1 Yohanes 4

₁Para sedulurku sing ditrésnani, aja pada pertyaya marang kabèh roh, nanging roh-roh kuwi titènana, apa asalé sangka Gusti Allah; awit okèh nabi palsu sing njedul lan ndlajahi sak jagat kabèh. ₂Enggonmu pada ngerti yèn kuwi Rohé Gusti Allah, ngéné: Saben roh sing ngakoni yèn Yésus Kristus wis teka dadi manungsa, kuwi asalé sangka Gusti Allah. ₃Lan saben roh sing ora ngakoni Yésus, kuwi asalé ora sangka Gusti Allah. Roh kuwi rohé antikristus, sing wis pada kok krungu kabar yèn bakal teka, lan saiki wis ing jagat. ₄Anak-anakku, kowé kabèh kuwi asalé sangka Gusti Allah lan wis pada ngalahké para nabi palsu kuwi; awit Roh sing manggon ing kowé kuwi ngungkuli roh sing manggon ing jagat. ₅Wong-wong kuwi asalé sangka jagat, mulané sing pada diutyapké kuwi ya perkara-perkara kadonyan, lan jagat ngrungokké. ₆Kita iki asalé sangka Gusti Allah; sapa sing kenal marang Gusti Allah, kuwi pada ngrungokké marang kita. Wong sing asalé ora sangka Gusti Allah kuwi ora ngrungokké marang kita. Kaya mengkono tandané Rohé kabeneran karo rohé sing nasarké.

₇Para sedulur sing ditrésnani, hayuk kita pada trésna-tinrésnan, awit katrésnan kuwi asalé sangka Gusti Allah, lan saben wong sing nindakké katrésnan, kuwi lairé sangka Gusti Allah lan kenal karo Gusti Allah. ₈Sapa sing ora nindakké katrésnan, kuwi ora kenal Gusti Allah, awit Gusti Allah kuwi katrésnan. ₉Katrésnané Gusti Allah kuwi dikétokké ing antarané kita, ya kuwi Gusti Allah wis ngutus Putrané sing ora ana tunggalé nekani jagat supaya kita pada urip awit Panjenengané. ₁₀Katrésnan kuwi ngéné: Duduk kita sing wis pada trésna marang Gusti Allah, nanging Gusti Allah sing wis nrésnani kita lan wis ngutus Putrané kanggo ngluwari dosa kita. ₁₁Para sedulur sing ditrésnani, awit nganti semono enggoné Gusti Allah nrésnani kita, mulané kita iki ya pada kuwajipan trésna-tinrésnan. ₁₂Ora ana wong sing tau weruh Gusti Allah. Yèn kita pada trésna-tinrésnan, Gusti Allah tetep manggon ing kita, lan katrésnané kuwi sampurna ing kita.

₁₃Kaya mengkono enggon kita pada ngerti yèn kita tetep ing Panjenengané, lan Panjenengané ing kita, awit Panjenengané wis ngekèkké Rohé marang kita. ₁₄Lan kita wis pada weruh lan nyeksèni yèn Bapak wis ngutus Putrané dadi Juruslameté jagat. ₁₅Sapa sing ngakoni yèn Yésus kuwi Putrané Gusti Allah, Gusti Allah tetep ing wong kuwi, lan wong kuwi ing Gusti Allah. ₁₆Kita iki wis pada mangertèni lan pertyaya marang katrésnané Gusti Allah marang kita. Gusti Allah kuwi katrésnan, lan sapa sing tetep manggon ing katrésnan, kuwi tetep ing Gusti Allah, lan Gusti Allah ing wong kuwi.

₁₇Katrésnané Gusti Allah kuwi sampurna ing kita, ya kuwi yèn kita pada kendel ing pertyaya ing dina pengadilan, awit kayadéné Panjenengané, kita uga ing ndonya kéné. ₁₈Sak njeruhné katrésnan ora ana rasa wedi, katrésnan sing sampurna kuwi malah nglebur rasa wedi, awit wedi kuwi mbobot paukuman, lan wong sing wedi kuwi ora sampurna katrésnané. ₁₉Enggon kita pada trésna kuwi, awit Gusti Allah wis luwih ndisik nrésnani kita. ₂₀Yèn ana wong sing ngomong: “Aku trésna marang Gusti Allah,” nanging sengit marang seduluré, kuwi wong goroh. Awit sapa sing ora trésna marang seduluré sing kétok, mokal bisa nrésnani Gusti Allah sing ora kétok. ₂₁Iki tembung préntahé sangka Panjenengané: Sapa sing trésna marang Gusti Allah, kuwi ya kudu nrésnani seduluré.