Yéhu ngentèkké brayaté Akab
1Ratu Akab duwé anak lanang pitung puluh ing Samaria. Yéhu terus nggawé layang, dikirim menyang Samaria, marang penggedé kuta kono, marang para pinituwané lan marang para sing momong anak-anaké ratu Akab, isiné: 2Sak tekané layang iki marang sampéyan, sing pada ngrumat para anaké ratu, lan sing pada nduwé kréta lan jaran uga kuta-kuta lan gaman, 3pada miliha anaké ratu sing apik déwé lan sing sembada déwé terus jagongna ing damparé bapaké, terus peranga mbélani brayaté ratumu. 4Nanging wong mau pada banget wediné lan semauré: Wong ratu loro kuwi waé ora kuwat nandingi dèkné, kepriyé enggon kita bisa nandingi?
5Awit sangka kuwi penggedé kraton lan penggedé kuta, lan uga para pinituwané lan para tukang momong pada kongkonan ngomong marang Yéhu: kabèh kita abdimu lan kabèh préntahmu bakal kita lakoni. Kita ora bakal ndadèkké sapa waé dadi ratu, sampéyan gelem nindakké apa waé sing kok pikir apik.
6Sakwisé Yéhu terus nggawé layang sing kaping pindoné marang wong-wong mau, isiné: Yèn kowé pada ngréwangi aku lan pada gelem manut karo tembungku, sampéyan pada tekaa marang aku nggawa sirahé para anaké ratu, sésuk wayah mengkéné menyang Yisreèl. Para anaké ratu pitung puluh kuwi pada ing panggonané para penggedéné ing kuta kono, sing pada nggulawentah.
7Bareng layang kuwi wis ditampani karo wong-wong mau, terus pada nyekel para anaké ratu pitung puluh mau, pada dibelèhi, sirahé pada diwadahi ing ténggok terus dikirimké marang Yéhu ing Yisreèl. 8Bareng kongkonan kuwi ngadep ngabari: Sirahé para anaké ratu wis pada digawa. Yéhu terus préntah: Kabèh kuwi dèkèken dadi rong tumpuk ing ngarepé gapura nganti sésuk. 9Esuké Yéhu liwat lan ngadek ing ngarepé wong sak bangsa kabèh, terus pada diomongi mengkéné: “Kowé kabèh kuwi pada ora salah. Pantyèn aku sing wis nganakké mbrotak nglawan ratu lan sing wis matèni dèkné; nanging sing matèni iki kabèh sapa? 10Sampéyan kabèh pada ngerti, yèn tembungé GUSTI sing wis diomong kanggo brayaté ratu Akab, ora ana sing ora kelakon. GUSTI wis nindakké apa sing diomongké lantaran nabi Elia, abdi-Né.” 11Yéhu terus matèni sakkèhé turahé brayaté ratu Akab ing Yisreèl, uga sakkèhé penggedéné, para abdiné sing dipertyaya lan para imamé; ora ana siji waé sing ditingalké urip karo Yéhu.
12Sakwisé mengkono Yéhu terus ngadek lan lunga menyang Samaria. Ing sak tyedaké Bèt-Eked, panggonan panggonané para pangon, 13ketemu karo sanak seduluré ratu Ahazia, ratu ing Yéhuda, terus takon: Sampéyan kuwi sapa? Semauré: Ngéné kita sanak seduluré ratu Ahazia lan enggèn kita mréné iki arep mbagèkké slamet marang para anak-anaké ratu lan para anak wayuhé ratu. 14Yéhu terus préntah: Tyekelen wong-wong kuwi uripan! Terus pada dityekel uripan lan pada dibelèhi ing sak tyedaké sumur Bèt-Eked, tyatyahé patang puluh loro, ora ana siji sing ditinggal urip. 15Bareng wis lunga sangka kono, terus ketemu karo Yonadab anaké Rekab sing metuki dèkné. Terus mbagèkké keslametan marang dèwèké lan ngomong: “Atimu apa temen kaya temené atiku marang sampéyan?” Semauré Yonadab: “Ya temen.” “Yèn mengkono, hayuk salaman!” Yonadab terus ngelungké tangané, terus dikongkon munggah ing kréta karo Yéhu. 16Tembungé Yéhu: “Hayuk aku tutna, supaya sampéyan weruh enggonku mempeng nandangi kanggo GUSTI.” Dadiné Yéhu ditutké Yonadab ing kréta. 17Sak tekané ing Samaria, Yéhu terus préntah matèni sakkèhé wong sing ijik brayaté ratu Akab sing ijik kèri ing Samaria, tyotyok, karo tembungé GUSTI marang nabi Elia.
