Psalmen 119

₁Gelukkig wie een leven leidt zonder smet,

wie zich richt naar de wet van de Heer!

₂Gelukkig wie zich houdt aan wat hij wil,

wie hem zoekt met heel zijn hart,

₃wie geen onrecht doet,

maar de wegen gaat die de Heer hem wijst.

₄Heer, u hebt ons zelf gezegd

ons zorgvuldig te houden aan wat u opdraagt.

₅Ik wilde wel dat mijn stap vast was,

dat ik al uw wetten kon naleven.

₆Dan zou ik mij niet schamen

als ik kijk naar wat u van mij vraagt.

₇Heer, als ik mij verdiep in uw besluiten,

dan moet ik uw lof zingen

in alle oprechtheid van hart,

want wat u besluit, is rechtvaardig.

₈Aan uw wetten zal ik mij houden,

laat mij niet los, niet voorgoed.

₉Hoe moet een jong mens door het leven gaan

om zijn hart zuiver te houden?

Hij moet zich richten naar uw woord, Heer!

₁₀Ik zoek u, Heer, met heel mijn hart,

laat mij niet afdwalen,

ik wil doen wat u van mij vraagt.

₁₁Ik bewaar uw woord in mijn hart,

want ik wil niet tekortschieten tegenover u.

₁₂Heer, u wil ik danken,

leer mij te zien wat u van ons verlangt.

₁₃Ik verkondig al uw besluiten,

de woorden uit uw mond zijn op mijn lippen.

₁₄Het leven naar uw wil geeft mij een vreugde

alsof ik rijk was.

₁₅Aan wat u mij opdraagt, blijf ik denken,

ik blijf kijken naar de wegen die u wijst.

₁₆Ik verheug mij in wat u van ons verlangt,

ik zal uw woord niet vergeten.

₁₇Wees goed voor uw dienaar, Heer,

dan zal ik leven,

trouw zijn aan uw woord.

₁₈Open mij de ogen,

dan kan ik zien

welke wonderen er in uw wet schuilen.

₁₉Ik ben een vreemdeling op deze aarde,

houd daarom voor mij niet verborgen

wat mijn opdracht is!

₂₀Ik word verteerd door het verlangen

te weten wat u met mij voorhebt,

altijd.

₂₁Wie hoogmoedig zijn,

wie afdwalen, niet doen wat u gebiedt,

vinden u tegenover zich;

er rust een vloek op hen.

₂₂Verlos mij dan van spot en verachting,

want ik leef naar uw wil.

₂₃Heer, al spannen koningen tegen mij samen,

ik blijf uw dienaar,

ik blijf denken aan wat u van ons verlangt.

₂₄Uw woorden zijn mij een vreugde,

zij zijn mijn raadgevers.

₂₅Het is of ik lig vastgekleefd in het stof,

doe mij leven, Heer, zoals u hebt beloofd.

₂₆Ik heb u heel mijn leven verteld,

en u hebt mij ook geantwoord.

Leer mij nu te zien wat u van mij verlangt,

₂₇laat mij begrijpen wat u mij opdraagt,

dan blijven uw wonderen mij in gedachten.

₂₈Van verdriet huilt mijn hart,

Heer, geef mij uw steun, zoals u hebt beloofd.

₂₉Houd mij af van het pad van de leugen,

wees zo goed mij uw wet te geven.

₃₀Ik kies voor de weg van de waarheid,

uw besluiten houd ik voor ogen.

₃₁Aan uw woorden wil ik als vastgekleefd zijn,

o, Heer, stel mij niet teleur.

₃₂De weg van uw geboden zal ik gaan,

want u verruimt mijn hart.

₃₃Laat mij, Heer, de weg zien die uw wetten mij wijzen,

die weg zal ik gaan, ten einde toe.

₃₄Geef mij inzicht, dan zal ik leven naar uw wet,

mij houden aan uw woord, met heel mijn hart.

₃₅Laat mij de weg gaan die u mij wijst,

het is mij een vreugde.

₃₆Open mijn hart voor wat u wilt,

laat geldzucht er niet binnen,

₃₇wend mijn blik af van zinloze dingen,

doe mij uw weg gaan, doe mij leven!

