2 Samuèl 3

₁Perangé antarané brayaté Saul lan brayaté Daved kedawa-dawa; Daved mundak suwé mundak kuwat, nanging brayaté Saul mundak ringkih.

₂Para anaké lanangé Daved sing lair ing kuta Hébron, sing mbarep, patutan sangka Ahinoam, wong wadon sangka Yisreèl, asmané Amnon; ₃anaké nomer loro, patutan sangka Abigail randané Nabal, wong Karmèl, asmané Kileab; anaké nomer telu jeneng Absalom, patutan sangka Maaka, anaké Talmai, ratu ing Gesur, ₄anaké sing nomer papat, patutan sangka Hagit, asmané Adonia, anaké sing kaping lima, patutan sangka Abital, jenengé Sefatya, ₅lan anaké sing kaping enem, patutan sangka Egla, jenengé Yitream. Kuwi kabèh anaké Daved sing lair ing Hébron.

₆Sak suwéné ana peperangan antarané brayaté Saul lan brayaté Daved, Abnèr mundak gedé wibawané ing sak tengahé brayaté Saul. ₇Saul duwé tinggalan bojoné wayuh jenengé Rispa, anaké wadon Aya. Isybosèt ngomong marang Abnèr: “Kenèng apa sampéyan kok ngumpuli wayuhé bapakku?” ₈Abnèr nesu banget, awit sangka tembungé Isybosèt mau, tembungé: “Kula kuwi apa endas asu sangka Yéhuda? Nganti saiki kula tansah nindakké kasetian kula marang brayaté Saul, bapakmu, ya marang para seduluré lan marang para kantyané, lan kula tansah ngéman sampéyan aja nganti tiba ing tangané Daved, nanging saiki sampéyan ndakwa kula mlaku ala karo wong wadon? ₉Muga Gusti Allah ngekèki paukuman marang Abnèr, malah ngliwati sangka kuwi, yèn kula ora nindakké marang Daved sing dijanjèkké karo GUSTI karo sumpah marang piyambaké. ₁₀Ya kuwi mindah kratoné Saul lan ngedekké damparé kratoné Daved, nganti ngwasani Israèl lan Yéhuda, wiwit ing Dan nganti teka ing Bèrsyéba.” ₁₁Lan Isybosèt ora bisa nyauri sak ketyap-ketyapa marang Abnèr, awit sangka wediné marang dèkné.

₁₂Abnèr terus kongkonan marang ngarepé Daved lan diweling: “Negara kuwi duwèké sapa? Kula njaluk supaya nggawé perjanjian karo kula, kula tenan bakal ngréwangi sampéyan, supaya kabèh wong Israèl pada mèlu sampéyan.” ₁₃Semauré Daved: “Ya apik, aku bakal nggawé perjanjian karo kowé, mung waé ana sak perkara sing tak jaluk marang kowé, ya kuwi kowé ora bakal nemoni aku, yèn kowé ora masrahaké Mikal, anaké Saul, yèn kowé ngadep ing ngarepku.”

₁₄Daved uga kongkonan wong nemoni Isybosèt, anaké Saul, karo paweling: “Bojoku Mikal sampéyan balèkké marang kula malih, sing wis kula tuku karo ikuté wong lanang Filistèn 100.” ₁₅Isybosèt terus kongkonan njupuk wong wadon kuwi sangka omahé Paltièl, anaké Lais. ₁₆Lan bojoné ngetutké wong wadon kuwi karo nangis nganti tekan ing Bahurim. Abnèr terus nyentak marang dèwèké: “Wis muliha!” Wong mau terus mulih.

₁₇Ing waktu kuwi Abnèr rembukan karo para pinituwané Israèl, tembungé: “Wis suwé sampéyan ngarepké supaya Daved dadi ratu ngwasani sampéyan. ₁₈Hayuk saiki sampéyan pada nandangi, awit GUSTI wis ngomong marang Daved mengkéné: Lantaran abdi-Ku Daved Aku bakal ngluwari umat-Ku Israèl sangka tangané wong Filistèn lan sangka tangané sakkèhé mungsuhé.” ₁₉Abnèr uga rembukan karo wong Bényamin; Abnèr uga terus lunga menyang Hébron, ngrembuk karo Daved kabèh perkara sing wis dianggep apik karo wong Israèl lan sakkèhé turunané Bényamin.

