1 Korintus 9

₁Apa aku iki duduk wong merdéka? Apa aku iki duduk rasul? Apa aku ora wis weruh Yésus, Gusti kita? Kowé kuwi apa ora dadi wohé penggawéanku ing Gusti? ₂Senajan kanggoné wong liyané aku iki duduk rasul, nanging kanggo kowé aku iki rasul. Awit uripmu ing Gusti kuwi kanggo tanda ségel kanggo kerasulanku. ₃Iki penjawapku marang wong sing pada nyalahké aku.

₄Apa aku ora nduwé wewenang mangan lan ngombé? ₅Apa aku ora nduwé wewenang ngajak wong wadon tunggal pertyaya sing dadi bojoku ing sak njeruhné mlakuku, pada kaya para rasul liyané lan para seduluré Gusti uga Kéfas? ₆Utawa apa mung aku lan Barnabas waé sing ora nduwé wewenang dibébaské sangka penggawéan kanggo golèk pangan? ₇Sapa ta sing wis tau mèlu maju perang karo ragat déwé? Sapa ta sing nanduri kebon anggur lan ora mangan wohé? Utawa sapa ta sing angon grombolan wedus lan ora ngombé mèleké? ₈Tembungku sing mengkono kuwi apa mung gagasané manungsa waé? Angger-anggeré Torèt apa ora ya ndunungké mengkono, ta? ₉Awit ing angger-anggeré Moses ana tulisan ngéné: “Kowé aja mbrangus tyangkemé sapi sing kanggo nggiling.” Apa Gusti Allah kuwi nggatèkké sapi? ₁₀Apa duduk kita sing dikarepké? Ya, bab iki ketulis kanggo kita, ya kuwi: sing ngluku ya kudu ngluku karo pengarep-arep, lan sing nggiling ya kudu nggiling karo pengarep-arep olèh pandumané.

₁₁Dadiné yèn aku sing wis pada nyebar wiji kasukman kanggo kowé kabèh, apa ora kena aku pada manèni pametumu sak tyara kadonyan? ₁₂Yèn wong liyané pada pantes ngarep-arep panduman sangka kowé, luwih-luwih kita!

Nanging kita pada ora nggunakké wewenang mau. Nanging kita malah pada nanggungké samubarang, supaya aja nganti ngalang-alangi pekabarané Injilé Kristus. ₁₃Apa kowé pada ora weruh, yèn wong sing pada ngladèni ing panggonan sing sutyi kuwi pangané ya sangka panggonan sutyi, lan wong sing pada ngladèni ing mesbèh, kuwi ya pada olèh panduman sangka mesbèh kono? ₁₄Mengkono uga Gusti ya wis nentokké, para sing ngabaraké Injil, kuwi uripé ya sangka enggoné nggelarké Injil kuwi.

₁₅Nanging aku, ora tau nggunakké wewenang kuwi mau siji-sijia. Enggonku nulis kabèh iki, ora supaya aku uga nampani upahé sing kaya mengkono. Awit aku aluwung mati tenimbang nandangi mengkono. Tenan, mongkoké atiku iki ora kena dibatalké karo sapa waé! ₁₆Awit yèn aku ngabaraké Injil, aku ora nduwé dasar kanggo gemunggung. Awit kuwi kuwajipanku. Malah tyilaka aku yèn ora ngabaraké Injil. ₁₇Yèn enggonku nindakké kuwi mung miturut karepku déwé, pantyèn aku pantes nampani upahé. Nanging yèn ora sangka karepku déwé, kuwi dadi penggawéan sing ditanggungké marang aku. ₁₈Yèn mengkono terus apa upahku? Upahku ya kuwi: Aku dililani ngabaraké Injil tanpa upah, lan aku ora nggunakké wewenangku enggonku dadi tukang nggelarké Injil.

₁₉Senajan aku iki merdéka kanggo wong kabèh, nanging aku ngabdiaké awakku marang wong kabèh, supaya aku bisa menangké wong okèh. ₂₀Dadiné, kanggo wong Ju aku dadi kaya wong Ju, supaya aku bisa menangké wong Ju. Kanggo para wong sing dikwasani karo angger-anggeré Torèt aku dadi kaya wong sing dikwasani karo angger-anggeré Torèt, — senajan aku déwé ora dikwasani karo angger-anggeré Torèt — supaya aku bisa menangké para wong sing dikwasani karo angger-anggeré Torèt. ₂₁Kanggo wong sing pada ora dikwasani karo angger-anggeré Torèt, aku dadi kaya wong sing ora dikwasani karo angger-anggeré Torèt — senajan uripku kuwi ora tanpa angger-anggeré Gusti Allah, awit aku dikwasani karo angger-anggeré Kristus — supaya aku bisa menangké para wong sing ora dikwasani karo angger-anggeré Torèt. ₂₂Kanggo wong sing pada ringkih, aku dadi kaya wong ringkih, supaya aku bisa menangké wong sing pada ringkih. Kanggo sak rupané wong aku dadi kaya wong-wong mau, supaya sak bisa-bisané aku nylametké wong sangka antarané. ₂₃Samubarang kabèh kuwi mau tak tindakké awit sangka Injil, supaya aku mèlu nampani pandumané.

₂₄Apa kowé pada ora weruh, yèn ing balapan mblayu, wong sing pada mèlu kuwi kabèh pada mlayu, nanging mung siji sing nampa upah? Mulané pada mlayua supaya kowé bisa nampa upah. ₂₅Saben wong sing mèlu balapan, kuwi njaga awaké ing samubarang perkara. Wong mau pada nandangi mengkono supaya olèh makuta sing bisa rusak; nanging kita kabèh supaya olèh makuta sing langgeng. ₂₆Mulané enggonku mlayu kuwi ora tanpa tujuan, lan aku duduk jago tinju sing mung waton njotos waé. ₂₇Nanging aku nglatih lan ngwasani awakku, supaya sakwisé ngabaraké Injil marang wong liyané, aja nganti aku déwé ditampik.