nacht,

voor de pijl, die des daags vliegt;

₆voor de pest, die in het duister rondwaart,

voor het verderf, dat op de middag vernielt.

₇Al vallen er duizend aan uw zijde,

en tienduizend aan uw rechterhand,

tot u zal het niet genaken;

₈slechts zult gij het met uw ogen aanschouwen,

en de vergelding aan de goddelozen zien.

₉Want Gij, o Here, zijt mijn toevlucht.

De Allerhoogste hebt gij tot uw schutse gesteld;

₁₀geen onheil zal u treffen,

en geen plaag zal uw tent naderen;

₁₁want Hij zal aangaande u zijn engelen gebieden,

dat zij u behoeden op al uw wegen;

₁₂op de handen zullen zij u dragen,

opdat gij uw voet niet aan een steen stoot.

₁₃Op leeuw en adder zult gij treden,

jonge leeuw en slang zult gij vertrappen.

₁₄Omdat hij Mij zeer bemint, zal Ik hem bevrijden;

Ik zal hem beschutten, omdat hij mijn naam kent.

₁₅Roept hij Mij aan, Ik zal hem antwoorden;

Ik zal in de benauwdheid bij hem zijn,

Ik zal hem uitredden en tot ere brengen.

₁₆Met lengte van dagen zal Ik hem verzadigen,

en Ik zal hem mijn heil doen zien.