₂₀Bareng Abnèr ngadep ing ngarepé Daved, ditutké wong rong puluh, Daved terus nganakké pésta kanggo Abnèr lan wong-wongé. ₂₁Abnèr ngomong marang Daved: “Lilanana kula nglumpukké kabèh wong Israèl ing ngarepé ratu, supaya pada nggawé perjanjian karo sampéyan lan sampéyan, terus dadi ratu ngwasani kabèh sing sampéyan karepaké.” Daved terus nglilani Abnèr lunga karo slamet.

₂₂Daved lan sak balané ijik waé mulih sangka enggoné ngluruk dituntun karo Yoab lan nggawa barang rayahané okèh. Nanging Abnèr wis mundur sangka ngarepé Daved ing Hébron, awit Abnèr wis dililani lunga karo slamet. ₂₃Bareng Yoab wis mulih ditutké sak balané, dikèki weruh mengkéné: “Abnèr, anaké Nèr, wis nemoni marang Daved, lan wis dililani mulih karo slamet.” ₂₄Yoab terus nemoni Daved, tembungé: “Apa ta sing sampéyan tandangi kuwi? Abnèr wis nemoni sampéyan, kenèng apa sampéyan dililani mulih mengkéné waé? ₂₅Sampéyan apa ora ngerti watekké Abnèr anaké Nèr kuwi? Tekané bakal masrahaké sampéyan lan supaya ngerti rantyaman sampéyan lan bakal weruh kabèh, sing bakal sampéyan tandangi.”

₂₆Sakwisé kuwi Yoab mulih sangka ngarepé Daved lan kongkonan wong nututi Abnèr, terus digawa bali sangka sumur Sira ora dingertèni karo Daved. ₂₇Waktu Abnèr bali menyang Hébron, Yoab ngajak minggir dèkné sedilut menyang ing tengahé gapura, étok-étok ngajak rembukan dèkné meneng-meneng, terus disuduk wetengé ing kono nganti mati, mbales getihé Asaèl, adiké. ₂₈Bareng Daved krungu perkara kuwi, dèkné ngomong: “Aku lan kratonku ora kesalahan ing ngarepé GUSTI, nganti sak lawas-lawasé kanggo getihé Abnèr anaké Nèr kuwi. ₂₉Bèn kuwi disangga karo Yoab déwé lan sakkèhé brayaté. Ing sak turun-turunané ora pedot-pedot anaa sing lara umbelen, lara lépra, sing mlaku nganggo teken, sing mati karo pedang, utawa kekurangan pangan.”

₃₀Mengkono enggoné Yoab lan Abisai seduluré, matèni Abnèr, awit Abnèr matèni Asaèl seduluré ing Gibéon, ing peperangan. ₃₁Daved ngomong marang Yoab lan marang para rayat sing ngadep dèkné: “Hayuk pada nyuwèka sandanganmu lan sabukana mori kasusahan lan nangisa ing ngarepé layoné Abnèr.” Daved déwé uga lunga ing mburiné layon. ₃₂Waktu wong pada ngubur Abnèr ing Hébron, Daved nangis karo swara banter ing kuburané Abnèr lan kabèh rayat ya pada nangis. ₃₃Awit sangka Abnèr kuwi Daved nggawé kidung tangisané iki:

₃₅Kabèh wong pada nemoni Daved, nggawa mangan marang dèkné ing waktu wayah awan, nanging Daved sumpah, tembungé: “Supaya Gusti Allah nibakké paukuman marang aku mengkéné, malah ngungkuli sangka kuwi, yèn sak durungé srengéngé mingslep aku nganti ngrasakaké roti utawa liyané.” ₃₆Waktu wong kabèh weruh perkara kuwi, nganggep bab kuwi apik kaya enggoné pada nganggep apik kabèh sing ditindakké karo Daved. ₃₇Dadiné para rayat kabèh, uga sakkèhé wong Israèl ing dina kuwi pada ngerti, yèn enggoné Abnèr mati kuwi duduk karepé ratu.

₃₈Terus ngomong marang para pegawéné: “Apa kowé pada ora ngerti, yèn ing dina iki ana penggedéné, wong gedé ing Israèl sing nemoni pati? ₃₉Nanging aku iki saiki ijik ringkih, senajan wis dijebatani dadi ratu, nanging wong-wong kuwi, anak-anaké Seruya, kuwaté pada ngungkuli aku. Supaya GUSTI ngekèki mbales marang wong sing nindakké memala tyotyok karo penggawéné sing ala.”