Daniël 3

₁Koning Nebukadnessar had een gouden beeld laten maken van bijna dertig meter hoog en drie meter breed. Hij liet het plaatsen in de Duravlakte in de provincie Babel. ₂Daarna ontbood hij alle hooggeplaatste personen die bij het bestuur van de provincies betrokken waren: satrapen, stadhouders, gouverneurs, raadsleden, hoge belastingambtenaren, rechters en magistraten. Zij moesten aanwezig zijn bij de inwijding van het beeld. ₃Toen al die hooggeplaatste personen zich voor het beeld hadden opgesteld, ₄riep een heraut van de koning met luide stem: ‘Mensen, luister naar dit bevel, tot welk volk u ook behoort en welke taal u ook spreekt! ₅Straks hoort u de muziek van hoorn en fluit, citer en luit, harp en doedelzak en van allerlei andere instrumenten. Zodra de muziek inzet, moet u zich in aanbidding neerwerpen voor het beeld dat koning Nebukadnessar heeft opgericht. ₆Wie weigert, wordt ogenblikkelijk in een brandende oven gegooid.’ ₇En dus wierpen zij zich als één man voor het gouden beeld neer zodra zij de muziek hoorden.

₈Een aantal Babyloniërs greep deze gelegenheid aan om de Judeeërs aan te klagen. ₉Zij richtten zich tot koning Nebukadnessar en zeiden: ‘Majesteit, wij wensen u een lang leven toe. ₁₀U, majesteit, hebt bevolen dat iedereen zich voor het gouden beeld moest neerwerpen, zodra hij de muziek hoorde van hoorn en fluit, van citer en luit, harp en doedelzak en van alle andere instrumenten. ₁₁Wie weigert het beeld te aanbidden, zou in een brandende oven worden geworpen. ₁₂Er zijn echter Judese mannen, majesteit, die uw bevel negeren. Het zijn de mannen aan wie u het bestuur over de provincie Babel hebt opgedragen, Sadrak, Mesak en Abednego. Zij vereren uw goden niet. Zij willen het gouden beeld dat u hebt opgericht niet aanbidden.’

₁₃De koning ontstak in hevige woede en gaf opdracht Sadrak, Mesak en Abednego te halen. Toen zij voor hem geleid waren, ₁₄vroeg Nebukadnessar hun: ‘Is het waar, Sadrak, Mesak en Abednego, dat jullie mijn goden niet willen vereren? Weigeren jullie het gouden beeld te aanbidden dat ik heb opgericht? ₁₅Jullie kunnen je nog bedenken en je voor het beeld neerbuigen zodra je de muziek hoort. Maar doen jullie dat niet, dan laat ik je ogenblikkelijk in de brandende oven gooien. Welke god zou jullie dan nog uit mijn macht kunnen redden?’ ₁₆‘Majesteit,’ antwoordden zij, ‘we vinden het niet nodig op uw vraag in te gaan. ₁₇Als u ons in de brandende oven laat gooien, kan de God die wij vereren, ons zo daaruit redden en ons uit uw macht bevrijden. ₁₈Maar ook als hij dat niet doet, majesteit, kunt u er zeker van zijn dat wij uw goden niet vereren. Wij zullen het gouden beeld dat u hebt opgericht, niet aanbidden.’

₁₉Nebukadnessar werd razend en zijn gezicht vertrok vanwege het gedrag van Sadrak, Mesak en Abednego. Hij liet de oven zevenmaal zo heet stoken als normaal ₂₀en gaf een aantal van de sterkste mannen uit zijn leger bevel Sadrak, Mesak en Abednego vast te binden en in de oven te gooien.

₂₁De drie mannen werden vastgebonden en in de oven gegooid, met al hun kleren, mantels en rokken, nog aan en hun mutsen op. ₂₂Nu was de oven op uitdrukkelijk bevel van de koning buitengewoon heet opgestookt. De vlammen laaiden zo hoog op dat de mannen die Sadrak, Mesak en Abednego naar boven brachten, zelf levend verbrandden. ₂₃De drie vrienden vielen midden in het vuur van de oven.

₂₄Toen sloeg Nebukadnessar de schrik om het hart. Haastig richtte hij zich tot zijn raadgevers en vroeg hun: ‘Wij hebben toch drie mannen in het vuur gegooid? Ze waren toch vastgebonden?’ ‘Zeker, majesteit,’ antwoordden ze. ₂₅‘Toch zie ik vier mannen door het vuur lopen,’ zei hij. ‘Ze zijn niet vastgebonden en ongedeerd. De vierde heeft het uiterlijk van een engel.’ ₂₆Toen ging Nebukadnessar naar de deur van de oven en riep: ‘Sadrak, Mesak en Abednego, dienaars van de allerhoogste God, kom eruit!’ Onmiddellijk kwamen ze uit het vuur tevoorschijn. ₂₇Alle satrapen, stadhouders, gouverneurs en raadgevers van de koning kwamen om hen heen staan. Zij zagen dat de mannen nergens brandwonden hadden opgelopen, hun hoofdhaar was niet geschroeid en ook aan hun mantels zaten geen schroeiplekken; ze hadden zelfs geen brandlucht bij zich. ₂₈Toen riep Nebukadnessar uit: ‘Dank aan de God van Sadrak, Mesak en Abednego! Omdat zij op hem vertrouwd hebben, heeft hij zijn engel gestuurd om hen te redden. Zij hebben mijn bevel overtreden en hun leven op het spel gezet, omdat ze alleen hun eigen God wilden aanbidden. ₂₉Daarom beveel ik dat iedereen die iets oneerbiedigs durft te zeggen over hun God, in stukken gehakt zal worden, tot welk volk hij ook behoort en welke taal hij ook spreekt. Zijn huis zal met de grond gelijkgemaakt worden. Er is immers geen God die mensen zo kan redden!’

₃₀Sadrak, Mesak en Abednego kregen van de koning een hoge positie in de provincie Babel.

₃₁Koning Nebukadnessar stuurde aan alle bewoners van de aarde, tot welk volk zij ook behoorden en welke taal zij ook spraken, de volgende boodschap:

‘Vrede en voorspoed komen u toe! ₃₂Het is mijn wens u te vertellen over de indrukwekkende daden van de allerhoogste God, de wonderen waarvan ik getuige ben geweest.