1 Korintus 15

₁Para sedulur, saiki aku arep ngélingké bab Injil sing wis tak wartakké marang kowé, sing ya wis pada kok tampa, lan uga kok tampani. ₂Ya Injil kuwi sing dadi jalarané kowé pada dislametké, anggeré kowé pada mantep enggonmu netepi, kaya sing wis tak wartakké marang kowé, kejaba yèn enggonmu pada dadi pertyaya kuwi mung tanpa guna. ₃Awit sing penting banget wis tak teruské marang kowé, ya kaya sing wis tak tampa déwé, ya kuwi yèn Kristus wis nandangi pati awit sangka dosa-dosané kita, tyotyok karo isiné Kitab, ₄yèn Panjenengané wis dikubur, lan ing telung dinané wis tangi menèh, tyotyok karo isiné Kitab, ₅uga Panjenengané wis ngétok marang Kéfas terus marang para muridé rolas. ₆Sakwisé kuwi, terus ngétok marang sedulur kliwat sangka 500 wong bebarengan; sing okèh nganti saiki ijik pada urip, salongé ya wis pada mati. ₇Terus ngétok marang Yakobus, terus marang para rasul kabèh. ₈Nanging sing kèri déwé, ngétok marang aku, pada kaya marang anak sing lair durung waktuné. ₉Awit aku iki sing asor déwé ing antarané para rasul, ora apik diarani rasul, awit aku wis tau nyia-nyia pasamuané Gusti Allah. ₁₀Nanging sangka kawelasané Gusti Allah, aku dadi kaya aku saiki iki, lan kawelasan sing dikèkké marang aku kuwi ora kotong. Kosok baliné, aku wis nglakoni penggawéan luwih okèh tenimbang para rasul kabèh; mung waé duduk aku, nanging kawelasané Gusti Allah sing nunggal karo aku. ₁₁Kanggo kuwi, dadia aku, dadia para rasul liyané, kaya mengkono enggonku pada ngabaraké lan kaya mengkono enggonmu pada pertyaya.

₁₂Dadi yèn diwartakké, yèn Kristus tangi menèh sangka antarané wong mati, kenèng apa ing tengahmu kok ana sing ngarani yèn ora ana tanginé wong mati? ₁₃Yèn ora ana tanginé wong mati, dadi Kristus ya ora tangi menèh. ₁₄Nanging yèn Kristus ora tangi menèh, dadi sing pada tak wartakké kuwi kotong lan pertyayamu ya kotong. ₁₅Malah aku ya terus pada kétok seksiné Gusti Allah sing dadi goroh, awit aku pada ngabaraké, yèn Panjenengané wis nangèkké Kristus, nanging ora nangèkké, kuwi mau yèn bener yèn ora ana wong mati ditangèkké. ₁₆Awit yèn nyata wong mati ora ditangèkké, dadi Kristus ya ora tangi menèh. ₁₇Lan yèn Kristus ora tangi menèh, pertyayamu kuwi dadi tanpa guna, lan kowé ijik pada dikwasani karo dosamu. ₁₈Uga kanggo para wong sing wis pada mati ing Kristus, dadiné ya pada entèk. ₁₉Yèn enggon kita ngarep-arep marang Kristus kuwi mung ing sak njeruhné urip iki waé, dadi kita mlebu wong sing tyilaka déwé ing antarané manungsa kabèh.

₂₀Nanging sing bener ya kuwi yèn Kristus wis tangi menèh sangka antarané wong mati, kanggo sing wiwitan sangka tunggalé sing wis pada mati. ₂₁Awit, tekané pati kuwi sangka wong siji, mengkono uga tanginé wong mati ya awit sangka wong siji. ₂₂Awit pada kaya ing Adam wong kabèh pada mati, mengkono uga ing Kristus wong kabèh ya bakal pada diuripké menèh. ₂₃Nanging saben wong manut urut-urutané: Kristus kanggo sing wiwitan, sakwisé kuwi sing pada dadi duwèké, mbésuk ing sak tekané. ₂₄Sakwisé mengkono tekan pungkasané jaman, ya kuwi yèn Panjenengané masrahké kraton marang Gusti Allah Bapak, sakwisé Panjenengané ngentèkké sak kabèhé pemrintahan, pangwasa lan kekuwatan. ₂₅Awit Panjenengané pinesti ngratoni nganti tekan sak kabèhé mungsuhé pada disèlèhké ing sak ngisoré sikilé. ₂₆Mungsuh sing pungkasan, sing ditelukké kuwi pati. ₂₇Awit: “Samubarang kabèh wis ditelukké ing sak ngisoré sikilé”. Nanging yèn ana tembungé: Samubarang ditelukké, dadi wis ketara yèn Panjenengané sing nelukké samubarang kabèh ing sak ngisoré sikilé Kristus, ing tembung samubarang kuwi tegesé Gusti Allah déwé, ora klebu ing kono. ₂₈Lan mbésuk yèn samubarang kabèh wis kelakon ditelukké ing ngarepé Kristus, Panjenengané piyambak sing dadi Putra kuwi bakal nelukké Piyambaké marang sing nelukké samubarang kabèh marang Panjenengané mau, supaya Gusti Allah dadi ngabèhi ing sak kabèhé. ₂₉Yèn ora mengkono, apa paédahé nglakoni dibaptis kanggo wong mati? Yèn babar pisan ora ana wong mati ditangèkké, awit apa nanging pada gelem dibaptis kanggo wong mati kuwi? ₃₀Lan uga kita — kenèng apa kita sak wayah-wayah pada gelem nemoni bebaya? ₃₁Para sedulur, sedina-dina aku ngadepi mati. Kanggo pangunggungku ing atasé kowé ing Kristus Yésus, Gusti kita, tembungku iki bener. ₃₂Yèn ta tyara manungsa, nalika ing Efésus aku nganti gelut karo kéwan galak, bab kuwi apa ta paédahé kanggo aku? Yèn wong mati pada ora ditangèkké: “Hayuk pada mangan lan ngombé, awit sésuk kita pada mati.” ₃₃Kowé aja pada kesasar: Sesrawungan karo sing ala kuwi ngrusak pakulinan sing betyik. ₃₄Pada élinga menèh sing tenanan lan aja nggawé dosa menèh! Awit ing tengahmu ana sing ora manut marang Gusti Allah. Bab iki tak omongké, supaya kowé pada rumangsa isin.