₃₈Kom uw belofte na,

ik ben u toegedaan,

diep ontzag heb ik voor u.

₃₉Verlos me van spot, o Heer,

ik huiver als ik eraan denk,

maar wat u met mij voorhebt, is goed.

₄₀Mijn diepste verlangen is te doen wat u mij opdraagt,

laat mij leven, u bent toch gerechtigheid!

₄₁Bewijs mij uw liefde, Heer,

red mij, zoals u hebt beloofd.

₄₂Dan heb ik een antwoord

als ze mij bespotten.

Ja, ik vertrouw op uw woord!

₄₃Laat mij de waarheid ten slotte nooit verloochenen,

want ik heb vertrouwen in uw besluiten.

₄₄Ik zal leven naar uw wet,

nu en altijd.

₄₅Ik zal mijn weg door het leven gemakkelijk vinden

als ik zoek naar wat u van mij wilt.

₄₆Van uw woorden zal ik getuigen,

zelfs voor koningen,

en zonder mij te schamen.

₄₇Uw geboden zijn mij een vreugde,

uw woorden heb ik lief.

₄₈Mijn handen hef ik op naar uw geboden,

naar uw woorden, die ik liefheb,

en ik overdenk wat u van ons verlangt.

₄₉Denk aan wat u hebt gezegd, Heer,

u hebt mij, uw dienaar, hoop gegeven.

₅₀Dit is mijn troost in alle ellende:

dat uw woord mij doet leven!

₅₁Hoezeer mensen mij bespotten in hun hoogmoed,

van uw wet wijk ik niet.

₅₂Als ik denk aan wat u met ons voorhebt,

al eeuwen en eeuwen,

o, Heer, dan ben ik getroost!

₅₃Verontwaardiging grijpt mij aan

als ik kijk naar die mensen zonder geweten,

hoe ze aan uw wet voorbijgaan!

₅₄Hier op aarde, waar ik vreemd ben,

zijn uw wetten als de woorden van een lied.

₅₅Zelfs ’s nachts denk ik aan u, Heer,

ook dan staat uw wet mij voor ogen.

₅₆Dit is mij gegeven

omdat ik leef naar uw opdracht.

₅₇Heer, u bent alles wat ik heb,

ik zal doen wat ik heb beloofd:

ik zal mij houden aan uw woorden.

₅₈Alles wil ik doen om u voor mij te winnen,

wees goed voor mij, zoals u hebt beloofd.

₅₉Als ik mijn leven overdenk,

dan wil ik mij alleen nog richten naar uw wil.

₆₀Ik haast mij uw geboden na te leven,

ik aarzel niet.

₆₁Men probeert mij in de val te lokken,

maar ik vergeet uw wet niet.

₆₂Midden in de nacht sta ik op

om uw lof te zingen,

want uw besluiten zijn rechtvaardig.

₆₃Ik ben een vriend van allen die ontzag voor u hebben,

van ieder mens die zich houdt aan wat u opdraagt.

₆₄Heel de aarde is een bewijs van uw grote liefde, Heer,

leer mij te zien wat u van ons verlangt.

₆₅U bent goed voor mij geweest, Heer,

zoals u mij, uw dienaar, had beloofd.

₆₆Leer mij uw geboden te proeven, te doorgronden,

want ik heb vertrouwen in wat u van ons vraagt.

₆₇Toen ik nog niet geleden had, was ik op een dwaalweg,

maar nu, nu houd ik mij aan uw woord.

₆₈U bent goed, het is goed wat u doet,

leer mij te zien wat u van ons verlangt.

₆₉Mensen die zich boven u verheffen,

halen mij door het slijk,

maar ik houd mij aan wat u mij opdraagt,

met heel mijn hart.

₇₀Hun hart is ongevoelig als vet,

maar mij geeft uw wet vreugde.

₇₁Ik heb er vrede mee dat ik zo geleden heb,

want toen pas ging ik inzien wat u van ons verlangt.

₇₂De woorden uit uw mond, zij zijn mij meer waard

dan duizenden stukken goud en zilver.

