Uzia
1Wong Yéhuda sak bangsa kabèh terus pada njukuk Uzia, sing ijik umuré nembelas taun, diangkat dadi ratu nggentèni bapaké, Amasia. 2Piyambaké nguwati kuta Elot dibalèkaké marang Yéhuda, ya kuwi sakwisé ratu dililani lan nunggal karo para leluhuré. 3Uzia waktu dadi ratu umuré nembelas taun, nanging enggoné dadi ratu ing Yérusalèm suwéné sèket loro taun. Ibuné asma Yékolya, sangka Yérusalèm. 4Ratu nandangi apa sing bener ing ngarepé GUSTI, tyotyok kaya sing ditandangi Amasia, bapaké. 5Piyambaké nggolèki marang Gusti Allah sakjeké imam gedé Sakaria, sing mulangi marang piyambaké supaya wedi trésna marang Gusti Allah. Lan selawasé ratu nggolèki marang GUSTI, Gusti Allah ndadèkké sak kabèhé upayané olèh nggawé.
6Ratu ngluruk perang nglawan wong Filistèn lan nggempur témbok Gat, Yabné lan Asdod, terus ngedekké kuta-kuta ing sak ubengé Asdod lan ing panggonané wong Filistèn liyané. 7Enggoné merangi wong Filistèn, wong Arab sing manggon ing Gur-Baal lan wong Meunim, ratu dikèki pitulungan karo Gusti Allah. 8Wong Amon pada pasrah pajek marang Uzia. Asmané kesuwur nganti tekan ing Egipte, awit sangka kekuwatané sing gedé. 9Uzia nggawé panggung ing Yérusalèm ing sak nduwuré Gapura Pojok, ing sak nduwuré Gapura Legokan lan ing saben pojokané, kuwi pada dikuwati. 10Piyambaké uga nggawé panggung ing ara-ara samun lan ngongkon ngeduk sumur okèh, awit kéwan-kéwané okèh ing tanah daratan lan ing tanah Rata ing nduwur. Ratu uga nduwé wong-wong tani lan tukang jaga kebon anggur ing pegunungan lan ing tanah sing subur, awit piyambaké seneng nandur. 11Kejaba kuwi Uzia nduwé suradadu sing wis bisa perang, yèn maju perang didadèkké golongan-golongané miturut tyatyahé wong sing dityateti karo abdi juru tulisé Yeiel lan juru nata Maaséya, sing dipimpin karo Hananya, salah sijiné komendané perang ratu. 12Para pemimpiné kulawargané, para suradadu sing gagah rosa-rosa, kuwi gunggungé kabèh ana 2.600 wong. 13Kuwi pada penggedéné suradadu, sing tyatyahé ana 307.500 wong, kuwi pada penggedéné suradadu perang lan siap ngréwangi ratu ngadepi mungsuh. 14Uzia ngekèki marang suradaduné mau kabèh tamèng, tumbak, topi, tembaga, gendéwané lan watu kanggo mbandil. 15Ing Yérusalèm ratu uga nggawé pirantiné perang, sing kena kanggo ngetyulké panah lan watu gedé. Kuwi gawéané tukang sing pinter. Piranti kuwi disèlèhké ing sak nduwuré panggung lan ing pojok-pojok. Asmané ratu dadi kesuwur nganti tekan negara-negara sing adoh, awit piyambaké dikèki pitulungan karo ngéram-érami, terus dadi kuwat.
16Bareng ratu wis kuwat, terus gemunggung lan nindakké bab sing nggawé rusak. Piyambaké ora setia menèh marang GUSTI, Gusti Allahé, lan wani mlebu ing Griya Sutyi ngobong dupa ing mesbèh pedupan. 17Nanging imam gedé Asarya ngetutké ing mburiné, ditutké imamé GUSTI wolung puluh, para wong sing tatak. 18Terus pada ngadek ing ngarepé Uzia lan ngomong: “Duh, Uzia, sampéyan ora nduwé wewenang ngobong dupa kanggo GUSTI, mung para imam turunané bapak Harun sing wis disutyèkké, sing pantes ngobong dupa! Sampéyan kula njaluk metu sangka panggonan sutyi kuwi. Sampéyan wis ora setia malih. Sampéyan ora bakal olèh kaluhuran sangka GUSTI Allah awit sangka perkara kuwi.” 19Nanging Uzia karo nggawa bokor pedupan ing tangané, terus dadi nesu. Bareng nesuné ijik muntap-muntap, praupané terus kena lara lépra ing ngarepé para imam ing griyané GUSTI kono, ing sak tyedaké mesbèh pedupan. 20Imam gedé Asarya lan sak kabèhé imam liyané pada mandeng marang piyambaké, ratu lara lépra ing praupané. Ratu terus gelis-gelis dikongkon metu sangka kono. Ratu déwé ya terus gelis-gelis metu, awit wis ditibani bebendu karo GUSTI. 21Uzia enggoné ngalami lara lépra nganti tekan ing dina patiné, sangka sing lara lépra, terus manggon ing omahé déwé, awit disingkirké sangka omahé GUSTI. Nanging Yotam, anaké, sing mréntah kraton lan nindakké pemrintahan kanggo rayat ing negara kono.
22Sak luwihé sejarahé Uzia, kawit wiwitan nganti pungkasan, kuwi ketulis karo nabi Yésaya, anaké Amos. 23Uzia terus dililani lan nunggal karo para leluhuré lan dikubur ing sandingé para leluhuré ing kebon sak tyedaké kuburané para ratu, awit piyambaké lara lépra. Mengkono semauré wong. Nanging Yotam, anaké terus dadi ratu nggentèni piyambaké.
