1 Samuèl 12

₁Tembungé Samuèl marang sakkèhé wong Israèl: “Kabèh penjalukmu, sing kok omongké marang aku, wis tak turuti lan aku wis ngangkat ratu sing ngwasani kowé. ₂Nanging saiki ratu kuwi sing dadi pemimpinmu; lan aku iki wis tuwa lan uwanen, uga anak-anakku lanang apa ora ing tengahmu? Aku mimpin kowé wiwit nom-nomanku tekan sepréné. ₃Iki aku ing ngarepmu ing kéné. Kowé ngekèkana paseksi sing nglawan aku ing ngarepé GUSTI lan ing ngarepé wong sing dijebati: Sapiné sapa sing wis tak pèk? Kimaré sapa sing wis tak pèk? Sapa sing tau tak tindes? Sapa sing tau tak kasari? Sapa sing wis tau mbeseli aku kanggo nutupi mripatku? Kuwi arep tak balèkké.” ₄Semauré wong sing pada diomongi: “Sampéyan ora nindes kula, lan ora tau tumindak kasar, apa sampéyan ora tau nampani apa-apa sangka sapa waé.” ₅Piyambaké terus ngomong marang wong-wong mau: “GUSTI sing dadi seksi marang kowé, lan sing dijebatani Panjenengané sing dadi seksi ing dina iki, yèn kowé pada ora nemu apa-apa ing tanganku.” Semauré para wong mau: “Panjenengané dadia seksi.”

₆Samuèl terus ngomong marang bangsa kuwi: “GUSTI dadia seksi, sing ngangkat Moses lan imam Harun lan ngetokké leluhurmu sangka negara Egipte. ₇Mulané pada ngadeka, hayuk pada njaluk pengadilan ing ngarepé GUSTI, bab sakkèhé kabetyikané GUSTI sing wis ditindakké marang kowé lan marang leluhurmu. ₈Waktu Yakub teka ing Egipte lan para leluhurmu pada sambat marang GUSTI, terus GUSTI ngutus Moses lan imam Harun, sing nuntun para leluhurmu sangka negara Egipte lan nglilani pada manggon ing kéné iki. ₉Nanging terus pada lali marang GUSTI, Gusti Allahé, lan Panjenengané ngekèkké para leluhurmu ing tangané Siséra, komandané perjurité ing Hasor, lan ing tangané bangsa Filistèn lan ratu ing Moab sing pada ngluruk perang. ₁₀Terus pada sambat marang GUSTI, semauré: Kula wis pada nandangi dosa, awit kula pada nyingkur GUSTI lan ngabekti marang para Baal lan para Astorèt; saiki kula muga pada Panjenengan tulungi sangka tangané mungsuh kula, kula terus bakal ngabekti marang Panjenengan. ₁₁Sakwisé kuwi GUSTI ngutus rèkter Yérubaal, Barak, Yéfta uga Samuèl, lan ngluwari kowé sangka tangané mungsuh ing sak kiwa-tengenmu, nganti bisa tentrem panggonanmu. ₁₂Nanging bareng kowé weruh, yèn Nahas, ratu ing Amon, ngluruk kowé, kowé terus pada ngomong marang aku: Ora, anaa ratu sing ngwasani kula; nanging GUSTI, Gusti Allahmu kuwi sing dadi ratumu. ₁₃Mulané sawangen kuwi ratu, sing wis kok pilih lan kok jaluk. GUSTI wis ngangkat ratu sing ngwasani kowé, ₁₄janji kowé wedi lan ngajèni marang GUSTI ngabekti marang Panjenengané, ngrungokké tembungé, lan ora mbangkang marang préntahé GUSTI, lan kowé pada ngetutké mburi GUSTI, Gusti Allahmu, ya kowé uga ratu sing bakal ngwasani kowé. ₁₅Nanging yèn kowé ora ngrungokké tembungé GUSTI, GUSTI bakal nglawan kowé lan ratumu. ₁₆Saiki terusna enggonmu pada ngadek lan nyawanga perkara gedé sing bakal ditindakké GUSTI ing ngarepmu. ₁₇Saiki apa ora ijik waktuné panèn jagung? Aku bakal nyebut marang GUSTI, supaya Panjenengané ngekèki gluduk lan udan. Pada ngertia lan ngrumangsani, yèn gedé penggawé alamu sing kok lakoni ing ngarepé GUSTI, ya kuwi enggonmu njaluk ratu, sing ngwasani kowé.” ₁₈Samuèl terus nyeluk marang GUSTI, terus GUSTI ing dina kuwi ngekèki gluduk lan udan, nganti wong sak bangsa kabèh pada wedi marang GUSTI lan marang Samuèl. ₁₉Wong sak bangsa kabèh pada ngomong marang Samuèl: “Sampéyan gelem ndongakké para abdi sampéyan marang GUSTI, Gusti Allah sampéyan, supaya kita aja nganti pada mati, awit enggèn kita njaluk ratu, kita nambahi dosa kita, jalaran sangka ala kuwi.”

₂₀Lan Samuèl ngomong marang bangsa kuwi: “Aja pada wedi, pantyèn kowé wis pada nglakoni sing ala iki, nanging aja mandek enggonmu ngetutké mburi GUSTI, malah enggonmu ngabekti marang GUSTI karo sak kabèhé atimu. ₂₁Aja nyimpang terus ngetutké retya sing tanpa guna, lan ora ana paédahé, lan sing ora bisa mitulungi kowé, awit kabèh kuwi ora ana nyatané. ₂₂Awit GUSTI ora bakal ngguwak umaté, awit sangka asma-Né sing gedé. GUSTI apa ora wis nglilani kowé dadi duwèké? ₂₃Kanggo aku, supaya adoha sangka dosa marang GUSTI, nganti lèrèn enggonku ndongakké kowé; aku bakal mulangi kowé marang dalan sing apik lan bener. ₂₄Mung waé kowé wedia lan ngajènana marang GUSTI lan ngabektia karo temen marang Panjenengané lan karo sak kabèhé atimu, awit ngertia, sak pira gedéné perkara-perkara sing ditindakké ing tengahmu. ₂₅Nanging yèn kowé mblarah nglakoni ala, kowé bakal dientèkké, ya kowé ya ratumu.”