Yéhu ngilangi pangabekti marang Baal
18Sakwisé mengkono Yéhu terus nglumpukké rayat kabèh pada diomongi mengkéné: Akab kuwi enggoné ngabekti marang Baal ijik kurang, nanging Yéhu bakal ngabekti marang kuwi ngungkuli dèwèké. 19Mulané sakkèhé nabiné Baal pada dityeluk supaya pada ngadep marang dèkné, kabèh wong sing pada ngabekti marang kuwi lan sakkèhé imamé, siji waé aja nganti ana sing kèri, awit aku arep masrahaké kurban sing gedé marang Baal. Saben wong sing ora teka, bakal ora tetep urip. Nanging iki mung akalé Yéhu enggoné bakal ngentèkké wong-wong sing pada nyembah marang Baal. 20Sak terusé Yéhu ngomong: Pada netepaké dina gedé kanggo nganakké kumpulan sutyi kanggo Baal! 21terus. Yéhu kongkonan wong ing panggonané wong Israèl kabèh, para wong sing pada nyembah marang Baal pada teka kabèh lan pada mlebu ing omah Baal, siji waé ora ana sing kèri, nganti omah mau kebak nganti pada suk-sukan sangka pojok tekan ing pojok. 22Yéhu terus ngomong marang wong sing dipasrahi gedong sandangan: Sandangan kanggo saben wong sing nyembah marang Baal tokna! Sandangan kanggo wong-wong mau terus dietokké.
23Sakwisé mengkono Yéhu terus mlebu ing omah Baal mau ditutké Yonadab anaké Rekab lan terus ngomong marang para wong sing pada nyembah marang Baal: Deloken lan matké, aja nganti ana wong siji waé ing tengahmu kéné abdiné GUSTI, kejaba mung wong sing pada nyembah marang Baal. 24Wong-wong terus pada mlebu arep pada nggawé kurban sing dibelèh lan kurban obongan. Yéhu wis mapanké wong wolung puluh ing njaba sing wis pada diomongi: sapa sing ngejarké waé wong sing wis tak pasrahké ing tanganmu, sing bisa utyul, nyawané dadi gantiné wong kuwi. 25Sakwisé pada nggawé kurban obongan, Yéhu préntah marang para suradadu lan marang para penggedéné suradadu: Pada mlebu, wong kuwi pada patènana, aja nganti ana siji waé sing bisa utyul! Wong mau terus pada dipatèni karo pedang, layoné dibuwang; para suradadu lan para penggedéné suradadu terus mlebu ing gedong omah Baal. 26Sakèhé brahala omah Baal dietokké, terus diobong. 27Tugu brahalané Baal dirubuhké, uga omahé Baal, terus didadèkké kakus, nganti tekan ing dina iki. 28Kaya mengkono Yéhu ngentèkké Baal sangka Israèl. 29Mung waé Yéhu ora ngedohi dosa-dosané ratu Yérobéam anaké Nébat, sing njalari wong Israèl ya terus pada nglakoni dosa, ya kuwi dosa nyembah sapi emas ing Bétel lan ing Dan.
30GUSTI terus ngomong marang Yéhu: “Awit kowé wis nglakoni penggawé apik, ya kuwi nindakké apa sing bener ing ngarepé mripat-Ku, lan wis nindakké marang brayaté Akab tyotyok karo sing dikarepké ing ati-Ku, mulané anak-anakmu bakal nglungguhi dadi ratu Israèl nganti patang turunan.” 31Nanging uripé Yéhu ora tetep manut ing pernatané GUSTI, Allahé Israèl, karo sak kabèhé ati, ora ngedohi dosa-dosané ratu Yérobéam, sing njalari wong Israèl uga terus pada nglakoni dosa.
32Ing waktu semono GUSTI wiwit nggunting kratoné Israèl, awit pada dikalahké karo ratu Hasaèl ing sak kabèhé panggonan ing Israèl 33ing wétané laut Yordan, panggonané tanah Giléad direbut kabèh, tanahé wong Gad, wong Rubèn lan wong Manasé, wiwit sangka Aroèr ing pinggir kali Arnon, ya tanah Giléad, ya tanah Basan. 34Ing kitab sejarahé Yéhu lan sakkèhé penggawéné lan sakkèhé kekendelané, kuwi wis ketulis ing kitab sejarahé para ratu ing Israèl. 35Yéhu terus dililani ngasuh nunggal karo para leluhuré, lan terus dikubur ing Samaria, déné Yoakas, anaké, terus dadi ratu, nggentèni dèkné. 36Yéhu kuwi dadi ratu Israèl ing Samaria lawasé wolulikur taun.