Psalmen 89

₂Heer, uw liefde wil ik bezingen,

uw trouw openlijk verkondigen,

steeds weer,

aan elk nieuw geslacht.

₃Dit zal ik u toezingen:

‘Uw liefde is standvastig,

uw trouw is onwankelbaar als de hemel.’

₄Want u hebt tegen David gezegd:

‘Jij bent mijn uitverkoren dienaar,

met jou sluit ik een verbond.

₅Jouw geslacht houd ik in stand,

jouw koningstroon zal niet wankelen.

Dat zweer ik je.’

₆De hemel getuigt van uw wonderen, Heer,

de engelen roemen uw trouw.

₇Want wie is daar boven de wolken als u,

wie van de goden is aan u gelijk?

₈U bent gevreesd in de raad der engelen,

u wekt ontzag bij allen die u omringen.

₉Heer, almachtige God,

wie is sterk als u?

Trouw straalt er van u uit.

₁₀U heerst over de onstuimige zee,

de hoogste golven brengt u tot bedaren.

₁₁U verbrijzelde het zeemonster Rahab,

u balde uw vuist, joeg uw vijanden uiteen.

₁₂Van u is de hemel, van u is de aarde,

de wereld met al haar bewoners,

u zette haar onwrikbaar vast,

₁₃u bepaalde het noorden en het zuiden.

De Tabor en de Hermon,

die geweldige bergen,

zij getuigen van uw kracht.

₁₄Uw macht reikt ver,

u hoeft uw hand, uw arm maar op te heffen.

₁₅Recht en gerechtigheid schragen uw troon,

liefde en trouw vergezellen u.

₁₆Gelukkig de mensen

die weten wat het is

u toe te juichen,

te leven in uw geborgenheid.

₁₇Om u kunnen zij juichen, heel de dag,

uw weldaden maken hen sterk.

₁₈U bent hun trots, hun kracht.

Wij danken ons aanzien aan uw goedheid.

₁₉Heer, heilige God van Israël,

van u komt onze koning,

de man die ons beschermt als een schild.

₂₀Eens, in een visioen,

hebt u tegen uw gunstelingen gezegd:

‘Uit het volk nam ik een dappere jongen,

hem gaf ik mijn steun.

₂₁Op mijn dienaar David viel mijn keus,

hem heb ik met heilige olie gezalfd.

₂₂Mijn hand, mijn arm zal hem steunen,

ikzelf maak hem sterk.

₂₃Niemand kan hem verslaan,

niemand zal hem verdrukken.

₂₄Wie tegen hem zijn,

wie hem haten,

vaag ik voor zijn ogen weg,

ik vel ze neer.

₂₅Met mijn liefde en trouw sta ik hem bij,

dankzij mij krijgt hij aanzien.

₂₆Zijn macht zal ver reiken,

over zeeën en rivieren zal hij heersen.

₂₇Hij zal tegen me zeggen:

U bent mijn vader, mijn God,

mijn rots, mijn behoud.

₂₈En ik, ik noem hem mijn oudste zoon,

de grootste onder alle koningen op aarde.

₂₉Hij verliest mijn liefde nooit,

mijn verbond met hem zal ik niet verbreken.

₃₀Zijn geslacht zal blijven bestaan;

zolang het dag wordt aan de hemel

zal zijn troon niet wankelen.

₃₁Overtreden zijn nakomelingen mijn geboden,

leven ze niet volgens mijn wil,

₃₂schenden ze mijn wetten,

storen ze zich niet aan mijn voorschriften,

₃₃dan zal ik hen straffen om hun opstandigheid,

hen met rampen treffen om hun misdaden.

₃₄Maar David onthoud ik mijn liefde niet,

ik pleeg geen verraad aan mijn trouw.

₃₅Ik zal mijn verbond niet schenden,

ik kom niet op mijn beloften terug.

₃₆Eens en voor al heb ik gezworen:

Zo waar als ik de heilige God ben,

David stel ik niet teleur.

₃₇Zijn geslacht zal niet uitsterven,

zijn troon zal niet wankelen,

zolang de zon schijnt,

₃₈zolang de maan blijft bestaan,

die trouwe getuige aan de hemel.’

₃₉Toch, Heer, hebt u nu uw koning verstoten,

uw dienaar, door uzelf aangesteld.

Tegen hem bent u in woede ontstoken,

₄₀u hebt het verbond met hem verbroken,

zijn kroon door het slijk gehaald.

₄₁De stadsmuren hebt u neergehaald,

de vestingen in puin gelegd.

₄₂Wie voorbijkomt, kan er plunderen

en buurvolken spotten met uw stad.

₄₃Zijn vijanden hebt u macht gegeven,

zijn tegenstanders reden tot juichen.

₄₄Zijn wapens maakte u bot,

hij hield geen stand in de strijd.

₄₅U hebt hem ontluisterd,

zijn koningstroon omvergeworpen,

₄₆zijn jeugd bekort,

hem met schande overladen.

₄₇Hoe lang nog, Heer, blijft u zich verbergen?

Hoe lang nog blijft uw woede branden?

₄₈Vergeet toch niet hoe kort ons leven is,

hoe nietig de mens, door u geschapen.

₄₉Is er iemand op aarde

die de dood niet zal zien,

die kan ontkomen aan het dodenrijk?

₅₀Heer, waar is uw liefde van vroeger tijden,

waar uw trouw, aan David gezworen?

₅₁Heer, vergeet toch niet de smaad ons aangedaan,

wat moeten wij niet verduren van al die volken!

₅₂Uw vijanden overladen ons met schande,

ze bespotten uw eigen koning,

waar hij ook gaat.

₅₃Dank aan de Heer.

Amen, amen.