Ezechiël 22

₁De HEER richtte zich tot mij: ₂‘Mensenkind, oordeel over de bloedstad, oordeel en laat haar al haar gruweldaden beseffen. ₃Zeg: “Dit zegt God, de HEER: Je bent een stad van bloedvergieten, en daarom is je tijd gekomen! Je bent een stad vol afgodsbeelden en daardoor ben je onrein. ₄Je bent schuldig door al het bloed dat je hebt vergoten, je bent onrein door de afgodsbeelden die je hebt gemaakt. Daarom zijn je dagen geteld en is de grens van je jaren bereikt. Ik zal je uitleveren aan de hoon en spot van alle volken en landen. ₅Dichtbij en ver weg zullen ze zich vrolijk over je maken, want je naam is bezoedeld, en groot is de verwarring binnen je muren. ₆Israëls vorsten hebben er hun macht misbruikt en bloed vergoten, ₇kinderen hebben er hun vader en moeder veracht, vreemdelingen zijn er uitgebuit en weduwen en wezen zijn er onderdrukt. ₈Wat aan Mij was gewijd, is door jou geminacht, en mijn sabbat heb je ontwijd. ₉Door je bewoners werd kwaadgesproken, bloed vergoten en ontucht gepleegd, er werden offermaaltijden gehouden op de bergen. ₁₀Mannen bezoedelden hun vaders bed en misbruikten vrouwen die vanwege hun menstruatie onrein waren. ₁₁De een heeft met de vrouw van een ander geslapen, een tweede zijn schoondochter onrein gemaakt door ontucht, een volgende heeft zijn zus, de dochter van zijn vader, verkracht. ₁₂Voor geld heb je bloed vergoten, je hebt je vooraf rente laten betalen en toeslag achteraf, je hebt anderen schade berokkend en hen uitgebuit, en Mij ben je vergeten – spreekt God, de HEER.

₁₃Ik sla mijn handen in woede op elkaar omdat je woekerwinsten maakt, en omdat er binnen je muren bloed vergoten wordt. ₁₄Zal je hart het houden, zullen je handen sterk blijven wanneer Ik tegen je optreed? Ik, de HEER, heb gesproken, en dit is wat Ik zal doen: ₁₅Ik zal je verspreiden over verre landen en verstrooien onder vreemde volken; Ik zal een einde maken aan je onreinheid. ₁₆Alle volken zullen zien hoe je wordt ontwijd, en dan zul je beseffen dat Ik de HEER ben.”’

₁₇De HEER richtte zich tot mij: ₁₈‘Mensenkind, het volk van Israël is Mij niet meer waard dan de slakken die overblijven wanneer koper en tin, ijzer en lood samen in een oven worden gesmolten; niets dan schuim is ervan over. ₁₉Daarom – dit zegt God, de HEER: Omdat jullie nu niet meer dan schuim zijn, breng Ik jullie in Jeruzalem bijeen. ₂₀Zilver, koper, ijzer, lood, tin: het gaat allemaal de oven in, en het vuur wordt aangeblazen om het te laten smelten. Net zo zal Ik jullie in mijn hevige woede bijeenbrengen en jullie laten smelten in het vuur; ₂₁Ik zal jullie in Jeruzalem samenbrengen, Ik zal het vuur van mijn woede over je heen blazen zodat jullie smelten. ₂₂Zoals zilver wordt gesmolten in een oven, zo zullen jullie smelten in de stad, en jullie zullen weten dat Ik, de HEER, mijn toorn over jullie heb uitgestort.’

₂₃De HEER richtte zich tot mij: ₂₄‘Mensenkind, zeg tegen Jeruzalem: “Je bent als een land dat niet is gereinigd; toen Ik je vervloekte, bleef de regen uit. ₂₅De vorsten in de stad waren als leeuwen die grommend hun prooi verscheuren: ze verslonden mensen, ze roofden schatten en kostbaarheden, veel vrouwen maakten ze tot weduwen. ₂₆De priesters deden mijn voorschriften geweld aan, wat aan Mij was gewijd ontheiligden ze, ze maakten geen onderscheid tussen wat heilig is en wat niet, ze leerden niemand het verschil tussen rein en onrein en mijn sabbat hielden ze niet in ere. Zo werd mijn naam door hen ontwijd. ₂₇De leiders in de stad waren als wolven die hun prooi verscheuren. Door bloed te vergieten, door mensen te gronde te richten, joegen ze hun eigen gewin na. ₂₈De profeten pleisterden alles met hun witkalk dicht, hun visioenen waren bedrieglijk en hun voorspellingen vals, ze zeiden: ‘Dit zegt God, de HEER ...’ – terwijl de HEER niet had gesproken. ₂₉Het volk gaf zich over aan uitbuiting en diefstal, het buitte de misdeelden en de armen uit, het onderdrukte de vreemdelingen en deed hun geen recht. ₃₀Ik heb gezocht naar iemand die een muur om de stad kon bouwen, die het land wilde verdedigen, die vóór Mij ging staan opdat het niet zou worden vernietigd – maar zo iemand heb Ik niet gevonden. ₃₁Dus vervloekte Ik hen, met het vuur van mijn toorn vernietigde Ik hen, Ik liet hen boeten voor hun daden – zo spreekt God, de HEER.”’