2 Lelakoné Kraton 25

₁Amasia waktu dadi ratu umuré selawé taun, nanging enggoné dadi ratu ing Yérusalèm suwéné sangalikur taun. Ibuné asma Yoadan, sangka Yérusalèm. ₂Amasia nandangi apa sing bener ing ngarepé GUSTI, mung waé ora karo sak kabèhé ati. ₃Bareng pangwasané kraton wis kuwat ing tangané, para penggedé sing matèni ratu, bapaké, pada dipatèni. ₄Nanging anak-anaké ora diukum pati, awit ratu nindakké apa sing ketulis ing sak njeruhné Torèt, ya kuwi kitab Moses, sing uga isi préntahé GUSTI: “Aja ana bapak sing mati awit sangka anaké, lan uga aja ana anak sing mati awit sangka bapaké, nanging saben wong matiné kudu awit dosané déwé.”

₅Amasia terus nglumpukké wong Yéhuda, ya kuwi wong Yéhuda lan Bényamin kabèh, pada dipréntahké ngadek miturut para brayaté, dipimpin karo penggedéné suradadu 1000 lan para penggedéné suradadu 100. Bareng diitung karo ratu wong sing umur rong puluh taun munggah, ketemuné ana nom-noman 300.000 sing wis bisa perang karo nganggo tumbak lan tamèng. ₆Kejaba sangka kuwi piyambaké nyéwa sangka Israèl wong penggedéné suradadu sing gagah rosa-rosa tyatyahé 100.000 wong, rega sewané 100 talénta slaka. ₇Nanging terus ana abdiné Gusti Allah sing nemoni nang ngarepé lan ngomong: “Duh, ratu, aja nganti nglilani suradadu Israèl nunggal karo bendara kula, awit GUSTI ora nunggal karo Israèl, ya kuwi kabèh turunané Efraim kuwi. ₈Nanging yèn kuwi meksa didadèkké siji, senajan kaya ngendi waé tumindaké sampéyan lan kekuwatan sampéyan ing njeruhné peperangan, Gusti Allah bakal nibakké sampéyan ing ngarepé mungsuh, awit Gusti Allah kuwi nduwé pangwasa mitulungi lan nibakké!” ₉Amasia terus ngomong marang abdiné Gusti Allah mau: “Terus kepriyé duwit 100 talénta sing wis tak wènèhké marang suradadu Israèl kuwi?” Semauré abdiné Gusti Allah: “GUSTI bisa ngekèki marang sampéyan liwat sangka kuwi!” ₁₀Amasia terus misah suradadu sing sangka Efraim lan nunggal karo piyambaké mau, pada dikongkon bali menyang panggonané. Wong-wong kuwi terus nesu banget marang Yéhuda. Enggoné pada mulih karo nesu banget. ₁₁Amasia ngétokké kekendelané, marang rayaté mimpin ngluruk menyang legokan Asin lan ngalahké tunggalé wong turunané Seir 10.000. ₁₂Kejaba kuwi ana wong 10.000 sing dityekel uripan karo turunané Yéhuda terus digawa menyang putyuké sakwijiné gunung watu, terus dijongkroké mengisor sangka putyuké gunung watu kuwi, terus pada ajur mumur kabèh. ₁₃Nanging para wong sangka suradadu sing dipréntahké mulih karo Amasia, sing ora dililani mèlu perang piyambaké, kuwi pada nyerang kuta-kuta ing Yéhuda sangka Samaria nganti tekan ing Bèt-Horon lan matèni wong sing manggon ing kono 3000 lan ngrampas banda sing direbut okèh.