₇₃Heer, uw handen hebben mij gemaakt, mij gevormd,

geef mij ook het verstand om uw geboden te begrijpen.

₇₄Mensen die ontzag hebben voor u,

zijn blij als ze mij zien

omdat ik een vast vertrouwen heb in uw woord.

₇₅Ik weet, o Heer, dat uw besluiten rechtvaardig zijn,

dat u in uw trouw mij liet lijden.

₇₆Troost mij met uw liefde,

zoals u mij beloofd hebt;

u ben ik toegedaan.

₇₇Ontferm u over mij, dan zal ik leven,

uw wet immers is mij een vreugde.

₇₈Maak dat die trotsen van hart zich schamen,

zij hebben mij vals beschuldigd!

Heer, ik blijf denken aan wat u mij opdraagt.

₇₉Laten wie ontzag voor u hebben, bij mij komen,

dan zullen ze inzien wat u wilt.

₈₀Laat mij volmaakt zijn in het naleven van uw wetten,

dan zal ik mij niet hoeven te schamen.

₈₁Heer, hoe verlang ik ernaar dat u mij redt!

Op uw woord heb ik mijn hoop gesteld.

₈₂Hoe zie ik uit naar wat u hebt beloofd!

Wanneer komt u mij troosten?

₈₃Hoewel ik ben gaan lijken op uitgedroogd leer,

toch ben ik uw wetten niet vergeten.

₈₄Hoeveel dagen heeft uw dienaar nog, Heer?

Wanneer voert u het vonnis uit over mijn vervolgers?

₈₅Valkuilen hebben ze voor me gegraven,

zij, die niet leven naar uw wet,

die zich stellen boven u!

₈₆Wat u van ons vraagt, Heer,

daarop kan een mens zich verlaten,

maar ik word vervolgd, ten onrechte,

kom mij toch te hulp!

₈₇Bijna hadden ze een eind gemaakt aan mijn leven op deze aarde,

maar ik heb uw wetten niet losgelaten.

₈₈U bent goed, Heer, laat mij leven,

dan kan ik trouw zijn aan de woorden uit uw mond.

₈₉Eeuwig, Heer, houdt uw woord stand,

het is vastgelegd in de hemel,

₉₀van geslacht tot geslacht gaat uw trouw.

U grondvestte de aarde, onwankelbaar,

₉₁volgens uw besluiten houdt alles stand, tot op deze dag;

hemel en aarde, zij zijn aan u onderworpen.

₉₂Als uw wet niet mijn vreugde was geweest,

dan was ik aan de ellende ten onder gegaan.

₉₃Nooit zal ik uw opdracht vergeten,

want uw woorden hielden mij in leven.

₉₄Ik ben van u, red me,

ik zoek toch naar wat u mij opdraagt!

₉₅Er zijn er die geen geweten hebben,

zij willen mijn ondergang.

Heer, ik let alleen op wat u wilt.

₉₆Ik heb gezien dat alles, hoe volmaakt ook, beperkt is,

alleen uw woord is grenzeloos ruim.

₉₇Hoe lief heb ik uw wet!

De hele dag is zij in mijn gedachten.

₉₈Uw woord maakt mij wijzer dan mijn vijanden,

want het is altijd bij mij.

₉₉Ik ben verstandiger dan mijn leermeesters,

want ik overdenk wat u wilt.

₁₀₀Ik heb meer inzicht dan ervaren oude mannen,

want ik houd mij aan wat u ons opdraagt.

₁₀₁Ik zet geen voet op de weg van het kwaad,

want ik wil leven naar uw woord.

₁₀₂Ik wijk geen stap van uw besluiten,

want uzelf bent mijn leermeester.

₁₀₃Een genot zijn mij uw woorden,

zoeter dan honing in de mond.

₁₀₄Ik heb begrepen wat u ons opdraagt,

daarom haat ik alle leugen en bedrog.

₁₀₅Uw woord is de lamp bij mijn voet,

het licht op mijn pad.

₁₀₆Ik heb gezworen, en ik zal mijn woord gestand doen,

dat ik mij zou houden aan uw besluiten,

aan uw rechtvaardige besluiten.

