1 Para Ratu 11

₁Kadung Salomo kuwi seneng njupuk bojo wadon mantya okèh. Kejaba anaké wadon Parao, uga anaké wadon Moab, Amon, Edom, Sidon lan Hèt, ₂sakjané kanggo bab bangsa-bangsa kuwi GUSTI wis ngomong marang wong Israèl mengkéné: “Kowé aja pada sesrawungan karo bangsa-bangsa kuwi, lan bangsa-bangsa kuwi aja nganti sesrawungan karo kowé kabèh, awit wong-wong kuwi mesti bakal nggèrèt atimu marang allah-allahé.” Atiné Salomo wis trésna banget marang wong wadon-wadon mau. ₃Bojoné sing sangka turunané wong luhur tyatyahé 700, nanging bojoné wayuh 300; para bojoné kuwi pada nggèrèt atiné sangka ngarepé GUSTI. ₄Awit waktu Salomo wis tuwa, para bojoné pada ngénggokké atiné supaya ngabekti marang allah-allahé liyané, terus wis ora temen enggoné rumaket marang GUSTI, Gusti Allahé, kaya Daved, sing bapaké. ₅Kaya mengkono Salomo terus ngabekti marang Astorèt, retyané wong Sidon, lan marang Molok, retyané sing njijiki sesembahané wong Amon, ₆lan Salomo terus nindakké apa sing ala ing ngarepé GUSTI, lan enggoné ngabekti marang GUSTI ora karo sak kabèhé ati kaya Daved, bapaké. ₇Ing waktu kuwi Salomo ngedekké puntuk pangurbanan kanggo Kamos, retyané sing njijiki sesembahané wong Moab, ing gunung ing sak étané Yérusalèm, lan kanggo Molok, retyané sing njijiki sesembahané wong turunané Amon. ₈Mengkono uga dèkné ya nindakké kuwi kanggo para bojoné kabèh, wong wadon-wadon mantya, sing pada pasrah kurban wangi-wangian lan kurban sing dibelèh marang para allahé.

₉Awit sangka kuwi GUSTI terus nesu marang Salomo, awit atiné wis nyimpang sangka GUSTI, Gusti Allahé Israèl, sing wis kaping pindo ngétok marang piyambaké, ₁₀lan sing wis ngekèki tembung bab iki marang dèkné, supaya aja nganti miturut marang allah-allahé liyané, nanging piyambaké ora nindakké apa sing dipréntahké karo GUSTI. ₁₁GUSTI terus ngomong marang Salomo: “Awit kowé nglakoni mengkono, ya kuwi kowé ora nggondèli marang perjanjian lan kabèh katetepan-Ku sing wis Tak omongké marang kowé, mulané Aku bakal nyuwèk kraton kuwi sangka kowé lan bakal Tak wènèhké marang abdimu. ₁₂Mung waé, ing sak njeruhné kowé ijik urip, bab kuwi durung Tak tindakké awit sangka Daved, bapakmu; enggon-Ku bakal nyuwèk mbésuk sangka tangané anakmu. ₁₃Senajan mengkono kraton kuwi ora bakal Tak suwèk babar pisan, ana taler siji sing bakal Tak wènèhké marang anakmu awit sangka abdi-Ku Daved lan awit sangka Yérusalèm sing wis Tak pilih.”

₁₄Sakwisé mengkono GUSTI terus nangèkké mungsuh sing nglawan Salomo, ya kuwi Hadad, penggedé Edom, tyedak turuné ratu Edom. ₁₅Sakwisé Daved wis ngalahké wong Edom, Yoab terus lunga, ngubur para wong sing pada mati lan sakwisé mengkono terus ngentèkké kabèh wong lanang ing Edom, ₁₆nganti nem sasi suwéné enggoné Yoab manggon ing kono karo Israèl kabèh, nganti kabèh wong lanang ing Edom wis pada entèk kabèh. ₁₇Nanging Hadad utyul, bebarengan karo penggedé siji-loro, abdiné bapaké, lan nylametké menyang Egipte; nanging Hadad kuwi ijik enom banget. ₁₈Enggoné pada budal sangka Midian, terus menyang ing Paran. Ing kono ngajak wong siji-loro terus tekan ing Egipte ing ngarepé Parao, ratu ing Egipte. Hadad dikèki omah, lan ditemtokké blanjané lan dikèki lemah karo Parao. ₁₉Parao trésna banget marang Hadad, nganti dikèki bojo, ya kuwi adiké bojoné déwé, adiké bojoné Tahpenes. ₂₀Adiké Tahpenes kuwi terus nduwé anak lanang, sing dikèki jeneng Genubat; iki terus disapih karo Tahpenes ing kratoné Parao, mulané Genubat manggon ing sak tengahé para anaké Parao piyambak. ₂₁Waktu Hadad krungu sangka Egipte yèn Daved wis dikubur nunggal karo para leluhuré, lan Yoab uga wis mati, Hadad terus ngomong marang Parao: “Kula supaya dililani mulih menyang negara kula.” ₂₂Parao terus takon: “Kowé kekurangan apa ta ing ngarepku?” Semauré: “Kula ora kekurangan apa-apa, nanging senajan mengkéné, kula supaya dililani lunga.”