₁₄Bareng Amasia mulih sangka enggoné ngalahké wong Edom mau, para allahé turunané Seir sing digawa mulih, terus didekké didadèkké allahé; ratu terus sujut lan nyembah marang allah-allahé kuwi lan disajèni kurban. ₁₅Ing kono GUSTI nesu marang Amasia, terus kongkonan nabi nemoni ing ngarepé, terus ngomong: “Apa sebabé sampéyan nggolèki allahé bangsa sing ora bisa ngluwari bangsané déwé sangka tangan sampéyan?” ₁₆Waktu nabi mau ijik ngomong, Amasia ngomong: “Apa kowé tak dadèkké tukang rembuké ratu? Menenga! Apa kowé njaluk mati?” Nabi mau terus mandek, nanging sakwisé ngomong: “Kula kuwi ngerti yèn Gusti Allah wis mutusi bakal ngentèkké sampéyan, awit sampéyan wis nandangi mengkéné lan ora gelem ngrungokké marang rembuk kula.”

₁₇Sakwisé mengkono Amasia, ratu ing Yéhuda, nganakké rembukan lan terus kongkonan wong ing ngarepé Yoas, anaké Yoakas, anaké Yéhu, ratu ing Israèl, dikongkon ngabaraké tembungé mengkéné: “Hayuk kita pada ngedu kekuwatan!” ₁₈Nanging Yoas, ratu ing Israèl, terus kongkonan nemoni Amasia, ratu ing Yéhuda, dikongkon ngekèkké semaur mengkéné: “Wit eri ing gunung Libanon kuwi kirim paweling marang wit tyemara ing gunung Libanon mengkéné: Anak sampéyan wadon sampéyan, kèkké marang anak kula lanang, dadia bojoné. Nanging kéwan-kéwan ing alasan ing gunung Libanon kuwi liwat ing kono terus ngidak wit eri iki. ₁₉Sampéyan mikir, sampéyan wis ngalahké Edom, mulané ati sampéyan terus ngunggul-unggulké déwé lan bakal nggolèki gunggungan. Saiki, kula njaluk ing omah waé. Apa ta perluné sampéyan nantang marang tyilaka, terus sampéyan tiba uga Yéhuda pisan?” ₂₀Nanging Amasia ora gelem ngrungokké, awit bab kuwi wis ditetepaké karo Gusti Allah, wong-wong mau bakal dipasrahké ing tangané Yoas, awit wis pada nggolèki marang allahé wong Edom. ₂₁Mulané Yoas, ratu ing Israèl, terus maju ngedu kekuwatan, piyambaké lan Amasia, ratu ing Yéhuda, ing Bèt-Sémes ing panggonan Yéhuda. ₂₂Yéhuda dikalahké Israèl, nganti pada mlayu menyang tarupé déwé-déwé. ₂₃Amasia, ratu ing Yéhuda, anaké Yoas, anaké Yoakas terus dityekel karo Yoas, ratu ing Israèl, ing Bèt-Sémes, terus digawa karo Yoas menyang Yérusalèm. Yoas terus ngongkon mbubrah témbok Yérusalèm wiwit gapura Efraim nganti tekan gapura Pojok, dawané 400 éluh. ₂₄Sakwisé mengkono ratu terus njukuki sak okèhé emas lan slaka lan sak okèhé prabot sing ketemu ing griyané Gusti Allah lan sing dijaga karo brayaté Obèd-Edom, uga banda ing kratoné ratu lan para wong sing kanggo tanggungan, terus mulih menyang Samaria.

₂₅Amasia, anaké Yoas, ratu ing Yéhuda, ijik urip limalas taun sakwisé Yoas, anaké Yoakas, ratu ing Israèl mati. ₂₆Sak luwihé sejarahé Amasia, kawit wiwitan nganti pungkasan, kuwi kabèh ketulis ing kitab bab para ratu ing Yéhuda lan ing Israèl. ₂₇Wiwit waktu Amasia ngedohi GUSTI, wong pada komplotan nglawan piyambaké ing Yérusalèm, mulané ratu terus nylametké menyang Lakis. Nanging wong-wong mau terus pada kongkonan wong ngoyak piyambaké menyang Lakis lan terus dipatèni ing kono. ₂₈Ratu terus ditumpakké jaran lan terus dikubur ing sandingé para leluhuré ing kutané Daved.