Filemon 1

_1-2Iki layang sangka Paulus, sing disetrap nglabuhi Gusti Yésus Kristus lan sangka sedulur Timotius, marang Filemon, kantyaku tunggal penggawéan. Layang iki uga kanggo sedulur wédok Apia lan sedulur Arkipus, kantyaku tunggal penggawéan ing Gusti lan uga kanggo pasamuan sing ngumpul nang omahmu.

₃Muga-muga Gusti Allah Bapaké awaké déwé lan Gusti Yésus Kristus ngétokké kabetyikané lan katentremané marang kowé kabèh.

_4-5Filemon, saben-saben aku ndongakké kowé, aku maturkesuwun marang Gustiku, awit aku krungu bab katrésnanmu marang para sedulur tunggal pretyaya lan bab pretyayamu marang Gusti Yésus. ₆Sing tak suwun, enggonmu pada pretyaya bebarengan bisaa marakké kowé kabèh nduwèni kaweruh marang sembarang sing betyik. Dadiné Gusti Yésus Kristus bisa diluhurké. ₇Filemon, katrésnanmu ndadèkké bungahku lan mbangun atiku, jalaran kowé nyegerké lan ngayemké atiné sedulur-sedulurmu tunggal pretyaya.

_8-9Aku iki wakilé Gusti Yésus, mulané aku ya nduwèni kwasa mréntah kowé nindakké barang sing perlu. Nanging aku ora mréntah, aku luwung nembung marang kowé, awit aku trésna marang kowé. Kowé ngerti déwé, aku iki wis tuwa lan menèh aku nang setrapan iki jalaran aku nglabuhi Gusti Yésus Kristus. ₁₀Aku nembung kowé bab Onésimus. Dèkné tak aku anakku déwé, awit aku sing nuntun dèkné nang dalané Gusti, ya nang setrapan kéné. ₁₁Onésimus iki mauné ora kanggo gawé apa-apa kanggo kowé, nanging saiki dèkné kanggo gawé, ora namung kanggo kowé waé, nanging uga kanggo aku.

₁₂Pantyèn dèkné tak trésnani tenan, nanging saiki dèkné tak kongkon balik menèh nang nggonmu. ₁₃Karepku Onésimus ya wis bèn nang kéné waé karo aku, dadiné bisa dadi wakilmu ngréwangi aku suwéné aku nang setrapan kéné. Kowé ngerti nèk aku disetrap jalaran aku ngabarké pituturé Gusti Yésus. ₁₄Nanging aku emoh meksa kowé. Aku malah seneng nèk enggonmu nggawé betyik marang aku kuwi sangka karepmu déwé. Mulané aku ya nembung marang kowé ndisik.

₁₅Kowé kélangan Onésimus sedélok, nanging menawa waé saiki dèkné bakal nang nggonmu menèh slawasé. ₁₆Saiki dèkné dudu mung slaf waé, nanging ngungkuli kuwi, dèkné saiki sedulurmu ing pretyaya lan ing katrésnan. Aku trésna banget marang Onésimus, kowé mesti ya ngungkul-ungkuli aku trésnané marang dèkné, awit kuwi slafmu déwé lan dèkné pretyaya ing Gusti Yésus.

₁₇Mulané, nèk kowé tenan ngaku aku iki kantyamu tunggal pretyaya, Onésimus ya ditampa menèh kaya enggonmu nampa aku. ₁₈Nèk dèkné nduwé salah apa nduwé utang karo kowé, aku sing tanggung. ₁₉Aku, Paulus, aku déwé sing nulis layang iki, aku saguh mbayar. Aku ora usah ngélingké bab utangmu marang aku, yakuwi uripmu déwé, awit aku sing nuntun kowé nang dalané Gusti. ₂₀Filemon sedulurku, aku gentèn ditulungi. Awaké déwé tunggal pretyaya ing Gusti Yésus Kristus, aku mbok dibangun.

₂₁Aku nulis layang iki, awit aku pretyaya tenan nèk kowé bakal nggatèkké marang penjalukku. Aku ngerti nèk kowé bakal nampa Onésimus lan bakal gemati marang dèkné. ₂₂Kejaba sangka kuwi, aku pretyaya nèk sangka pandongamu aku bakal dietokké sangka setrapan kéné. Dadiné ora suwi menèh aku bakal kepetuk karo kowé. Mulané aku nyuwun, aku molai dityawiské kamar.

₂₃Sedulur Epafras kirim slamet marang kowé. Dèkné disetrap bareng karo aku jalaran nglabuhi Gusti Yésus Kristus. ₂₄Kantya-kantyaku sing nyambutgawé karo aku, kaya Markus, Aristarkus, Démas lan Lukas uga pada kirim slamet.

₂₅Tyukup seméné layangku iki.

Muga-muga Gusti Yésus Kristus ngétokké kabetyikané marang kowé kabèh.