Ezechiël 35

₁De HEER richtte zich tot mij: ₂‘Mensenkind, richt je blik naar het Seïrgebergte en profeteer ertegen. ₃Zeg: “Dit zegt God, de HEER: Ik keer me tegen je, Seïrgebergte, Ik zal mijn hand tegen je opheffen en een verlaten woestenij van je maken. ₄Je steden verander Ik in ruïnes, Ik maak een woestenij van je. Dan zul je beseffen dat Ik de HEER ben. ₅Je hebt de Israëlieten altijd gehaat, je hebt ze uitgeleverd aan het zwaard toen het onheil hen trof, toen er met hen werd afgerekend. ₆Daarom, zo waar Ik leef – spreekt God, de HEER –, Ik zal je bloed doen vloeien en bloed zal je achtervolgen; bloed zal je achtervolgen vanwege je bloedige haat. ₇Ik maak van het Seïrgebergte een verlaten woestenij waar niemand meer doorheen zal trekken. ₈Je berghellingen zullen bezaaid zijn met doden en gewonden; op je heuvels, in je dalen en in al je rivierbeddingen zullen de lijken liggen van hen die door het zwaard zijn geveld. ₉Ik maak van jou voor altijd een woestenij met verlaten steden. Dan zul je beseffen dat Ik de HEER ben. ₁₀Je hebt gezegd: ‘Die twee volken en die twee landen zijn van mij, ik zal ze in bezit nemen, al heeft de HEER er gewoond.’ ₁₁Daarom, zo waar Ik leef – spreekt God, de HEER –, Ik zal jou treffen met dezelfde woede en afgunst als waarmee jij hen in je haat belaagd hebt, en door jou te straffen zal Ik mij aan hen bekendmaken. ₁₂Jij zult weten dat Ik de HEER ben! Al je beledigingen heb Ik gehoord, alles wat je hebt gezegd over de bergen van Israël – dat ze verwoest waren, dat jij ze kon plunderen. ₁₃Ook tegen Mij heb je op hoge toon gesproken, ook Mij heb je uitgedaagd, Ik heb het gehoord.

₁₄Dit zegt God, de HEER: De hele aarde zal zich verheugen als Ik van jou een woestenij maak, ₁₅zoals jij je verheugde toen het grondgebied van het volk van Israël verwoest werd. Jou, Seïrgebergte, zal Ik hetzelfde aandoen: een woestenij zul je zijn, jij en de rest van Edom. Dan zullen ze beseffen dat Ik de HEER ben.”