₃₅Nanging mbok menawa ana wong sing takon: “Wong mati kuwi kepriyé enggoné ditangèkké? Lan tekané menèh nganggo badan sing kaya apa?” ₃₆Hé wong bodo! Apa sing kok sebar kuwi ora bakal tukul lan urip, yèn ora mati ndisik. ₃₇Lan apa sing kok sebar kuwi duduk wujudé tanduranmu sing bakal tukul, nanging wiji las-lasan, kenèng dipadakké wiji gandum utawa wiji liyané. ₃₈Nanging Gusti Allah ngekèki ujut, kaya sing dikarepké, saben wiji, dikèki ujut déwé. ₃₉Sak rupané daging kuwi ora pada: Daging manungsa béda karo daging kéwan, béda karo daging manuk, béda karo daging iwak. ₄₀Ana badan swarga lan ana badan kadonyan, nanging kamulyané badan swarga ora pada karo badan kadonyan. ₄₁Kamulyané srengéngé béda karo kamulyané mbulan lan kamulyané mbulan béda karo kamulyané lintang-lintang lan kamulyané lintang-lintang sing siji béda karo kamulyané lintang-lintang sijiné. ₄₂Mengkono uga kanggo bakal tanginé wong mati. Sing disebar kuwi ngalami karusakan, sing ditangèkké kuwi ngalami kelanggengan. ₄₃Sing disebar kuwi ngalami sing njijiki, sing ditangèkké ngalami kamulyan. Sing disebar kuwi ngalami keringkihané, sing ditangèkké kanggonan kekuwatan. ₄₄Sing disebar kuwi badan daging, sing ditangèkké kuwi badan kasukman.

Yèn ana badan daging, uga ana badan kasukman. ₄₅Kaya sing ketulis, tembungé: “Manungsa wiwitan, Adam, kuwi dadi gawéan sing urip.” Nanging Adam sing pungkasan kuwi dadi kasukman sing nguripké. ₄₆Lan manungsa sing ndisik tekané kuwi duduk sing kasukman, nanging sing daging, sakwisé kuwi terus manungsa sing kasukman sangka swarga. ₄₇Manungsa sing wiwitan kuwi asalé sangka lemah lan sipaté kadonyan, nanging manungsa sing kaping pindo asalé sangka swarga. ₄₈Titah urip kadonyan kuwi pada karo sing asalé sangka lemah mau, nanging titah urip swarga kuwi pada karo Panjenengané sing asalé sangka swarga. ₄₉Lan kayadéné kita wis kanggonan rupa kadonyan, mengkono uga kita ya bakal kanggonan rupa swarga.

₅₀Iki sing tak omongké marang kowé, para sedulur: Daging lan getih ora bisa nampa panduman Kratoné Gusti Allah, lan sing kena dirusak kuwi ora nampa panduman sing ora rusak. ₅₁Pada gatèkna, aku ngomongké perkara sing kesimpen marang kowé: Kita bakal pada ora ngalami mati kabèh, nanging kita kabèh bakal pada malih rupa, ₅₂ing sak kedèpé mripat, bareng karo uniné trompèt sing pungkasan. Awit trompèté bakal muni, para wong mati terus bakal ditangèkké karo kanggonan kahanan sing ora kena dirusak lan kita pada malih rupa kabèh. ₅₃Awit sing kena dirusak iki kudu nganggokké sing ora kena dirusak, lan sing bisa mati iki nganggokké sing ora bisa mati. ₅₄Lan sakwisé sing kena dirusak iki nganggokké sing ora kena dirusak, lan sing bisa mati iki nganggokké sing ora bisa mati, ing kono bakal kedadian tenan tembungé Gusti sing ketulis, tembungé: “Pati wis diuntal karo kemenangan.” ₅₅Hé pati, ing ngendi kemenanganmu? Hé pati, ing ngendi entupmu? ₅₆Kanggo entupé pati ya kuwi dosa, lan kwasané dosa kuwi angger-anggeré Torèt. ₅₇Nanging maturkesuwun marang Gusti Allah, sing ngekèki kemenangan marang kita kabèh awit sangka Yésus Kristus, Gusti kita. ₅₈Mulané para sedulurku sing ditrésnani, kowé pada sing kentyeng, tanpa gingsir, lan tansah sregepa enggonmu nandangi penggawéan Gusti! Awit kowé pada weruh, yèn penggawému marang Gusti mesti ora bakal muspra.