₂₃Gusti Allah uga nangèkké mungsuh menèh sing nglawan Salomo, ya kuwi Réson anaké Elyada, sing wis minggat sangka ngarepé bendarané, ya kuwi Hadadèzèr, ratu ing negara Soba. ₂₄Kuwi nglumpukké wong, terus dadi penggedéné grombolan. Waktu arep pada dipatèni karo Daved, pada mblayu menyang ing Damaskus lan pada manggon ing kono terus ngangkat Réson didadèkké ratu. ₂₅Ya dèkné kuwi sing dadi mungsuhé Israèl ing selawasé uripé Salomo lan sing nekakké kasangsarané kaya Hadad. Dèkné sengit marang wong Israèl terus dadi ratu ing Aram.

₂₆Uga Yérobéam anaké Nébat, wong Efraim sangka Sereda, pegawéné Salomo nglawan marang ratu. Ibuné jenengé Serua, randa. ₂₇Nanging jalarané enggoné nglawan marang ratu kuwi mengkéné: Salomo ijik mbangun pager watu Milo lan ndandani jebolé témboké kutané Daved, bapaké. ₂₈Yérobéam kuwi wong sing pinter; bareng Salomo ngerti, yèn wong nom-noman kuwi sregep nyambutgawé, wong mau terus diangkat dadi pemimpiné sakkèhé penggawéan wajip, sangka turunané Yosèf. ₂₉Waktu semono ing sakwijiné dina Yérobéam nalika metu sangka kuta Yérusalèm terus ditekani karo nabi Ahia sangka Silo, sing nganggo jubah anyar. Nanging ing ara-ara kono mung wong loro kuwi. ₃₀Ahia terus nyekel jubahé anyar sing dienggo, terus disuwèk-suwèk dadi rolas, ₃₁lan ngomong marang Yérobéam: “Kowé njupuka suwèkan sepuluh kanggo kowé, awit mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allahé Israèl: Aku bakal nyuwèk kraton kuwi sangka tangané Salomo lan Aku bakal ngekèki kowé sepuluh taler. ₃₂Nanging sak taler bakal tetep dadi duwèké awit sangka abdi-Ku Daved lan awit sangka Yérusalèm, kuta sing Tak pilih sangka antarané kabèh taler ing Israèl. ₃₃Awit sebabé ya kuwi Salomo enggoné wis ninggal Aku lan sujut nyembah marang Astorèt, retyané wong Sidon, marang Kamos, allahé wong Moab lan marang Molok, allahé turunané Amon lan enggoné ora mlaku ing dalan sing Tak duduhké karo nglakoni apa sing bener ing mripat-Ku lan karo tansah nindakké sakkèhé katetepan lan pernatan-Ku, kaya Daved, bapaké. ₃₄Ora sangka tangané enggon-Ku bakal njupuk kraton kuwi kabèh; Aku bakal nerusaké enggoné dadi ratu selawasé uripé, awit sangka abdi-Ku Daved sing wis Tak pilih lan sing tansah nindakké préntah lan katetepan-Ku. ₃₅Nanging sangka anaké enggon-Ku bakal njupuk kraton kuwi, terus bakal Tak wènèhké marang kowé sepuluh taler. ₃₆Nanging anaké bakal Tak wènèhi sak taler, supaya abdi-Ku Daved tansah nduwé turun ing ngarep-Ku ing Yérusalèm, kuta sing Tak pilih kanggo Aku, supaya asma-Ku tetep ing kono. ₃₇Nanging kowé bakal Tak jikuk, supaya kowé ngwasani sakkèhé sing dikarepké karo atimu lan dadi ratu ing Israèl. ₃₈Yèn kowé ngrungokké marang sing Tak omongké kabèh marang kowé lan mlaku ing dalan sing Tak duduhké lan nindakké apa sing bener ing mripat-Ku karo tansah nglakoni sakkèhé katetepan lan tembung-Ku kaya sing wis ditindakké karo abdi-Ku Daved, Aku nuntun marang kowé lan bakal ngekèki marang kowé turun sing kuwat kaya sing wis Tak wènèhké marang Daved, lan Aku bakal ngekèkké wong Israèl marang kowé. ₃₉Awit sangka kuwi Aku bakal ngasorké turunané Daved, nanging ora selawasé.”

₄₀Salomo terus ngupaya matèni Yérobéam, nanging Yérobéam terus budal nylametké menyang negara Egipte, ing ngarepé Sisak, ratu ing negara Egipte lan manggon ing kono nganti matiné Salomo.

₄₁Sak luwihé sejarahé Salomo lan kabèh sing ditindakké lan kawityaksanané kuwi ketulis ing layang sejarahé Salomo. ₄₂Salomo enggoné dadi ratu ing Yérusalèm ngratoni Israèl kabèh patang puluh taun. ₄₃Sakwisé mengkono Salomo terus dililani ngasuh nunggal karo leluhuré, lan terus dikubur ing kutané Daved, bapaké. Anaké Réhabéam sing terus nggentèni dadi ratu.