₁₀₇Heer, men heeft mij zo doen lijden,

laat mij leven, zoals u hebt beloofd.

₁₀₈Aanvaard, Heer, mijn woorden als een vrijwillige gave

en leer mij uw besluiten kennen.

₁₀₉Mijn leven is voortdurend in gevaar,

maar uw wet vergeet ik niet.

₁₁₀Schurken zijn het, ze spannen mij een strik,

toch wijk ik niet af van wat u mij opdraagt.

₁₁₁Uw woorden zijn voor mij als een erfdeel,

ik heb ze gekregen voor altijd,

zij geven mij innige vreugde.

₁₁₂Heel mijn hart staat voor u open,

ik zal doen wat u van mij verlangt,

altijd, ten einde toe.

₁₁₃Ik haat wie niet voor u kiezen,

maar ik, Heer, heb uw wet lief.

₁₁₄U bent voor mij een schuilplaats, een schild,

op uw belofte is mijn hoop gesteld.

₁₁₅Jullie die alleen maar kwaad doen,

ga uit mijn ogen!

Ik wil mij houden aan de geboden van mijn God.

₁₁₆Wees mij tot steun, Heer, zoals u hebt beloofd,

dan kan ik weer leven,

u bent mijn hoop, stel mij niet teleur.

₁₁₇Als u mij helpt, is er redding,

uw wetten houd ik steeds voor ogen.

₁₁₈U verstoot allen die afwijken van uw wetten,

met hun ontrouw bedriegen ze zichzelf!

₁₁₉U veegt ze weg van de aarde als schuim,

daarom heb ik uw woorden lief.

₁₂₀Ik beef van eerbied voor u,

van diep ontzag voor uw besluiten.

₁₂₁Ik heb mensen recht gedaan,

ik heb de gerechtigheid gediend,

lever mij niet uit aan mijn vijanden, Heer.

₁₂₂Geef mij de zekerheid dat alles goed zal worden,

laten ze mij, uw dienaar, niet langer verdrukken,

die mensen met hun hoogmoed.

₁₂₃Hoe zie ik uit naar uw redding,

naar uw belofte van gerechtigheid!

₁₂₄Bewijs mij uw goedheid

en leer mij te zien wat u van ons verlangt.

₁₂₅Ik ben uw dienaar, geef mij inzicht,

opdat ik weet wat u wilt.

₁₂₆Het is nu de tijd om in te grijpen, Heer,

want men treedt uw wet met voeten.

₁₂₇Ik houd meer van uw geboden

dan van het allerfijnste goud.

₁₂₈In alles richt ik mij naar wat u mij opdraagt;

ik haat elke leugen, elk bedrog.

₁₂₉Wonderen zijn uw woorden,

daarom draag ik ze in mijn hart.

₁₃₀Uw woorden zijn deuren naar licht,

inzicht krijgt wie nog in het duister tast.

₁₃₁Begerig sper ik mijn mond wijd open,

zo verlang ik naar uw woorden.

₁₃₂Wend u tot mij, wees goed voor mij,

zoals u wilt zijn voor wie u liefhebben.

₁₃₃Maak mijn stap vast, zoals u hebt beloofd,

laat geen enkel kwaad macht over mij krijgen.

₁₃₄Bevrijd me van de onderdrukking van mensen,

dan zal ik mij houden aan wat u mij opdraagt.

₁₃₅Laat uw licht over mij schijnen,

leer mij te zien wat u van ons verlangt,

ik ben uw dienaar.

₁₃₆Met mijn tranen kan ik beken vullen,

want men houdt zich niet aan uw wet.

₁₃₇U bent rechtvaardig, Heer,

elk van uw besluiten is juist,

₁₃₈in gerechtigheid hebt u ons uw woord opgelegd,

in grote trouw.

₁₃₉Mijn liefde voor u verteert mij,

omdat mijn vijanden al uw woorden vergeten.

₁₄₀O, uw woord heeft de toets van het leven doorstaan,

ik heb het lief, ik ben uw dienaar.

