Hebreeërs 6

₁Laten we daarom niet meer praten over de eerste beginselen van de boodschap over Christus. Laten we overgaan tot de leer voor volwassenen en niet nog eens de grondslagen leggen, zoals het zich afkeren van een levenswijze die op de dood uitloopt, het geloof in God, ₂het onderricht over de doop, de handoplegging, de opstanding van de doden en het eeuwige oordeel. ₃Dat zullen wij doen, als God het toestaat.

₄Want wie eenmaal het licht hebben ontvangen, genoten hebben van de hemelse gaven en deel gekregen hebben aan de heilige Geest, ₅wie de goedheid van Gods woord en de kracht van de toekomstige wereld ondervonden hebben, ₆en na dit alles zijn afgevallen, die kunnen niet opnieuw tot inkeer worden gebracht. Zij kruisigen immers de Zoon van God voor een tweede maal en maken hem openlijk te schande.

₇Land dat steeds de regen indrinkt en goede gewassen voortbrengt voor de boeren die het bewerken, wordt door God gezegend. ₈Land dat echter doorns en distels oplevert, is onbruikbaar. De tijd dat het door God vervloekt wordt, is niet ver meer, en ten slotte zal het worden afgebrand.

₉Maar deze ernstige woorden, dierbare vrienden, doen niets af aan onze overtuiging dat voor u iets beters is weggelegd: het heil. ₁₀God is immers rechtvaardig. Hij kan uw inspanning niet vergeten, noch de liefde die u zijn naam betoond hebt, noch de diensten die u aan uw medechristenen bewezen hebt en nog bewijst. ₁₁Maar wij zouden wel willen dat ieder van u even ijverig blijft als vroeger, totdat de dingen waar u op hoopt, uiteindelijk volledig werkelijkheid zijn geworden. ₁₂U mag niet traag worden, nee, u moet een voorbeeld nemen aan hen die door geloof en geduld in het bezit komen van wat God heeft beloofd.

₁₃Toen God aan Abraham een belofte deed, zwoer hij bij zichzelf, omdat hij niemand boven zich had om bij te zweren. ₁₄Hij zei: Ik beloof dat ik u zal zegenen en u een groot nageslacht zal geven. ₁₅En door geduldig te wachten heeft Abraham gekregen wat hem beloofd was. ₁₆Mensen zweren altijd bij een hogere instantie en de eed betekent voor hen een bekrachtiging die aan alle tegenspraak een eind maakt. ₁₇Nu heeft God degenen voor wie de belofte bestemd is, ten overvloede de onwrikbaarheid van zijn besluit willen tonen door die belofte met een eed te bekrachtigen. ₁₈Deze twee daden zijn onherroepelijk en daardoor is het onmogelijk dat God niet de waarheid spreekt. Voor ons die bij hem onze toevlucht zoeken, zijn ze dan ook een krachtige aansporing ons vast te klampen aan de hoop op wat voor ons ligt. ₁₉Die hoop is een vast en veilig anker voor ons leven en ze reikt tot achter het gordijn van het heiligdom in de hemel. ₂₀Jezus heeft voor ons de weg gebaand en is daar al binnengegaan. Hij is hogepriester geworden voor altijd, een hogepriester als Melchisedek.