Numeri 22

₁De Israëlieten trokken verder en sloegen hun tenten op in de vlakte van Moab, ten oosten van de Jordaan tegenover Jericho. ₂De koning van Moab, Balak, de zoon van Sippor, hoorde wat de Israëlieten met de Amorieten hadden gedaan. ₃Hij en zijn volk werden bang voor de Israëlieten. Vooral hun aantal joeg hun schrik aan. ₄Daarom zeiden de Moabieten tegen de leiders van Midjan: ‘De Israëlieten zijn zo talrijk dat ze de hele streek leegroven. Ze lijken wel een kudde koeien die een wei afgraast.’ ₅Daarna stuurde Balak gezanten naar Bileam, de zoon van Beor; hij woonde in Petor aan de Eufraat in het gebied van de Amawieten. Zij moesten hem het volgende zeggen: ‘Er is een volk uit Egypte gekomen dat alle buurlanden overstroomt; het staat nu aan onze grenzen. ₆Kom toch en vervloek dat volk, want het is sterker dan wij. Misschien kunnen we het dan verslaan en uit het land verdrijven; want ik weet dat wie door u wordt gezegend, ook zegen ontvangt en wie door u wordt vervloekt, ook door een vloek wordt getroffen.’

₇De leiders van Moab en Midjan gingen op weg met de beloning voor Bileam bij zich. Zij brachten hem Balaks verzoek over. ₈Bileam zei tegen hen: ‘Blijf vannacht hier; wat de Heer mij ook zegt, ik zal het jullie morgen overbrengen.’ De leiders van Moab en Midjan bleven die nacht bij Bileam.

₉God kwam bij Bileam en vroeg: ‘Wie zijn die mannen daar bij jou?’ ₁₀Bileam antwoordde: ‘Afgezanten van Balak, de koning van Moab. ₁₁Ze vertelden dat er een volk uit Egypte is gekomen, dat het hele land overstroomt. Balak wil dat ik dat volk kom vervloeken. Dan kan hij het aanvallen en verdrijven.’ ₁₂God zei tegen Bileam: ‘Ga niet met hen mee om dat volk te vervloeken, want het is gezegend.’ ₁₃De volgende morgen zei Bileam tegen de gezanten van Balak: ‘Ga terug naar je land, want de Heer heeft mij verboden met jullie mee te gaan.’ ₁₄Zij gingen terug naar Balak en vertelden dat Bileam niet met hen mee wilde komen.

₁₅Maar Balak stuurde nu nog meer leiders, van groter aanzien dan de eerste. ₁₆Toen zij bij Bileam kwamen, zeiden ze: ‘Dit zegt Balak, de zoon van Sippor: Kom alstublieft naar mij toe. ₁₇Ik zal u vorstelijk belonen en alles doen wat u zegt. Kom en vervloek dat volk.’ ₁₈Bileam antwoordde de gezanten van Balak: ‘Ik kan in geen geval ingaan tegen het bevel van de Heer, mijn God, al geeft Balak mij al zijn goud en zilver. ₁₉Maar blijf overnachten zoals de anderen deden; morgen weet ik of de Heer nog iets te zeggen heeft.’ ₂₀God kwam ’s nachts bij Bileam en zei: ‘Ga nu maar met deze mannen mee, maar doe alleen wat ik je beveel.’

₂₁De volgende morgen zadelde Bileam zijn ezelin. Vergezeld van zijn beide dienaren ging hij met de gezanten van Moab op weg. ₂₂Toen werd God woedend en de engel van de Heer ging op de weg staan om Bileam tegen te houden. ₂₃Toen de ezelin de engel met getrokken zwaard zag staan, ging ze van de weg af het veld in. Bileam sloeg de ezelin en dreef haar terug de weg op. ₂₄Daarna ging de engel in een holle weg staan die door wijngaarden liep en aan weerszijden door muren was omgeven. ₂₅Toen de ezelin de engel zag, drukte ze zich tegen de muur. De voet van Bileam raakte in de knel. Bileam sloeg haar opnieuw. ₂₆Nogmaals ging de engel een stukje verderop. Hij ging op een plaats staan waar geen uitwijken meer mogelijk was. ₂₇Toen de ezelin de engel weer zag, ging ze op de grond liggen. Bileam werd woedend en begon de ezelin met zijn stok te slaan. ₂₈Toen liet de Heer de ezelin spreken. Ze zei tegen Bileam: ‘Je hebt me al drie keer geslagen. Wat heb ik je gedaan?’ ₂₉Bileam antwoordde: ‘Je maakt me belachelijk. Als ik een zwaard had, zou ik je doden.’ ₃₀Toen zei de ezelin: ‘Ben ik niet je eigen ezelin? Heb ik je niet je hele leven gedragen tot op de dag van vandaag? Heb ik je ooit eerder zo behandeld?’ ‘Nee,’ antwoordde Bileam. ₃₁Toen liet de Heer ook aan Bileam de engel op de weg zien met zijn getrokken zwaard, en Bileam boog zich diep, tot op de grond. ₃₂De engel zei: ‘Waarom heb je je ezelin tot drie keer toe geslagen? Ik ben je tegenstander, ik ben je tegemoet gegaan, omdat je reis tegen mijn wil ingaat. ₃₃De ezelin zag mij en ging drie keer voor mij opzij. Had ze dat niet gedaan, dan had ik jou gedood maar haar in leven gelaten.’ ₃₄Bileam zei tegen de engel: ‘Het was verkeerd van me. Ik wist niet dat u het was die mij stond op te wachten. Als mijn reis in strijd is met uw wil, ga ik naar huis.’ ₃₅De engel antwoordde: ‘Ga met die mannen mee, maar zeg alleen wat ik je beveel.’ Toen ging Bileam verder met de gezanten van Balak.

₃₆Toen Balak hoorde dat Bileam in aantocht was, ging hij hem tegemoet tot de stad Ar aan de rivier de Arnon bij de grens met Moab. ₃₇Balak zei tegen Bileam: ‘Waarom bent u niet meteen naar mij toe gekomen? Dacht u dat ik niet genoeg kon betalen?’ ₃₈Bileam antwoordde: ‘Ik ben er nu toch? Maar het is nog de vraag of ik iets voor u zal kunnen doen. Alleen wat God mij zegt, kan ik u meedelen.’ ₃₉Bileam ging met Balak mee naar de stad Kirjat-Chusot. ₄₀Daar liet Balak koeien en schapen slachten voor de offers. Een gedeelte van het vlees gaf hij aan Bileam en de leiders die hem vergezelden.

₄₁Balak nam Bileam de volgende morgen mee naar Bamot-Baäl, vanwaar Bileam een klein deel van de Israëlieten kon zien.