₁₄₁Ik ben onbelangrijk, ik geniet geen aanzien,

maar wat u mij opdraagt, vergeet ik niet.

₁₄₂U bent gerechtigheid,

een gerechtigheid voor eeuwig,

uw wet is waarheid.

₁₄₃Al ben ik in nood, al word ik verdrukt,

in uw geboden vind ik mijn levensvreugde.

₁₄₄Uw woorden zijn altijddurende gerechtigheid;

geef mij inzicht, dan kan ik leven.

₁₄₅Ik roep u, Heer, met heel mijn hart,

antwoord mij en ik zal leven naar uw wetten.

₁₄₆Ik roep u om hulp,

verlos me en ik zal mij houden aan wat u wilt.

₁₄₇Voor de morgen schemert, roep ik u al,

want uw woorden zijn mijn hoop;

₁₄₈in nachtelijke uren zijn mijn ogen gevestigd op u,

want uw woorden blijven mij in gedachten.

₁₄₉Luister naar mij, Heer, u bent zo goed.

Laat mij weer leven, zoals u dat kunt.

₁₅₀Ze naderen, de schurken,

ver zijn ze van uw wet!

₁₅₁Maar u bent dicht bij me, Heer,

elk van uw geboden is waarheid.

₁₅₂Al heel lang weet ik:

uw woorden gelden voor alle eeuwen.

₁₅₃Heb toch oog voor mijn ellende, Heer, en red me,

want uw wet vergeet ik niet.

₁₅₄Verdedig mijn zaak en bevrijd mij,

laat mij weer leven, zoals u hebt beloofd.

₁₅₅Er is geen redding voor wie u afwijzen,

want zij zoeken niet naar wat u verlangt.

₁₅₆Groot is uw medelijden, o Heer,

laat mij leven, zoals u dat kunt.

₁₅₇Maar groot ook is het aantal van mijn vervolgers,

velen staan mij naar het leven;

toch ben ik niet van uw woorden afgeweken.

₁₅₈Als ik mensen zie die u verraden,

voor wie uw woord niet telt,

dan voel ik afschuw!

₁₅₉U weet toch hoe lief mij is wat u ons opdraagt;

Heer, laat mij leven, u bent zo goed.

₁₆₀Waarheid is het wezen van uw woorden,

al wat u besluit, is rechtvaardig

en geldt voor alle eeuwen.

₁₆₁Koningen vervolgen mij zonder reden,

maar alleen voor wat u zegt, beeft mijn hart.

₁₆₂Ik verheug me over uw woorden

zoals iemand die een rijke buit vindt.

₁₆₃Ik voel afschuw, haat voor elke leugen,

uw wet heb ik lief!

₁₆₄Zevenmaal per dag prijs ik u

om uw besluiten, uw rechtvaardige besluiten.

₁₆₅Wie uw wet liefheeft, is veilig,

geen hindernis doet hem struikelen.

₁₆₆Ik hoop dat u me redt, Heer,

ik doe wat u van mij vraagt.

₁₆₇Ik houd mij aan uw woorden,

ze liggen mij na aan het hart.

₁₆₈Wat u mij opdraagt, wat u wilt,

daar houd ik mij aan,

heel mijn leven ligt voor u open.

₁₆₉Moge deze noodkreet tot u doordringen, o Heer,

geef mij inzicht zoals u hebt beloofd.

₁₇₀Moge mijn smeken u bereiken,

red mij, maak uw belofte waar.

₁₇₁Ik zal overvloeien van lof voor u,

want u zult mij uw wetten leren kennen.

₁₇₂Uw woord is op mijn lippen,

u zal ik bezingen,

want uw geboden zijn gerechtigheid.

₁₇₃Reik mij uw hand, Heer, help mij,

want ik heb gekozen voor wat u mij opdraagt,

₁₇₄ik verlang ernaar dat u mij redt,

uw wet is mijn vreugde.

₁₇₅Laat mij leven, dat ik uw lof kan zingen,

moge uw wet mij tot steun zijn.

₁₇₆Moet ik verloren gaan, als een verdwaald schaap?

Zoek mij, uw dienaar,

want uw geboden vergeet ik niet.