Hosea 7

₁wanneer ik Israël genezen ga, komt zijn onrecht aan het licht,

worden de misdaden van Samaria onthuld:

zij plegen bedrog,

dieven dringen de huizen binnen,

roversbenden trekken plunderend door de straten.

₂Het komt niet bij hen op

dat ik hun misdaden in gedachten houd.

Ik zie ze voor mijn ogen gebeuren,

ze zijn erin verstrikt.’

₃De Heer zegt:

‘Zij maken de koning vrolijk,

maar zinnen op kwade plannen.

Zij vermaken de leiders,

maar hun woorden zijn bedrog.

₄Ontrouw zijn ze, allemaal.

Ze zijn als een oven die blijft doorbranden,

ook als de bakker met stoken wacht

totdat het geknede deeg gegist is.

₅Op de feestdag van de koning

maken zij de leiders ziek

met koppige wijn.

En de koning schudt die rebellen nog wel de hand!

_6-7Vol haat is hun hart,

het is als een oven:

de hele nacht smeult hun woede,

maar ’s morgens vlamt zij op

als een laaiend vuur,

als een brandende oven.

Zij vernietigen hun heersers.

Koning na koning is gevallen.

Niemand van hen roept mij te hulp.’

₈De Heer zegt:

‘Israël heeft zich met vreemde volken vermengd.

Het is als een koek die niet gekeerd is.

₉Vreemdelingen hebben het van zijn kracht beroofd,

maar het heeft het niet gemerkt.

Oud en afgeleefd is het geworden,

maar het heeft het niet gemerkt.

₁₀Tegen Israël getuigt zijn hoogmoed,

maar naar mij, de Heer, zijn God,

keert het niet terug,

mij zoekt het niet,

ondanks alles wat er gebeurd is!

₁₁Israël is geworden als een duif,

onnozel en zonder verstand;

nu eens roept het Egypte te hulp,

dan weer zoekt het steun bij Assur.

₁₂Maar zodra zij op weg gaan,

spreid ik mijn net over hen uit.

Ik haal ze neer

als vogels uit de lucht.

Ik vang ze

zodra hun zwerm zich horen laat.

₁₃Onheil wacht hun,

want zij zijn van mij weggevlucht.

Verwoesting komt over hen,

want zij zijn tegen mij in opstand gekomen.

Ik wilde hen bevrijden,

maar zij hebben mij bedrogen.

₁₄Zij roepen mij niet in volle overgave aan,

maar op hun bed liggen ze te jammeren

en smekend om koren en wijn

verwonden zij zichzelf;

zo tonen zij hun verzet tegen mij.

₁₅Ik heb hun nog wel onderricht gegeven

en hen sterk gemaakt voor de strijd,

maar toch spannen zij tegen mij samen.

₁₆Zij keren zich tot wat geen baat geeft,

zij zijn onbetrouwbaar,

als een boog zonder spankracht.

Egypte zal hen bespotten

als hun leiders zullen sneuvelen in de strijd,

omdat ze mij verwenst hebben.’